Η απόφαση 1121/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε. Η προσφυγή στρεφόταν κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 300,00€, από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε γραφειοκρατικές δυσκολίες σχετικά με την περιέλευση του ακινήτου στην κυριότητά της λόγω κληρονομικής διαδοχής και διαφωνίες με τον μισθωτή (ΔΕΔΔΗΕ) σχετικά με την ημερομηνία έναρξης της νέας μίσθωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει την ίδια προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων (επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση 1119/16-06-2025), καθιστώντας τη νέα προσφυγή μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 262/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ενυπόχρεου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100,00 € εκάστη, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων λύσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε τις αρχικές δηλώσεις εκ παραδρομής, εννέα χρόνια πριν, και ζήτησε την επιείκεια της Διοίκησης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (μη επιτρεπτή), διότι διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερα άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας την αναλογική εφαρμογή της αρχής του απαραδέκτου της άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η απόφαση 1119 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμων €100,00 έκαστη, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η προσφεύγουσα κατέστη οριστικός κληρονόμος εκ διαθήκης του ακινήτου τον Σεπτέμβριο του 2024, πράξη που θεωρείται σιωπηρή αποδοχή κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προθεσμία υποβολής της δήλωσης μίσθωσης έληγε στο τέλος του Οκτωβρίου 2024. Ακυρώθηκαν οι δύο πρώτες πράξεις προστίμου (υποβολές 14/10/2024 και 29/10/2024) επειδή κρίθηκαν εμπρόθεσμες (εντός του επομένου μήνα από την αποδοχή) και αντικαταστάθηκαν. Επικυρώθηκε μόνο η τρίτη πράξη προστίμου ύψους 100,00€, για την τελική τροποποιητική δήλωση μίσθωσης που υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 05/12/2024.

Η απόφαση 547/03-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 09/05/2019) αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η υποχρέωση προέκυψε από εξ' αδιαθέτου κληρονομιά ακινήτων (με ημερομηνία θανάτου 10/07/2018) και ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο σε σχέση με τον προκύπτοντα φόρο ΕΝΦΙΑ 7,03€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η υποβολή ήταν εκπρόθεσμη βάσει των διατάξεων που ίσχυαν κατά τον χρόνο της κληρονομικής διαδοχής, καθώς δεν είχε αναδρομική εφαρμογή ο μεταγενέστερος Ν.4607/2019 που προέβλεπε μεγαλύτερη προθεσμία. Ως εκ τούτου, το πρόστιμο των 100,00€ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 273/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά έξι πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρο 60 Ν.4987/2022) για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα λόγω συνέργειας στην υποβολή ανακριβών δηλώσεων ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος από τη νομική οντότητα "..........", δεδομένου του ρόλου του ως ηγετικό μέλος εγκληματικής οργάνωσης που χρησιμοποίησε την εταιρεία για παράνομο περιουσιακό όφελος. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί ελλιπούς αιτιολογίας απορρίπτονται, καθώς ο έλεγχος βασίστηκε σε πλήρη στοιχεία της Διεύθυνσης Ασφάλειας, δικαιολογώντας τη συνέργεια και την επιβολή των προστίμων.

Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Η απόφαση 765 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της αιτούσας κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. ΚΟΖΑΝΗΣ για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (στις 18-04-2019) της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9), η οποία αφορούσε ακίνητα λόγω κληρονομικής διαδοχής από τον θάνατο του συζύγου της στις 09-10-2018. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα όφειλε να υποβάλει τη δήλωση μέχρι τις 11/03/2019 (30 ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας αποποίησης της κληρονομιάς), σύμφωνα με τις τότε ισχύουσες διατάξεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί εμπρόθεσμης υποβολής με βάση μεταγενέστερους νόμους (ν. 4607/2019 και ν. 4916/2022) απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι, καθώς οι νόμοι αυτοί τέθηκαν σε ισχύ μετά την υποβολή της δήλωσης.

Η Απόφαση 785/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ηλεκτρονικώς υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή του υπόχρεου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 53 του ν. 5104/2024) της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. ΛΑΜΙΑΣ, που αφορούν εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων. Επί της πρώτης προσφυγής είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 759/26-03-2025 απόφαση της ΔΕΔ, με την οποία η προσφυγή έγινε δεκτή. Συνεπώς, η υπό κρίση προσφυγή κρίθηκε ως δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων και απορρίφθηκε σύμφωνα με την αρχή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 682/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «.................. Ι.Κ.Ε.» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ στις 28.11.2024. Οι αρχικές πράξεις επέβαλαν φόρους και πρόστιμα, κυρίως λόγω διαπίστωσης ποσοτικών ελλειμμάτων αποθεμάτων και μη αναγνώρισης δαπανών προς έκπτωση. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε εξεταστεί (Απόφαση 681/28.04.2024). Κατά συνέπεια, η υπό κρίση προσφυγή απορρίφθηκε, καθώς ασκείται για δεύτερη φορά κατά των ίδιων προσβαλλόμενων πράξεων, γεγονός που την καθιστά απαράδεκτη βάσει του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ).

Η απόφαση 805 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 09-05-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020), οι οποίες εκδόθηκαν λόγω λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων από άλλη επιχείρηση. Η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόρος και πρόστιμα) ξεπερνούσε τις 220.000 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων η οποία είχε απορριφθεί. Επομένως, η παρούσα προσφυγή κρίνεται μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.