Η απόφαση αφορά στην απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, η οποία επέβαλε συνολικό φόρο ύψους 445.306,24€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος: α) έλλειψη νομιμότητας λόγω υπέρβασης της προθεσμίας έκδοσης, β) εσφαλμένο προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας μη εισηγμένων μετοχών (μη συμπερίληψη των κερδών του 2017 στα ίδια κεφάλαια), και γ) μη αναγνώριση χρέους ύψους 1.979.649,83€ ως βέβαιο και εκκαθαρισμένο παθητικό της κληρονομιάς. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική, ότι ο προσδιορισμός της αξίας των μετοχών ήταν ορθός, και ότι το χρέος δεν αποδείχθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

Η Απόφαση 64/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, ύψους 445.306,24€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε α) ότι η πράξη εκδόθηκε εκπρόθεσμα, β) ότι η φορολογική αρχή εσφαλμένα υπολόγισε την αξία των μη εισηγμένων μετοχών της κληρονομιαίας περιουσίας, συμπεριλαμβάνοντας τα κέρδη του 2017 στα ίδια κεφάλαια, και γ) ότι δεν αναγνωρίστηκε ως παθητικό βέβαιο και εκκαθαρισμένο χρέος €1.974.649,83 έναντι εταιρείας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική. Επιπλέον, ο έλεγχος ορθώς προσδιόρισε την αγοραία αξία των μετοχών λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική μεταβολή των ιδίων κεφαλαίων βάσει του ισολογισμού του 2017, και τέλος, το επικαλούμενο χρέος δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 21 του ν.2961/2001 περί βέβαιου και εκκαθαρισμένου χρέους. Η προσφυγή απορρίφθηκε και επικυρώθηκε η καταλογιζόμενη οφειλή.

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.

Η απόφαση 648 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 12 Μαρτίου 2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό ΦΚληρ (€29.197,43 πλέον προστίμου), ο οποίος προέκυψε από την επαναπροσδιoρισμό της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη τιμημάτων από εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης 5ετίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας ποσού €1.036,15, το οποίο αποτελούσε χρέος ΦΚληρ της κληρονομουμένης. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό (ΦΚληρ και πρόστιμο) τροποποιήθηκε από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση 832/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕΦΟΚ Θεσσαλονίκης, ύψους 29.288,57€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι η λήξη της επιδικίας και συνεπώς η έναρξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς έπρεπε να οριστεί μεταγενέστερα (19-03-2021 ή 19-01-2022 λόγω COVID-19). Η ΔΕΔ έκρινε ορθά, βάσει του Ν. 2961/2001, ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηλαδή η 28-06-2017, και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναβολής λόγω επιδικίας και παρατάσεων λόγω Covid-19.

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 245/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την επιβολή τόκων ύψους 1.379,70 € και προστίμου 100,00 € που προέκυψαν από εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η δήλωση αφορούσε μια απαίτηση €105.000, την οποία η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι εισήχθη στην κληρονομιά σε μεταγενέστερο χρόνο (14-11-2023), και ζήτησε τη μετάθεση του χρόνου γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 7θ, Ν.2961/2001). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία ότι η απαίτηση δημιουργήθηκε μεταγενέστερα του χρόνου θανάτου, και ως εκ τούτου, η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Επικυρώνεται το ποσό φόρου κληρονομιάς 10.500,00 €.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η απόφαση 285 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 3.383,07 ευρώ, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου (δεκαετία), παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και εσφαλμένης εκτίμησης της αγοραίας αξίας κληρονομιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της παραγραφής, καθώς η πράξη εκδόθηκε εντός της νόμιμης δεκαετίας (20.09.2024 για δήλωση του 2014). Αποδέχθηκε επίσης τον τρόπο προσδιορισμού της αξίας του ακινήτου από τον έλεγχο, ο οποίος εφάρμοσε τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) λαμβάνοντας υπόψη τόσο συγκριτικά στοιχεία όσο και την αντικειμενική αξία (μέσος όρος), επικυρώνοντας έτσι τη συνολική οφειλή ύψους 7.442,75 ευρώ.

Η απόφαση (Αριθμός 649/12.03.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επαναπροσδιόριση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης τιμημάτων από εκποιήσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό σχετικά με τη συμπερίληψη ποσού €1.036,15, που αφορούσε ΦΚληρ για κληρονομιά που είχε περιέλθει στην κληρονομουμένη πριν τον θάνατό της, ως εκπιπτόμενο χρέος. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη τροποποιήθηκε, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να μειώνεται από €43.796,15 σε €43.640,73.