Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής αλλοδαπής εταιρείας, μη εγκατεστημένης στην Ελλάδα, η οποία είναι εγγεγραμμένη για σκοπούς ΦΠΑ μέσω φορολογικού αντιπροσώπου. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση της τεκμαιρόμενης αρνητικής απάντησης του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής και την επιστροφή φόρου πολυτελείας ύψους 6.086,95€ ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, ο οποίος αντιστοιχούσε σε ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών που δεν πωλήθηκαν στην Ελλάδα αλλά μεταφέρθηκαν/επιστράφηκαν στο εξωτερικό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τη φορολογική αρχή. Η απόρριψη βασίστηκε στο άρθρο 17 του ν. 3833/2010, καθώς κρίθηκε ότι ο φόρος οφείλεται κατά τον χρόνο της ενδοκοινοτικής απόκτησης, ενώ «δεν παρέχεται εκ του νόμου δυνατότητα επιστροφής του φόρου πολυτελείας, που αποδόθηκε κατά τη στιγμή της ενδοκοινοτικής αποκτήσεως αυτών».

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της αλλοδαπής εταιρείας «……………….» κατά της τεκμαιρόμενης αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής επί δήλωσης επιφύλαξης για τον φόρο πολυτελείας περιόδου Μαΐου 2024. Η εταιρεία, εγγεγραμμένη για σκοπούς ΦΠΑ στην Ελλάδα, ζητούσε επιστροφή φόρου πολυτελείας ύψους 419,36€ για ενδοκοινοτικώς αποκτηθέντα αγαθά πολυτελείας (κοσμήματα) που δεν πωλήθηκαν εντός της Ελλάδος αλλά μεταφέρθηκαν/επιστράφηκαν στο εξωτερικό, ισχυριζόμενη ότι δεν θεμελιώνεται νόμιμη υποχρέωση καταβολής φόρου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας την άρνηση της φορολογικής αρχής, καθώς ο φόρος πολυτελείας επί των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων οφείλεται κατά τον χρόνο παραλαβής των ειδών, και ο νόμος δεν παρέχει δυνατότητα επιστροφής του φόρου σε περίπτωση μεταγενέστερης εξαγωγής ή ενδοκοινοτικής παράδοσης.

Η απόφαση 243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή αλλοδαπής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου, συνολικού ύψους €10.764,02, για τη φορολογική περίοδο 30/06/2021-31/12/2021. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη. Όσον αφορά τις φορολογητέες εισροές, η ΔΕΔ αναγνώρισε το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους €23.971,60, κρίνοντας ότι, παρά τις τυπικές παραλείψεις (όπως οι εκπρόθεσμες ενάρξεις εργασιών των προμηθευτριών) οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκπτωση πληρούνταν. Όσον αφορά τις φορολογητέες εκροές, η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό εξέταση συναλλαγή (αξίας €51.196,86) αποτελούσε εσωτερική ενδοκοινοτική μεταφορά ιδίων αγαθών προς το δανέζικο ΑΦΜ της εταιρείας, η οποία απαλλάσσεται από ΦΠΑ. Καταργήθηκε ο καταλογιζόμενος φόρος και αναγνωρίστηκε συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς επιστροφή ύψους €23.451,18.

Χορήγηση ή μη της προβλεπόμενης, από το άρθρο 9 εδ.α του Ν. 3634/2008, απαλλαγής από το Ε.Τ.ΑΚ. του έτους 2008 για κατοικία στην Ελλάδα σε Ελληνίδα υπήκοο, η οποία υπηρετεί στα Κοινοτικά όργανα και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ορθά βεβαιώθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού σε βάρος Ελληνίδας υπηκόου που υπηρετεί στα Κοινοτικά όργανα (Λουξεμβούργο) και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, το προβλεπόμενο Ενιαίο Τέλος Ακινήτων του έτους 2008, χωρίς τη χορήγηση της προβλεπόμενης, από το άρθρο 9 εδ.α του Ν. 3634/2008 «Κατάργηση φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών –απαλλαγή πρώτης κατοικίας – ενιαίο τέλος ακινήτων – αντιμετώπιση λαθρεμπορίου καυσίμων και λοιπές διατάξεις», απαλλαγής, για κατοικία της που έχει στην Ν. Σμύρνη Αττικής, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδ.ζ του άρθρου 9 του Ν. 3634/2008, η απαλλαγή αυτή δεν χορηγείται σε φυσικά πρόσωπα που κατοικούν μόνιμα στην αλλοδαπή. (ομοφ.)

Η απόφαση 367/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά τριών Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2021, 2022 και 2023. Η ΔΕΔ ακυρώνει τις πράξεις για το 2021 και 2022, κρίνοντας ότι ο μη εκπεστέος ΦΠΑ ενοικίων ύψους 768,16€ δεν υφίσταται. Όσον αφορά την πράξη του 2023, η ΔΕΔ την τροποποιεί. Δέχεται τον ισχυρισμό για ενδοκοινοτική συναλλαγή (υπηρεσίες 93.802,80€) καθώς ο ανακεφαλαιωτικός πίνακας VIES υποβλήθηκε, έστω και εκπρόθεσμα, και ακυρώνει τον καταλογισθέντα ΦΠΑ 24%. Αναγνωρίζει επίσης προς έκπτωση τον ΦΠΑ ύψους 25.943,80€ από 11 τιμολόγια, δεδομένου ότι η φορολογική αρχή δεν απέδειξε την έλλειψη συσχέτισης με φορολογητέες πράξεις. Ως αποτέλεσμα, η συνολική οφειλή τροποποιείται μόνο κατά το ποσό των 2.400,00€ που η προσφεύγουσα αποδέχτηκε ότι εκπέστηκε εκ παραδρομής.

Επιλέξιμες κατηγορίες επενδύσεων, χρόνος διατήρησής τους στην Ελλάδα, διαδικασία απόδειξης της επένδυσης και παρακολούθηση της διατήρησης της, επένδυσης για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5Α του ν. 4172/2013, περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ 46834/2023- ΦΕΚ: 3393/Β/19.5.2023 -Κατηγορίες επενδύσεων, διαδικασία και δικαιολογητικά αιτήματος διαπίστωσης ολοκλήρωσης της επένδυσης, χρόνος διακράτησης της επένδυσης και παρακολούθηση αυτής, διακοπή ή μεταβολή στην επένδυση μετά τη διαπίστωση ολοκλήρωσης αυτής, για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 5Α του ν. 4172/2013, περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της υπόχρεης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε άρει την απαλλαγή φόρου πρώτης κατοικίας που χορηγήθηκε για αγορά ακινήτου το 2019, επειδή η προσφεύγουσα δεν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα εντός της προβλεπόμενης διετίας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι είναι μόνιμος κάτοικος προσκομίζοντας διάφορους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και κοινοχρήστων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι τα στοιχεία αυτά δεν αποδεικνύουν τη μόνιμη εγκατάσταση και επικύρωσε την πράξη της Δ.Ο.Υ. Η οριστική φορολογική υποχρέωση της υπόχρεης ανέρχεται συνολικά σε 2.997,01 ευρώ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχθηκε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου φορολογικού έτους 2023. Η πράξη είχε καταλογίσει φόρο ύψους 158.158,58€, προκύπτοντας από προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 377.860,41€, λόγω της αγοράς ακινήτου. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι είναι φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής (Γαλλίας), έχοντας εκεί το κέντρο των ζωτικών της συμφερόντων, και δεν αποκτά εισόδημα στην Ελλάδα. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά (όπως Πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γαλλίας και αποδεικτικά οικονομικών δεσμών), έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της εξαίρεσης του άρθρου 33 περ. η' του ν. 4172/2013, περί μη εφαρμογής αντικειμενικών δαπανών σε μη κατοίκους που δεν αποκτούν εισόδημα στην Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα, η πράξη ακυρώθηκε και η οριστική φορολογική υποχρέωση ορίστηκε σε 0,00€.

Η απόφαση 154/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση δύο κωδικών στην φορολογική του δήλωση. Πρώτον, ζητούσε την αναγνώριση ολόκληρου του φόρου (20.763,95€) που καταβλήθηκε στον Καναδά (κωδικός 651), αλλά η ΔΕΔ επικύρωσε την αναγνώριση μόνο του ομοσπονδιακού φόρου (13.533,48€) σύμφωνα με τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Καναδά. Δεύτερον, ζητούσε την αναγνώριση δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής που πραγματοποιήθηκαν στον Καναδά (κωδικός 049). Η ΔΕΔ απέρριψε αυτό τον ισχυρισμό, καθώς οι σχετικές δαπάνες αναγνωρίζονται μόνο εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, σε κράτη μέλη της ΕΕ ή του ΕΟΧ. Κατά συνέπεια, η αρχική φορολογική υποχρέωση ύψους 16.108,66€ επικυρώθηκε.