Η απόφαση 257/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από εκ διαθήκης κληρονόμο, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει τις πράξεις είχε παραγραφεί (θάνατος 2017). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν συνεπεία δικής της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης (Σεπτέμβριος 2024) για νέα, αδήλωτα ακίνητα, μετά από εντολή ελέγχου. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, επιβεβαιώνοντας συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση 36.668,19€ (συμπεριλαμβανομένων προστίμων).

Η απόφαση 993/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Ο κληρονόμος αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομούμενου οικοπέδου στα 150€/τ.μ., καθώς και την επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αξία του ακινήτου, καθώς εξέτασε ότι αυτή είχε γίνει αποδεκτή σε προηγούμενες δηλώσεις φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Όσον αφορά το πρόστιμο, κρίθηκε ορθό, διότι η διαφορά φόρου (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (€9.398,93), δικαιολογώντας την επιβολή προστίμου 50% (€4.450,26). Το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό επικυρώθηκε στα €13.350,78.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής πράξης και την εκ νέου εκκαθάριση φόρου κληρονομιάς, λόγω ακύρωσης ιδιόγραφης διαθήκης με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καθώς είχε υποβάλει ανακλητική δήλωση κληρονομίας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόφαση της Δ.Ο.Υ., κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκε το αίτημα. Επειδή ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (θάνατος) ήταν στις 30.03.2004, δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 5 του ν. 2961/2001, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 5036/2023. Συνεπώς, καμία περαιτέρω δήλωση ή εκκαθάριση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

Η απόφαση (αρ. 264/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 24/10/2024 από την εκ διαθήκης κληρονόμο, ζητώντας την ακύρωση δύο πράξεων (διοικητικού και διορθωτικού) προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας, που αφορούν θάνατο του 2017. Οι πράξεις εκδόθηκαν στις 13/09/2024 κατόπιν συμπληρωματικής δήλωσης της ίδιας της προσφεύγουσας, η οποία δήλωσε για πρώτη φορά νέα ακίνητα. Ο κύριος ισχυρισμός της προσφεύγουσας περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου απορρίπτεται, καθώς οι πράξεις βασίστηκαν στα δεδομένα που η ίδια υπέβαλε. Η απόφαση επικυρώνει τις πράξεις, με οριστική φορολογική υποχρέωση που ανέρχεται σε €35.862,70 (διοικητικός προσδιορισμός) και €55.332,21 (διορθωτικός προσδιορισμός, συμπεριλαμβανομένου προστίμου).

Η απόφαση 283/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ν. 5104/24, το οποίο επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε άγνοια για ένα κληρονομικό δικαίωμα (ακίνητο) και ότι το δικαίωμα της Φορολογικής Αρχής για επιβολή κύριου φόρου είχε παραγραφεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η επιβολή του προστίμου για την διαδικαστική παράβαση (εκπρόθεσμη υποβολή) είναι δέσμια ενέργεια, δεν απαιτείται η συνδρομή υποκειμενικής υπαιτιότητας, και δεν τίθεται θέμα παραγραφής για την παράβαση που διαπράχθηκε το 2020. Κατά συνέπεια, η πράξη επιβολής του προστίμου επικυρώθηκε.

Η απόφαση 285/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100€ (άρθρο 53 του Ν. 5104/24). Το πρόστιμο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα επειδή υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2024, η οποία αφορούσε θάνατο του 2020 και από την οποία δεν προέκυψε φόρος προς καταβολή. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια για το κληρονομικό δικαίωμα και ότι το δικαίωμα επιβολής φόρου είχε παραγραφεί. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο αποτελεί δέσμια διοικητική κύρωση για την διαπιστωμένη διαδικαστική παράβαση της εκπρόθεσμης υποβολής και ότι για την επιβολή του δεν απαιτείται υπαιτιότητα ή δόλος. Συνεπώς, η πράξη του προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 1225/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της προσφεύγουσας κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ. Η προσφεύγουσα ζήτησε την εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης για μερική ανάκληση προηγούμενης δήλωσης φόρου κληρονομιάς (του 2009) σχετικά με ένα ακίνητο, επικαλούμενη ότι το ακίνητο μεταβιβάστηκε σε άλλο πρόσωπο (νόμιμο μεριδούχο) μέσω συμβιβασμού που επικυρώθηκε στις 07/03/2013. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα με το αιτιολογικό ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή φόρου κληρονομιάς έχει παραγραφεί, καθώς η φορολογική υποχρέωση γεννήθηκε πριν την 31η Δεκεμβρίου 2008. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι ο χρόνος φορολογίας μετατέθηκε στο χρόνο επικύρωσης του συμβιβασμού (2013). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί μετάθεσης, καθώς η προσφεύγουσα είχε αποδεχθεί τη νομή της κληρονομιαίας περιουσίας κατά τον χρόνο γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης (θάνατος το 2008), και ως εκ τούτου, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 7 περ. γ' του Ν.2961/2001 για μετάθεση του χρόνου. Ομοίως, η περ. δ' του ίδιου άρθρου αφορά τον αξιώνοντα το κληρονομικό δικαίωμα (τον νόμιμο μεριδούχο) και όχι την προσφεύγουσα. Κατά συνέπεια, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 660/13.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ασκηθείσας από φερόμενο κληρονόμο του διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας (θάνατος: 23/04/2020), κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε θετική γνώση της επαγωγής της κληρονομίας (καθώς ανήκε στην τρίτη τάξη κληρονόμων λόγω διαδοχικών αποποιήσεων) παρά μόνο τον Σεπτέμβριο του 2023, οπότε και προέβη σε δήλωση αποποίησης τον ίδιο μήνα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη «θετική γνώση» του προσφεύγοντος για την επαγωγή της κληρονομιάς ούτε ανάμειξή του σε αυτήν. Κατά συνέπεια, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται ώστε να διαγραφεί ο προσφεύγων ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του διαχειριστή.

Η απόφαση 587/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων απόρριψης Φ.Α.Π. (2012, 2013) και ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2018) της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη μείωση του φόρου επικαλούμενη λανθασμένη δήλωση αγροτεμαχίου ως εντός οικισμού αντί εκτός οικισμού, βάσει πράξης αποδοχής κληρονομιάς. Η Δ.Ε.Δ. επικυρώνει τις πράξεις απόρριψης, κρίνοντας ότι οι τροποποιητικές δηλώσεις υποβλήθηκαν σε χρόνο κατά τον οποίο το δικαίωμα του Δημοσίου είχε παραγραφεί. Επιπλέον, απορρίπτεται ο ισχυρισμός περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης (άρθρο 74 ΚΦΔ), καθώς η διόρθωση συνδέεται με την πραγματική κατάσταση του ακινήτου και απαιτεί την άσκηση της εξελεγκτικής αρμοδιότητας της Δ.Ο.Υ., μη πληρώντας τις προϋποθέσεις του άρθρου αυτού.

Η απόφαση 1172/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει εκπρόθεσμα, στις 22.10.2024, την αρχική δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9), η οποία αφορούσε ακίνητα που αποκτήθηκαν μέσω εξ αδιαθέτου κληρονομιάς (θάνατος στις 27.08.2023). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ως φορολογικός κάτοικος εξωτερικού δεν μπορούσε να υποβάλει έγκαιρα τη δήλωση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, λαμβάνοντας υπόψη την ετήσια προθεσμία αποποίησης κληρονομιάς λόγω της κατοικίας της στο εξωτερικό, η καταληκτική ημερομηνία υποβολής της δήλωσης Ε9 ήταν η 30.09.2024. Συνεπώς, η υποβολή της 22.10.2024 ήταν εκπρόθεσμη, και το πρόστιμο επιβλήθηκε ορθώς σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 1δ του ν. 5104/2024.