Η απόφαση 157/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 500€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Χανίων για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση που τηρεί απλογραφικά βιβλία λόγω υποτροπής (1η υποτροπή) στην παράβαση της μη έκδοσης απόδειξης λιανικών συναλλαγών (Α.Λ.Σ.) συνολικής αξίας 15,00€ για παροχή υπηρεσίας. Η παράβαση στοιχειοθετήθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 12 και 13 του ν. 4308/2014, επισύροντας πρόστιμο βάσει του άρθρου 57 παρ. 6 του ΚΦΔ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί τυπικών πλημμελειών στην έκδοση της πράξης (όπως έλλειψη ημερομηνίας έκδοσης και πλημμελής υπογραφή) και περί αβάσιμης αιτιολογίας, επικυρώνοντας το αρχικά επιβληθέν πρόστιμο των 500,00€.

Η απόφαση 362/10-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ΙΚΕ κατά πράξης επιβολής προστίμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ζ΄ Θεσσαλονίκης για το φορολογικό έτος 2018. Η αρχική πράξη επέβαλε πρόστιμο ύψους 97.420,30€, θεωρώντας την παράβαση (ανακριβής έκδοση 17.363 ΑΛΠ) ως τρίτη υποτροπή (200% επί του ΦΠΑ). Η προσφεύγουσα ζήτησε τη μείωση του προστίμου στο 50% (24.355,07€), επικαλούμενη εσφαλμένο καταλογισμό υποτροπής. Η Διεύθυνση έκρινε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις περί υποτροπής του άρθρου 58Α του Ν 4987/2022, καθώς η διαπίστωση της διάπραξης της παράβασης πραγματοποιήθηκε σε χρονικό διάστημα πέραν της πενταετίας από την κοινοποίηση της αρχικής πράξης (24-03-2018). Κατά συνέπεια, τροποποίησε την πράξη επιβολής προστίμου, μειώνοντας το καταλογιζόμενο ποσό σε 24.355,08€.

Η υπ' αριθμόν 1142/19-06-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της ομόρρυθμης εταιρείας «... ΣΙΑ ΟΕ» κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 1.000,00€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε διότι διαπιστώθηκε, κατόπιν ελέγχου στις 05-09-2024, η διακίνηση πέντε (5) σάκων με αλάτι χωρίς την ύπαρξη παραστατικού στοιχείου διακίνησης, παράβαση η οποία επισύρει πρόστιμο λόγω υποτροπής. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το αλάτι αποτελούσε αναγκαίο λειτουργικό υλικό για τη συντήρηση νωπών δερμάτων, χωρίς εμπορευματική αξία, και ζήτησε αναλογική εφαρμογή εξαιρέσεων της ΠΟΛ. 1003/2014. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αλάτι έχει εμπορευματική αξία, δεν εμπίπτει στις περιοριστικές εξαιρέσεις της εγκυκλίου και τροποποίησε τη νομική βάση του προστίμου σε άρθρο 57 παρ. 13 του Ν. 5104/2024 (αντί του αρχικού άρθρου 54 του Ν. 4987/2022), επικυρώνοντας το ποσό των 1.000,00€.

Η απόφαση 1336/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€ για το φορολογικό έτος 2025. Η αρχική πράξη επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. διότι διαπιστώθηκε μη έκδοση τουλάχιστον ενός φορολογικού στοιχείου για πώληση άρτων συνολικής αξίας 8,40€ (7 άρτους x 1,20€) κατά την 16/12/2024, παραβιάζοντας τις διατάξεις του Ν.4308/2014. Το πρόστιμο ανήλθε στα 500,00€ λόγω υποτροπής. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι λόγω φόρτου εργασίας, οι αποδείξεις εκδόθηκαν εκ παραδρομής σε λανθασμένα τμήματα της ταμειακής μηχανής (ζαχαρώδη και αρτοποιήματα αντί άρτος), όλα με ΦΠΑ 13%. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθώς δεν υπήρχαν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι οι επίμαχες αποδείξεις αφορούσαν πράγματι πώληση άρτου.

Η απόφαση 1079/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ετερόρρυθμης εταιρείας («….. Ε.Ε.») ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της. Η εταιρεία προσέβαλε τρεις πράξεις επιβολής προστίμων (ύψους €100 η καθεμία) της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή καταστάσεων πελατών–προμηθευτών (ΜΥΦ). Παρόλο που η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι υποβολές έγιναν εμπρόθεσμα, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι προθεσμίες άσκησης της προσφυγής (οι οποίες έληγαν τον Οκτώβριο, τον Δεκέμβριο του 2024 και τον Ιανουάριο του 2025 αντίστοιχα) είχαν παρέλθει, καθώς η προσφυγή υποβλήθηκε τελικά στις 13/02/2025. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, εφαρμόζοντας το άρθρο 72 παρ. 1 του ν.5104/2024.

Η απόφαση 363/10-03-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ΙΚΕ κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους €51.069,10, η οποία επιβλήθηκε από τη Ζ' ΔΟΥ Θεσσαλονίκης για ανακριβή έκδοση 11.199 αποδείξεων λιανικής πώλησης (ΑΛΠ) κατά την περίοδο 01-01-2019 έως 24-10-2019. Το πρόστιμο είχε υπολογιστεί με προσαύξηση 200% λόγω υποτροπής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η παράβαση συντελέστηκε πριν από την κοινοποίηση της αρχικής πράξης επιβολής προστίμου (03-12-2019), η οποία αποτελεί το εναρκτήριο γεγονός για τη θεμελίωση της υποτροπής. Συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 58Α του Ν 4987/2022 για την επιβαρυντική περίσταση. Η ΔΕΔ προσδιόρισε το οριστικό πρόστιμο στο ύψος των €12.767,28 (50% επί του ΦΠΑ), αποδεχόμενη τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας.

Η απόφαση 263/11-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από εκ διαθήκης κληρονόμο κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας. Ο θάνατος του κληρονομούμενου είχε συμβεί στις 12-04-2017. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωσή της ισχυριζόμενη ότι είχε παραγραφεί το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπιστώνει ότι η πράξη εκδόθηκε κατόπιν δικής της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς στις 13/09/2024, στην οποία δήλωσε νέα ακίνητα. Κατά συνέπεια, απορρίπτει την προσφυγή και επικυρώνει τον συνολικό καταλογιζόμενο φόρο ύψους 43.266,78€.

Η απόφαση (Αρ. 1103/12-06-2025) απορρίπτει ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε λυθείσα ανώνυμη εταιρία στις 13/02/2025. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου €100 από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης για εκπρόθεσμη υποβολή περιοδικής δήλωσης Φ.Π.Α. Η αρχική πράξη κοινοποιήθηκε ψηφιακά στις 19/12/2024, ή το αργότερο τέθηκε σε γνώση της εταιρείας στις 24/12/2024. Συνεπώς, η προθεσμία των 30 ημερών έληγε το αργότερο στις 23/01/2025, καθιστώντας την προσφυγή του Φεβρουαρίου εκπρόθεσμη βάσει του άρθρου 72 του Ν 5104/2024.

Η απόφαση 1303 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε επιβάλει πρόστιμο 250,00 € από την Δ.Ο.Υ. Καστοριάς (πράξη 24/02/2025) λόγω μη θέσης σε λειτουργία ταξιμέτρου, παραβαίνοντας το άρθρο 57 παρ. 6 του Ν. 5104/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν ήταν υπεύθυνος, καθώς είχε μισθώσει το ταξί, ενώ επικαλέστηκε και ανωτέρα βία (σοβαρό ιατρικό πρόβλημα λογιστή) για την εκπρόθεσμη υποβολή. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η πράξη κοινοποιήθηκε νομίμως στις 24/02/2025 και η προσφυγή (31/03/2025) ήταν εκπρόθεσμη. Ο ισχυρισμός περί ανωτέρας βίας απορρίφθηκε, καθώς δεν αποδείχθηκε απρόβλεπτο γεγονός που απέτρεπε την έγκαιρη ενημέρωση.

Η απόφαση 1273 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ένας φορολογούμενος, ιδιοκτήτης καφέ-ζαχαροπλαστείου, κατά της υπ' αριθ. …/28.01.2025 πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο ύψους 500,00€ επιβλήθηκε για τη μη έκδοση φορολογικού στοιχείου εσόδου κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου στις 08/11/2024 (δεύτερη παράβαση εντός πενταετίας). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε στις 10/02/2025, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφυγής την 12/03/2025. Καθώς η προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, στις 17/03/2025, κρίθηκε ως απαράδεκτη και απορρίφθηκε.