Η απόφαση (Αριθμός 649/12.03.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επαναπροσδιόριση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης τιμημάτων από εκποιήσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό σχετικά με τη συμπερίληψη ποσού €1.036,15, που αφορούσε ΦΚληρ για κληρονομιά που είχε περιέλθει στην κληρονομουμένη πριν τον θάνατό της, ως εκπιπτόμενο χρέος. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη τροποποιήθηκε, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να μειώνεται από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η Απόφαση 64/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, ύψους 445.306,24€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε α) ότι η πράξη εκδόθηκε εκπρόθεσμα, β) ότι η φορολογική αρχή εσφαλμένα υπολόγισε την αξία των μη εισηγμένων μετοχών της κληρονομιαίας περιουσίας, συμπεριλαμβάνοντας τα κέρδη του 2017 στα ίδια κεφάλαια, και γ) ότι δεν αναγνωρίστηκε ως παθητικό βέβαιο και εκκαθαρισμένο χρέος €1.974.649,83 έναντι εταιρείας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική. Επιπλέον, ο έλεγχος ορθώς προσδιόρισε την αγοραία αξία των μετοχών λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική μεταβολή των ιδίων κεφαλαίων βάσει του ισολογισμού του 2017, και τέλος, το επικαλούμενο χρέος δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 21 του ν.2961/2001 περί βέβαιου και εκκαθαρισμένου χρέους. Η προσφυγή απορρίφθηκε και επικυρώθηκε η καταλογιζόμενη οφειλή.

Η απόφαση (αρ. 334/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ). Η αρχική πράξη του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής επέβαλε φόρο €3.097,68 και πρόστιμο €1.548,84, βασιζόμενη σε ανακρίβεια της δήλωσης σχετικά με την αξία οικοπέδου και την προσθήκη €35.000 από την εκποίηση ακινήτου, εφαρμόζοντας το τεκμήριο της πενταετίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τους λόγους της προσφυγής: α) διαπιστώνοντας παραδρομή στον υπολογισμό της αξίας του οικοπέδου (υπολογισμός στο 100% αντί του ορθού 50% που κληρονομήθηκε) και β) κρίνοντας ότι η εκποίηση του ακινήτου πραγματοποιήθηκε πέραν της 5ετίας πριν τον θάνατο. Ως εκ τούτου, η οφειλόμενη διαφορά ΦΚληρ μειώθηκε στα €8,82, ποσό το οποίο, βάσει του άρθρου 81 παρ. 6 του Κώδικα ΦΚληρΔΓονΠ, δεν βεβαιώνεται.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η Απόφαση 676/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 16.410,00€, που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή επαναπροσδιόρισε την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, προσθέτοντας 188.839,39€, ως τίμημα από εκποίηση ακινήτων εντός της πενταετίας πριν τον θάνατο. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το τίμημα αναλώθηκε λόγω αυξημένων ιατροφαρμακευτικών και βασικών εξόδων διαβίωσης του θανόντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους ως αόριστους, λόγω μη εξειδίκευσης των δαπανών, και ως ουσία αβάσιμους, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η απόφαση αφορά στην απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, η οποία επέβαλε συνολικό φόρο ύψους 445.306,24€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος: α) έλλειψη νομιμότητας λόγω υπέρβασης της προθεσμίας έκδοσης, β) εσφαλμένο προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας μη εισηγμένων μετοχών (μη συμπερίληψη των κερδών του 2017 στα ίδια κεφάλαια), και γ) μη αναγνώριση χρέους ύψους 1.979.649,83€ ως βέβαιο και εκκαθαρισμένο παθητικό της κληρονομιάς. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική, ότι ο προσδιορισμός της αξίας των μετοχών ήταν ορθός, και ότι το χρέος δεν αποδείχθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

Η Απόφαση 402/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός νόμιμα υπόχρεου κληρονόμου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΚΑΒΑΛΑΣ. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αύξηση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας σε 96.029,29€, η οποία οδήγησε σε διαφορά κύριου φόρου 2.126,49€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας και του φόρου ήταν ορθός, καθώς προέκυψε από το σύνολο των υποβληθεισών δηλώσεων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα που αφορούσαν την ταμειακή βεβαίωση του φόρου (τόκους, προσαυξήσεις, δόσεις και ημερομηνία 1ης δόσης), κρίνοντας ότι αυτά τα ζητήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, καθώς αφορούν τη διαδικασία είσπραξης και όχι τον προσδιορισμό του φόρου, και αποτελούν αντικείμενο ανακοπής στα διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 1394/04-09-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 14.024,54€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη νομιμότητα του υπολογισμού του ΕΝ.Φ.Ι.Α., επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα διατάξεων, φορολόγηση πλασματικής αξίας ακινήτων και άνιση μεταχείριση λόγω των προσαυξήσεων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι ο υπολογισμός βασίστηκε στις ισχύουσες διατάξεις του ν.4223/2013 και ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η απόφαση 299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η πράξη αφορούσε κληρονομιά του 2013 και καταλόγισε οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 7.805,13 ευρώ, λόγω ανακριβούς δήλωσης της αξίας κληρονομιαίων ακινήτων, συνολικού ποσού προς καταβολή 17.171,29 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων τόκων).
Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος ελέγχου και εσφαλμένη εκτίμηση της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν επήλθε παραγραφή, καθώς η δεκαετής προθεσμία (άρθρο 102 ν.2961/2001) έληγε 31.12.2024 και η πράξη εκδόθηκε εντός αυτής. Επιπλέον, έκρινε ότι ο έλεγχος εφάρμοσε ορθά τη φορολογική νομοθεσία και τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) για τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο των συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών αξιών πρώτης εφαρμογής.