Η απόφαση 21/08.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Ο προσφεύγων, δικηγόρος, αμφισβητούσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό ύψους 5.237,61 € (που περιλαμβάνει κύριο φόρο 4.534,87 €, προκαταβολή φόρου 346,85 €, λοιπά συμβεβαιούμενα 30,89 € και τέλος επιτηδεύματος 325,00 €). Ο προσδιορισμός έγινε με την εφαρμογή του τεκμήριου ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (12.634,32 €) των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, μολονότι ο ίδιος είχε δηλώσει ζημία (1.740,68 €) από την επιχειρηματική δραστηριότητα. Η διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 για την αμφισβήτηση του ελάχιστου εισοδήματος ούτε ακολούθησε τη διαδικασία ελέγχου (παρ. 4 άρθρου 28Α), ενώ οι ισχυρισμοί του περί αντισυνταγματικότητας ανήκουν στην αρμοδιότητα των Δικαστηρίων.

Η απόφαση 1157/23.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 3.163,25€ βάσει του άρθρου 28Α του Ν. 4172/2013 (ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα). Η προσφεύγουσα (λογίστρια) αμφισβητούσε το τεκμαρτό εισόδημα, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας, αντίθεσης με την ΕΣΔΑ και αναντιστοιχίας με την πραγματικότητα (ζημίες). Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι αποτελεί δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή από την ίδια υπόχρεη κατά της αυτής πράξης, κάτι που είναι μη επιτρεπτό βάσει της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 172/03.02.25 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2024, η οποία βασίστηκε στην υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στις 04.07.24 και περιλάμβανε ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος ύψους 14.534,52 €. Η πράξη προέκυψε τελικό ποσό προς καταβολή 3.101,20 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν ασκεί ατομική δραστηριότητα λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας που δεν του επέτρεψε να υποβάλει δήλωση διακοπής επιτηδεύματος. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς ασκήθηκε εκπρόθεσμα (στις 26.10.24), ενώ η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης θεωρείται ότι συντελέστηκε στις 15.07.24, με την προθεσμία για προσφυγή να είναι 30 ημέρες από την κοινοποίηση.

Η απόφαση 343/17-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, διότι κατέστη άνευ αντικειμένου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2023, ισχυριζόμενη ότι το τεκμαρτό καθαρό εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (€13.694,52) υπολογίστηκε εσφαλμένα, καθώς δεν μειώθηκε από το εισόδημα μισθωτής εργασίας αλλοδαπής προέλευσης (€39.779,94), σύμφωνα με το άρθρο 28Β του ΚΦΕ. Μετά την υποβολή της προσφυγής, η Φορολογική Διοίκηση προέβη σε επανεκκαθάριση της δήλωσης, συνυπολογίζοντας το εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης. Ως αποτέλεσμα, δεν προσδιορίστηκε ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος και η τελική οφειλή της προσφεύγουσας μειώθηκε από €10.719,29 σε €6.307,98, οδηγώντας στην ικανοποίηση του αιτήματος και την απόρριψη της προσφυγής.

Η απόφαση 140/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δήλωση με επιφύλαξη, καθώς αμφισβητούσε το ποσό των 14.514,05 ευρώ που είχε δηλωθεί ως φορολογητέο εισόδημα από τον εργοδότη του, ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε το είχε εισπράξει. Με βάση δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων εισέπραξε πράγματι μόνο 3.790,00 ευρώ καθαρού ποσού κατά το έτος 2023. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. αποφασίζει την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί μόνο για το ποσό που όντως εισέπραξε.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός δικηγόρου που στρέφεται κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσδιορισθείς φόρος, ύψους 2.035,31€, βασίστηκε στον τεκμαρτό προσδιορισμό ελάχιστου καθαρού εισοδήματος του άρθρου 28Α του Κ.Φ.Ε. (€14.534,52). Η ΔΕΔ απορρίπτει τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί αντισυνταγματικότητας του τεκμηρίου και μη ορθής σύγκρισης με τον κατώτατο μισθό, καθώς δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης (δεν συμπληρώθηκε ο κωδικός 443). Επιπλέον, κρίνει ότι ο έλεγχος των συνταγματικών κανόνων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, στην οποία καθορίστηκε ελάχιστο καθαρό εισόδημα 14.534,52€ για την προσφεύγουσα δικηγόρο. Οι προσφεύγοντες προέβαλαν ως λόγους ακύρωσης αντικειμενικούς λόγους (αδυναμία εργασίας για 2 μήνες λόγω κατάγματος και χειρουργείου) και συνταγματικές ενστάσεις κατά των διατάξεων του άρθρου 28Α του ΚΦΕ περί τεκμαρτού εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη απέτυχε να ακολουθήσει την προβλεπόμενη ψηφιακή διαδικασία (Α.1055/2024) για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου βάσει αντικειμενικών λόγων. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί περί αντισυνταγματικότητας κρίθηκαν ότι εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων, δεσμεύοντας τη Διοίκηση. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πράξη κρίθηκε νόμιμη.

Η απόφαση 1144/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε στις 25.02.2025. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ζητώντας την ακύρωσή της. Ο βασικός ισχυρισμός της ήταν ότι δεν έπρεπε να εφαρμοστεί ο τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης (ελάχιστο καθαρό εισόδημα), καθώς δεν είχε συμπληρωθεί τριετία από την έναρξη των εργασιών της στις 07.06.2023. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη είχε κοινοποιηθεί νόμιμα στις 04.08.2024 (δέκα ημέρες μετά την ανάρτηση στο Taxisnet).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2023, καθώς φορολογήθηκε βάσει ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (10.512,64€). Ισχυριζόταν ότι, λόγω του ότι εξασκούσε το επάγγελμα της λογίστριας σε οικισμό με πληθυσμό 50 κατοίκων, δικαιούταν μείωση 50% του ελαχίστου εισοδήματος, σύμφωνα με το άρθρο 28Γ παρ. 3 του ΚΦΕ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών διαπίστωσε ότι εκδόθηκε νέα πράξη προσδιορισμού φόρου (13.2.2025), κατόπιν αλλαγής των στοιχείων της έδρας της προσφεύγουσας, η οποία εφάρμοσε τη μείωση 50%, προσδιορίζοντας το ελάχιστο εισόδημα στα 5.256,32€. Συνεπώς, εφόσον το αίτημά της ικανοποιήθηκε πλήρως, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε ως άνευ αντικειμένου.