Η απόφαση 1305 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης βεβαίωσης Τελών Κυκλοφορίας έτους 2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ανάκληση του προστίμου (που αντιστοιχούσε στο 100% των τελών), επικαλούμενη ότι η ολιγοήμερη καθυστέρηση στην επανατοποθέτηση του οχήματός της σε καθεστώς ακινησίας ήταν ακούσια και οφειλόταν σε φόρτο εργασίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Ως αιτιολογία προβλήθηκε ότι το προσβαλλόμενο έγγραφο ήταν μόνο πληροφοριακό και στερείτο εκτελεστότητας, ενώ επισημάνθηκε ότι οι διαφορές σχετικά με τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η υπ' αριθμόν 143/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πράξη βεβαίωσης αυτοτελούς προστίμου τελών κυκλοφορίας ύψους 400,00 € για το έτος 2023, λόγω μη θέσης του Ε.Ι.Χ. οχήματός του σε ακινησία. Υποστήριξε ότι η άρση της ακινησίας είχε γίνει εκ παραδρομής και ότι στη συνέχεια το όχημα παραδόθηκε για καταστροφή λόγω παλαιότητας και μηχανικών βλαβών, προσκομίζοντας το σχετικό πιστοποιητικό καταστροφής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν.5104/2024 (ΚΦΔ) και την ΠΟΛ.1014/2017, τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται στον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ως εκ τούτου, οι πράξεις που αφορούν τέλη κυκλοφορίας προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης βεβαίωσης προστίμου απαράδεκτη.

Η απόφαση 1055/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου για μη καταβολή τελών κυκλοφορίας των ετών 2020 έως 2024. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το πρόστιμο, υποστηρίζοντας ότι είχε καταβάλει τα τέλη σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα της ΑΑΔΕ. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι τα καταβληθέντα τέλη αντιστοιχούσαν σε μικρότερο μικτό βάρος οχήματος από το δηλωθέν (42.000Kg), με αποτέλεσμα τη βεβαίωση επιπλέον ποσού τελών και προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, καθώς προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων κατά μη βεβαιωθείσας υποχρέωσης πληρωμής του υπολοίπου των τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ποσού 1.050,00€. Ο προσφεύγων είχε προβεί σε άρση ακινησίας με πληρωμή τελών για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) και τη σχετική νομολογία (ΠΟΛ. 1014/26.01.2017), οι διαφορές που αναφύονται από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΦΔ. Κατά συνέπεια, οι πράξεις αυτές προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και όχι μέσω της διαδικασίας της ενδικοφανούς προσφυγής, καθιστώντας αυτήν απαράδεκτη.

Η απόφαση 1169/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την οφειλή του για τα Τέλη Κυκλοφορίας του έτους 2025, ύψους 547,60 ΕΥΡΩ (ποσό εκπρόθεσμης πληρωμής). Ισχυρίστηκε εσφαλμένη χρέωση, αναφέροντας ότι τα τέλη δεν είχαν αναρτηθεί εγκαίρως, το σύστημα εμφάνιζε μήνυμα σφάλματος και τελικά του επιβλήθηκαν διπλάσια τέλη κυκλοφορίας και υπερβολική χρέωση. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς, βάσει του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024, τα Τέλη Κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Κατά συνέπεια, οι σχετικές πράξεις προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, καθιστώντας τη ΔΕΔ αναρμόδια για την εξέταση της προσφυγής.

Η απόφαση 1280/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ασκούντα ατομική επιχείρηση κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα συνολικής αξίας 96.552,20 € (2019: 53.552,20 € και 2020: 43.000,00 €) που αντιστοιχούσε σε εικονικά φορολογικά στοιχεία από τέσσερις διαφορετικούς εκδότες. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί έλλειψης αιτιολογίας, καλής πίστης, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της αναλογικότητας, επιβεβαιώνοντας την εικονικότητα των συναλλαγών βάσει των εκθέσεων ελέγχου που ανέφεραν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής και οργάνωσης στους εκδότες. Το καταλογιζόμενο συνολικό ποσό φόρων, τελών και εισφορών ανέρχεται σε 29.325,99 € (2019) και 18.944,58 € (2020).

Η απόφαση 1014/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ. Η πράξη προέκυψε μετά την υποβολή τροποποιητικής δήλωσης στο πλαίσιο οικειοθελούς αποκάλυψης φορολογητέας ύλης. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η φορολογική αρχή εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη διαγράφοντας ποσά που είχε δηλώσει ο προσφεύγων (κωδικοί 429 και 781), δίχως να αιτιολογήσει τη διαγραφή ούτε να συντάξει έκθεση ελέγχου. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και ακύρωσε την πράξη λόγω παντελούς έλλειψης αιτιολογίας (τυπική πλημμέλεια).

Η απόφαση 849/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και τελών χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση παραγωγής ειδών ζαχαροπλαστικής, αμφισβήτησε τη μη αναγνώριση δαπανών και την προσαύξηση περιουσίας από τραπεζικές πιστώσεις. Η ΔΕΔ, κατόπιν αναπομπής και επανελέγχου των νέων στοιχείων, μείωσε τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες και το ύψος της προσαύξησης περιουσίας. Επίσης, ακύρωσε πλήρως τις πράξεις επιβολής τελών χαρτοσήμου, κρίνοντας ότι η επιβολή τους για άτυπα δάνεια από συγγενείς ήταν μη νόμιμη, οδηγώντας σε συνολική μείωση των καταλογιζόμενων ποσών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου, σχετικά με αίτημα διαγραφής τελών κυκλοφορίας συνολικού ύψους 12.075,54€ για τα έτη 2001-2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή λόγω παραγραφής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη για δύο κύριους λόγους: Πρώτον, κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 17.12.2024 μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 30 ημερών από τη συντέλεση της κοινοποίησης (21.10.2024). Δεύτερον, η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν έχει αρμοδιότητα, καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η Απόφαση 309 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά ταμειακής βεβαίωσης τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ύψους 340,00€, της Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε καταβάλει εμπρόθεσμα τα τέλη και θεώρησε εκ παραδρομής τον καταλογισμό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι διαφορές που προκύπτουν από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται ρητώς στις διατάξεις του Κώδικα. Συνεπώς, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή κρίθηκε εκτός της αρμοδιότητας της Δ.Ε.Δ., οδηγώντας στην απόρριψή της. Επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.