Η απόφαση 685/14.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείο Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης και την εκ νέου εκκαθάριση του φόρου κληρονομιάς, καθώς η αρχική δήλωση βασιζόταν σε διαθήκη που ακυρώθηκε μεταγενέστερα από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου από το Δημόσιο. Δεδομένου ότι ο χρόνος γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν το 2004 (ημερομηνία θανάτου), δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί βάσει του τροποποιημένου άρθρου 102 παρ. 5 του v. 2961/2001 (όπως ισχύει με τον ν. 5036/2023). Ως εκ τούτου, η Διεύθυνση έκρινε ορθή την απόρριψη της Δ.Ο.Υ. και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ζ’ Θεσσαλονίκης (αρ. πρωτ. …/26.09.2024) επί του αιτήματός του για εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορ. έτους 2018 ως φορολογικού κατοίκου εξωτερικού (κωδικός 319). Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα, επικαλούμενη ότι ο φορολογούμενος προσκόμισε ιδιωτικό έγγραφο και όχι δημόσιο για την έκπτωση φόρου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) διαπίστωσε ότι η αρνητική απάντηση πάσχει από σαφή, ειδική και επαρκή αιτιολογία, καθώς απορρίπτει αίτημα πίστωσης φόρου αλλοδαπής ενώ ο προσφεύγων είχε υποβάλει αίτημα μεταβολής της φορολογικής του κατοικίας. Κατά συνέπεια, η Δ.Ε.Δ. ακυρώνει την προσβαλλόμενη πράξη λόγω τυπικής πλημμέλειας και καλεί τη Δ.Ο.Υ. να ενεργήσει σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας απόφασης.

Η απόφαση 397/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Δ΄ Θεσσαλονίκης σχετικά με την εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Η προσφεύγουσα ζητούσε την αναγνώριση ποσού 85.000,00€ ως δωρεά χρημάτων από τον σύζυγό της, προκειμένου να καλυφθεί το τεκμήριο δαπάνης για την αγορά ακινήτου. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα, καθώς η δήλωση δωρεάς υποβλήθηκε εκπρόθεσμα το 2024, μετά τη λήξη του έτους της δαπάνης (2022). Η Δ.Ε.Δ., βασιζόμενη σε ερμηνευτική εγκύκλιο, έκρινε ότι ποσά δωρεάς που δηλώνονται εκπρόθεσμα λαμβάνονται υπόψη, εφόσον αποδεικνύεται η είσπραξή τους πριν από την πραγματοποίηση της δαπάνης και η απαλλαγή τους από τη φορολογία κεφαλαίου. Διαπιστώθηκε ότι η παράδοση του ποσού είχε γίνει το 2021, πριν από τη δαπάνη του 2022, και δεν προέκυψε φόρος δωρεάς. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. ακυρώνει την αρνητική απάντηση και εντέλλει την Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση, συνυπολογίζοντας τα 85.000,00€ στον κωδικό 781.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Α' Θεσσαλονίκης σχετικά με αίτημα τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2008. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εκ παραδρομής το εμβαδόν της κύριας κατοικίας του 2.770,00 τ.μ. αντί του ορθού 27,70 τ.μ., με αποτέλεσμα τον καταλογισμό κύριου φόρου 23.046,97 €. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα της ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. του Οκτωβρίου 2014. Η ΔΕΔ απέρριψε τελικά την προσφυγή, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2014, ήτοι πέραν του χρόνου πενταετούς παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (οικονομικό έτος 2008), καθιστώντας τον σχετικό ισχυρισμό αβάσιμο.

Η απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές κληρονομίας ύψους 13.635,42 €. Η προσφυγή κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς ασκήθηκε μετά το πέρας της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της ειδοποίησης. Επιπρόσθετα, η προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. για τη διαγραφή των οφειλών κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή την αποποίηση της κληρονομίας ως εμπρόθεσμη, καθιστώντας το αίτημα κατά της αρνητικής απάντησης άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Η απόφαση 462/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών κληρονομίας και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές θείου της, ύψους 13.627,35 €, λόγω αποποίησης κληρονομίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη αφενός ως εκπρόθεσμη κατά της ειδοποίησης καταβολής (λόγω παρέλευσης της 30-ήμερης προθεσμίας), αφετέρου, κατά της αρνητικής απάντησης, διότι η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και επιλύεται με ανακοπή. Επιπροσθέτως, η Δ.Ο.Υ., με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή ως εμπρόθεσμη τη δήλωση αποποίησης κληρονομίας, καθιστώντας την προσφυγή ως προς την αρνητική απάντηση άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Άμφισσας να εκκαθαρίσει τροποποιητικές δηλώσεις φόρου εισοδήματος για το οικονομικό και φορολογικό έτος 2014. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση για τη συμπλήρωση του κωδικού 023 (εξαίρεση από την πραγματοποίηση δαπανών). Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα, καθώς οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εκπρόθεσμα το 2017 βάσει του ν. 4446/2016. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε την απόρριψη, κρίνοντας ότι το αίτημα τροποποίησης στις 05/11/2024 υποβλήθηκε εκτός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (άρθρο 23 ΚΦΔ), καθιστώντας τη νέα εκκαθάριση μη αποδεκτή.

Η απόφαση 592/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής νομικής οντότητας κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα εκκαθάρισης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2014 έως 2018, επικαλούμενη παραγραφή βάσει του άρθρου 37 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την οριστικοποίηση των δηλώσεων, ισχυριζόμενη πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, διότι τα ακίνητα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικούς σκοπούς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα για την πράξη προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ του 2014 ήταν εκπρόθεσμο. Ωστόσο, αποφάσισε την τροποποίηση των πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015 έως 2018, καθώς το αίτημα υποβλήθηκε εμπρόθεσμα (Άρθρο 74, Ν. 5104/2024) και αποδείχθηκε η ιδιοχρησιμοποίηση των ακινήτων για λατρευτικούς σκοπούς. Η αρμόδια φορολογική αρχή διατάχθηκε να αποδεχθεί τις τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 για τα έτη 2015-2018.