Η απόφαση 481/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από πολίτη κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η ειδοποίηση αφορούσε οφειλές 5.097,64€ για ληξιπρόθεσμα τέλη κυκλοφορίας παρελθόντων ετών, τα οποία βαρύνουν τον προσφεύγοντα ως κληρονόμο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι στερείται αρμοδιότητας, καθώς: α) η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπου προβλέπεται άσκηση ανακοπής (άρθρο 65 ΚΕΔΕ, άρθρο 217 ΚΔΔ), και όχι ενδικοφανούς προσφυγής, και β) τα τέλη κυκλοφορίας δεν αναφέρονται στο Παράρτημα Α' του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν.5104/2024), οπότε δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του.

Η υπ' αριθμόν 143/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πράξη βεβαίωσης αυτοτελούς προστίμου τελών κυκλοφορίας ύψους 400,00 € για το έτος 2023, λόγω μη θέσης του Ε.Ι.Χ. οχήματός του σε ακινησία. Υποστήριξε ότι η άρση της ακινησίας είχε γίνει εκ παραδρομής και ότι στη συνέχεια το όχημα παραδόθηκε για καταστροφή λόγω παλαιότητας και μηχανικών βλαβών, προσκομίζοντας το σχετικό πιστοποιητικό καταστροφής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν.5104/2024 (ΚΦΔ) και την ΠΟΛ.1014/2017, τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ως εκ τούτου, οι πράξεις που αφορούν τέλη κυκλοφορίας προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης βεβαίωσης προστίμου απαράδεκτη.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου Τελών Κυκλοφορίας έτους 2024, συνολικού ποσού 1230,00 €. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το πρόστιμο, το οποίο αντιστοιχούσε στο διπλάσιο των αναλογούντων τελών λόγω μη έγκαιρης καταβολής. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, επικαλούμενη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Ν. 5104/24 (ΚΦΔ) και την ΠΟΛ. 1014/26.01.2017, τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ως εκ τούτου, οι πράξεις επιβολής τελών κυκλοφορίας προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και όχι μέσω της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου, σχετικά με αίτημα διαγραφής τελών κυκλοφορίας συνολικού ύψους 12.075,54€ για τα έτη 2001-2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή λόγω παραγραφής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη για δύο κύριους λόγους: Πρώτον, κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 17.12.2024 μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 30 ημερών από τη συντέλεση της κοινοποίησης (21.10.2024). Δεύτερον, η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν έχει αρμοδιότητα, καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 1055/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου για μη καταβολή τελών κυκλοφορίας των ετών 2020 έως 2024. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το πρόστιμο, υποστηρίζοντας ότι είχε καταβάλει τα τέλη σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα της ΑΑΔΕ. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι τα καταβληθέντα τέλη αντιστοιχούσαν σε μικρότερο μικτό βάρος οχήματος από το δηλωθέν (42.000Kg), με αποτέλεσμα τη βεβαίωση επιπλέον ποσού τελών και προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, καθώς προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η Απόφαση 309 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά ταμειακής βεβαίωσης τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ύψους 340,00€, της Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε καταβάλει εμπρόθεσμα τα τέλη και θεώρησε εκ παραδρομής τον καταλογισμό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι διαφορές που προκύπτουν από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται ρητώς στις διατάξεις του Κώδικα. Συνεπώς, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή κρίθηκε εκτός της αρμοδιότητας της Δ.Ε.Δ., οδηγώντας στην απόρριψή της. Επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 63 του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.), «περί της άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής», σε περιπτώσεις αμφισβήτησης πράξεων της Φορολογικής Διοίκησης που αφορούν τέλη κυκλοφορίας.(ΑΔΑ:6Ο8ΖΗ-85Δ)

Η απόφαση 1167/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή που είχε ασκήσει ένας φορολογούμενος κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σχετικά με αίτημα απαλλαγής από τα Τέλη Κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του (1968 κ. εκ.) λόγω αναπηρίας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι η Δ.Ο.Υ. έσφαλε, καθώς βάσει παλαιότερων γνωματεύσεων Α.Σ.Υ.Ε. (και όχι του ΚΕ.ΠΑ.) δικαιούται την προβλεπόμενη απαλλαγή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (1) διότι υποβλήθηκε εκπρόθεσμα και (2) επειδή τα τέλη κυκλοφορίας (και οι πράξεις που αφορούν αυτά) δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), συνεπώς η προσβολή της πράξης έπρεπε να γίνει απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη μια ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών της Δ.Ο.Υ. Λευκάδας, συνολικού ύψους 202,50€, που αφορούσε τέλη κυκλοφορίας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι είχε προβεί σε προσωρινή άρση της ακινησίας του οχήματός της, θεωρώντας ότι μετά την πάροδο του ορισμένου χρονικού διαστήματος (έως 30/09/2024) θα επανερχόταν αυτομάτως σε ακινησία. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024) και συνεπώς δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, οδηγώντας έτσι στην απόρριψη της προσφυγής.

Η απόφαση 692/17.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε αλληλεγγύως ευθυνόμενο πρόσωπο κατά οριστικών πράξεων του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν Φόρο Εισοδήματος, Φ.Π.Α., πρόστιμα και Τέλη Χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει σημαντική αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη και λογιστικές διαφορές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ως προς την ουσία των καταλογισμών (εισόδημα, ΦΠΑ, και τα σχετικά πρόστιμα άρθρου 58Α), κρίνοντάς τους βάσιμους και αιτιολογημένους. Ωστόσο, έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τα αυτοτελή πρόστιμα διαδικαστικών παραβάσεων (άρθρου 54 του ν. 4987/2022) και τα Τέλη Χαρτοσήμου.