Η απόφαση 604/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 2019, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τρία σημεία του ελέγχου: την εφαρμογή του τεκμηρίου για το τίμημα εκποίησης ακινήτων εντός πενταετίας, την αξία οικοπέδου, και την αξία της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε την ανάλωση του τιμήματος ούτε προσκόμισε συγκριτικά στοιχεία για την αξία του οικοπέδου. Ωστόσο, αποδέχθηκε τον ισχυρισμό για την οικοσκευή, καθώς στο νόμο (άρθρο 13 N. 2961/01) η αξία της υπολογίζεται μόνο βάσει της αξίας των κτισμάτων (1/30) και όχι των οικοπέδων. Κατόπιν της διόρθωσης αυτής, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντα μειώθηκε από 3.796,95€ σε 3.760,39€.

Η απόφαση 603/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς έτους 2019, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Τ. Καβάλας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τρεις ισχυρισμούς: το τεκμήριο περί ύπαρξης τιμήματος από πωλήσεις ακινήτων, την αξία οικοπέδου βάσει συγκριτικών στοιχείων και τον υπολογισμό της αξίας της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο φορολογούμενος δεν απέδειξε την ανάλωση του τιμήματος ούτε την πλημμέλεια στην εκτίμηση της αξίας του ακινήτου. Ωστόσο, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός για την οικοσκευή, καθώς ο νόμος ορίζει ότι η αξία της (1/30) υπολογίζεται μόνο επί της αξίας των κτισμάτων και όχι των οικοπέδων. Κατόπιν επαναϋπολογισμού της φορολογητέας αξίας, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντος μειώθηκε από €3.796,96 σε €3.760,39.

Η απόφαση 606/10-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την υπαγωγή τιμήματος εκποίησης ακινήτων πενταετίας (αξίας 
47.154,16€ βάσει αντικειμενικής αξίας) στην κληρονομιαία περιουσία, τον προσδιορισμό της αξίας οικοπέδου, και τον υπολογισμό της αξίας της οικοσκευής (1/30 της αξίας των κτισμάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, δέχτηκε εν μέρει τον ισχυρισμό περί οικοσκευής, κρίνοντας ότι ο υπολογισμός της αξίας της (1/30) έπρεπε να βασιστεί μόνο στην αξία των κτισμάτων (συνολικής αξίας 
102.576,41€), εξαιρουμένης της αξίας των οικοπέδων. Κατόπιν επανυπολογισμού, η οφειλόμενη διαφορά φόρου για την προσφεύγουσα μειώθηκε σε 
2.506,93€ (από 
2.531,31€) και το συνολικό ποσό προς καταβολή σε 
3.760,39€ (από 
3.796,96€).

Η απόφαση (αρ. 334/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ). Η αρχική πράξη του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής επέβαλε φόρο €3.097,68 και πρόστιμο €1.548,84, βασιζόμενη σε ανακρίβεια της δήλωσης σχετικά με την αξία οικοπέδου και την προσθήκη €35.000 από την εκποίηση ακινήτου, εφαρμόζοντας το τεκμήριο της πενταετίας. Η ΔΕΔ δέχθηκε τους λόγους της προσφυγής: α) διαπιστώνοντας παραδρομή στον υπολογισμό της αξίας του οικοπέδου (υπολογισμός στο 100% αντί του ορθού 50% που κληρονομήθηκε) και β) κρίνοντας ότι η εκποίηση του ακινήτου πραγματοποιήθηκε πέραν της 5ετίας πριν τον θάνατο. Ως εκ τούτου, η οφειλόμενη διαφορά ΦΚληρ μειώθηκε στα €8,82, ποσό το οποίο, βάσει του άρθρου 81 παρ. 6 του Κώδικα ΦΚληρΔΓονΠ, δεν βεβαιώνεται.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 165/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων (αδελφών) κατά πράξεων προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. Πύργου, που εκδόθηκαν λόγω διανομής κοινού οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση των πράξεων, υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική αξία του οικοπέδου (336 €/τ.μ.) είναι υπερβολική και αντικειμενικά άδικη, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ προηγούμενων ετών που προσδιόρισαν την αγοραία αξία στα 60 €/τ.μ. και έκθεση πιστοποιημένου εκτιμητή. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει δεδικασμένο για τον ΦΜΑ του έτους ενδιαφέροντος και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις νέες αντικειμενικές αξίες του 2022. Επιπλέον, τόνισε ότι η αμφισβήτηση της αντικειμενικής έναντι της αγοραίας αξίας ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε ο καταλογισθείς φόρος συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ.

Δημόσια κτήματα. Εκποίηση, λόγω προσκυρώσεως, μη αρτίου και μη οικοδομήσιμου οικοπέδου του Δημοσίου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η εκποίηση του δημοσίου κτήματος πρέπει να γίνει προς όλους τους κυρίους ή συγκυρίους των διηρημένων ή αυτοτελών οριζοντίων ιδιοκτησιών, οι οποίες έχουν συσταθεί στο οριζόμενο στην πράξη προσκυρώσεως όμορο οικόπεδο, ανάλογα με το ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του ενιαίου οικοπέδου, που αναλογεί σε κάθε διηρημένη ή ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία. Δηλαδή, δεν ασκούν επιρροή οι σχετικές συμφωνίες μεταξύ των ενδιαφερομένων για την εκποίηση ιδιωτών και η ύπαρξη επικαρπίας. Από το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας σαφώς διαφοροποιείται το εμπράγματο δικαίωμα της επικαρπίας, το οποίο αποτελεί προσωπική δουλεία και συνίσταται στο δικαίωμα του επικαρπωτή να χρησιμοποιεί και να καρπώνεται ξένο πράγμα, διατηρώντας όμως ακέραιη την ουσία του.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς για το έτος 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον αρχικό καταλογισμό συνολικού ποσού €14.792,16 (φόρου και προστίμου). Κύριος ισχυρισμός του ήταν ο λανθασμένος υπολογισμός της αξίας μιας επαγγελματικής στέγης στη Θεσσαλονίκη, καθώς η φορολογική αρχή δεν είχε εφαρμόσει συντελεστή παλαιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτό αυτόν τον ισχυρισμό, καθώς ο προσφεύγων προσκόμισε οικοδομική άδεια του 1964, μειώνοντας την αντικειμενική αξία του ακινήτου. Κατόπιν αυτής της μείωσης, μειώθηκε επίσης η τεκμαρτή αξία της οικοσκευής, με αποτέλεσμα η συνολική οφειλή του προσφεύγοντα να μειωθεί στα €8.944,66.

Φορολογία ακινήτων. Αίτηση ακύρωσης της ΥΑ ΠΟΛ.1113/2018 του Υφυπουργού Οικονομικών περί αντικειμενικού προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων. Με την προσβαλλόμενη απόφαση, που εκδόθηκε βάσει των εξουσιοδοτικών διατάξεων των άρθρων 41 του Ν. 1249/1982 και 46 του Ν. 4509/2017, έγινε μόνον αναπροσαρμογή των τιμών εκκίνησης/ζώνης (Τ.Ζ), που λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της φορολογητέας αξίας των οικοπέδων, χωρίς να αναφέρεται στην αξία αδόμητου οικοπέδου, όπως υποστηρίζουν οι αιτούντες. Απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης ως απαράδεκτη.

ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ:Νόμιμη..(.)η καταβολή ποσού 6.300 ευρώ  της δαπάνης μεταφοράς οικοσκευής αστυνομικού, λόγω επιστροφής του στην Ελλάδα, μετά τη λήξη της απόσπασής του στην Πρεσβεία της Ελλάδας στο ...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτίθενται στις προηγούμενες σκέψεις, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, ο δε αστυνομικός υπάλληλος που κατά τη λήξη της απόσπασής του στην αλλοδαπή (Πρεσβεία …), για την επανεγκατάστασή του στην ημεδαπή, μετέφερε την οικοσκευή του, δικαιούται τη δαπάνη για την πραγματοποιηθείσα μεταφορά οικοσκευής...Περαιτέρω και κατά τη γνώμη που εκράτησε, με δεδομένο ότι η δαπάνη μεταφοράς οικοσκευής γίνεται για την εκτέλεση δημόσιας υπηρεσίας και βαρύνει για το λόγο αυτό το Δημόσιο,  από τη μνημονευόμενη ανωτέρω σύμβαση μεταφοράς, που συνήφθη μεταξύ του ως άνω αστυνομικού υπαλλήλου και της μεταφορικής εταιρείας, δε μεταβάλλεται η φύση και το περιεχόμενο της δημοσίου δικαίου αξίωσης του υπαλλήλου σε βάρος του Δημοσίου να του καταβάλει τη δαπάνη αυτή ούτε καθίσταται πρωτογενώς δικαιούχος της η μεταφορική εταιρεία..

Η Απόφαση 522/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 4ου ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό €21.149,62 (ΦΜΑ και πρόστιμο), καθώς η φορολογική αρχή προσδιόρισε την αγοραία αξία δύο οικοπέδων στα €550.000,00, έναντι της δηλωθείσας αξίας των €93.697,52, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία, βάσει του ν. 1249/1982. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι ο έλεγχος βασίστηκε ορθώς σε συγκριτικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων. Οι αιτιάσεις του προσφεύγοντος περί εσφαλμένης νομικής βάσης και μη κοινοποίησης εντολής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αβάσιμες. Τέλος, ο ισχυρισμός που αφορούσε την ακυρότητα των καταλογισθέντων τόκων/προσαυξήσεων κρίθηκε απαράδεκτος, καθώς ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης.