Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση 1189, ημερομηνίας 25-06-2025, αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε αρχικά δηλώσει μεγάλα ποσά σε κωδικούς «Ανάλωση κεφαλαίου» και «Χρηματικά ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα». Η ΔΟΥ Δ΄ Θεσσαλονίκης είχε αρχικά διαγράψει αυτά τα ποσά. Μετά από δύο αναπομπές και την προσκόμιση νέων στοιχείων από τον προσφεύγοντα, η φορολογική αρχή αποδέχθηκε την ανάλωση κεφαλαίου ύψους 15.000.000,00€ και αναγνώρισε επιστροφές καταβεβλημένων κεφαλαίων ύψους 6.728.078,63€, μηδενίζοντας την προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών. Η ΔΕΔ αποφασίζει τη μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης, με τελική πληρωτέα φορολογική υποχρέωση 69.200,08€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προσδιόρισε φόρο προς καταβολή ύψους 3.777,02€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένως του λογίστηκε προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών, ύψους 14.992,50€, λόγω της αυτόματης προσυμπλήρωσης από την αρμόδια φορολογική αρχή στον κωδικό 727 του εντύπου Ε1 ποσού 9.371,43€, που αφορούσε την τοκοχρεωλυτική απόσβεση στεγαστικού δανείου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή ορθώς συμπεριέλαβε το ποσό βάσει των ηλεκτρονικών αρχείων που απέστειλε η πιστώτρια Τράπεζα, καθώς ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης για τη διόρθωση των στοιχείων αυτών. Συνεπώς, η πράξη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 1002/28.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Ο προσφεύγων είχε προσδιοριστεί με προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 13.249,48€, καθώς η Δ.Ο.Υ. είχε συμπληρώσει οίκοθεν στον κωδικό 759 ποσό 50.000,00€ που αφορούσε χορήγηση δανείου, οδηγώντας σε χρεωστικό φόρο 19.417,71€. Ο προσφεύγων ζήτησε να γίνει δεκτή τροποποιητική δήλωση με ανάλωση κεφαλαίου. Η ΔΕΔ δέχθηκε την ενδικοφανή προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης (11/01/2025) έγινε μετά την παρέλευση της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής για το φορολογικό έτος 2018. Ως εκ τούτου, η πράξη ακυρώθηκε λόγω παραγραφής του δικαιώματος της φορολογικής αρχής.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Η Απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων του ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, φορολογικού έτους 2019. Το ΚΕΦΟΔΕ είχε καταλογίσει φόρο 4.531,31 ευρώ για εισοδήματα (μισθούς 28.295,57 ευρώ) που ο προσφεύγων έλαβε από εταιρεία στη Ρουμανία και δεν είχε δηλώσει. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας από το 2005. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά (πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας, σύμβαση εργασίας και κατοικίας), το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του βρισκόταν στη Ρουμανία, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί ως φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και η οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ορίστηκε σε 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 1269/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ που επέβαλε ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, λόγω μη ανταπόκρισης της προσφεύγουσας σε ηλεκτρονική ειδοποίηση της φορολογικής διοίκησης για προσκόμιση δικαιολογητικών σχετικά με δήλωση εισοδήματος που είχε υποβληθεί με επιφύλαξη. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είναι φορολογικός κάτοικος εξωτερικού (Γερμανία) και, καθώς δεν προέκυψε ότι απέκτησε πραγματικό εισόδημα στην Ελλάδα για το 2023, δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης. Για αυτόν τον λόγο, η πράξη επιβολής προστίμου ακυρώθηκε, υπό το πρίσμα της αρχής της χρηστής διοίκησης.

Η απόφαση 544/02-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατοίκου Γερμανίας κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015, συνολικού ύψους 4.180,74€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγός της ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας και η σύνταξή του φορολογούνταν αποκλειστικά εκεί, μηδενίζοντας την υποχρέωση δήλωσης στην Ελλάδα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση βασίστηκε στη διαπίστωση ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νόμιμα στις 06/12/2021, ενώ η ενδικοφανής προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 04/12/2024, ήτοι πολύ μετά την αποκλειστική προθεσμία των τριάντα (ή εξήντα) ημερών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προέκυψε λόγω διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 4.677,81€ και χρεωστικού ποσού 766,55€. Ο προσφεύγων είχε επικαλεστεί ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2017-2022) ύψους 13.045,97€, αλλά η φορολογική αρχή αναγνώρισε μόνο 9.500,00€. Η διαφορά οφειλόταν στην αφαίρεση της ελάχιστης δαπάνης διαβίωσης (6.000€) για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, κατά τα οποία το δηλωθέν εισόδημα ήταν μηδενικό. Η Διεύθυνση κρίνει ότι η αφαίρεση ήταν ορθή, καθώς η ελάχιστη δαπάνη αφαιρείται κατά τον προσδιορισμό του κεφαλαίου σύμφωνα με την ΠΟΛ 1076/2015, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.