Η απόφαση 1305 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης βεβαίωσης Τελών Κυκλοφορίας έτους 2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ανάκληση του προστίμου (που αντιστοιχούσε στο 100% των τελών), επικαλούμενη ότι η ολιγοήμερη καθυστέρηση στην επανατοποθέτηση του οχήματός της σε καθεστώς ακινησίας ήταν ακούσια και οφειλόταν σε φόρτο εργασίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Ως αιτιολογία προβλήθηκε ότι το προσβαλλόμενο έγγραφο ήταν μόνο πληροφοριακό και στερείτο εκτελεστότητας, ενώ επισημάνθηκε ότι οι διαφορές σχετικά με τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου Τελών Κυκλοφορίας έτους 2024, συνολικού ποσού 1230,00 €. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το πρόστιμο, το οποίο αντιστοιχούσε στο διπλάσιο των αναλογούντων τελών λόγω μη έγκαιρης καταβολής. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, επικαλούμενη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Ν. 5104/24 (ΚΦΔ) και την ΠΟΛ. 1014/26.01.2017, τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Ως εκ τούτου, οι πράξεις επιβολής τελών κυκλοφορίας προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και όχι μέσω της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη μια ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών της Δ.Ο.Υ. Λευκάδας, συνολικού ύψους 202,50€, που αφορούσε τέλη κυκλοφορίας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι είχε προβεί σε προσωρινή άρση της ακινησίας του οχήματός της, θεωρώντας ότι μετά την πάροδο του ορισμένου χρονικού διαστήματος (έως 30/09/2024) θα επανερχόταν αυτομάτως σε ακινησία. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024) και συνεπώς δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, οδηγώντας έτσι στην απόρριψη της προσφυγής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων κατά μη βεβαιωθείσας υποχρέωσης πληρωμής του υπολοίπου των τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ποσού 1.050,00€. Ο προσφεύγων είχε προβεί σε άρση ακινησίας με πληρωμή τελών για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) και τη σχετική νομολογία (ΠΟΛ. 1014/26.01.2017), οι διαφορές που αναφύονται από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΦΔ. Κατά συνέπεια, οι πράξεις αυτές προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και όχι μέσω της διαδικασίας της ενδικοφανούς προσφυγής, καθιστώντας αυτήν απαράδεκτη.

Η απόφαση 1055/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου για μη καταβολή τελών κυκλοφορίας των ετών 2020 έως 2024. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το πρόστιμο, υποστηρίζοντας ότι είχε καταβάλει τα τέλη σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα της ΑΑΔΕ. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι τα καταβληθέντα τέλη αντιστοιχούσαν σε μικρότερο μικτό βάρος οχήματος από το δηλωθέν (42.000Kg), με αποτέλεσμα τη βεβαίωση επιπλέον ποσού τελών και προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, καθώς προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Περί της καταβολής ή μη των οφειλομένων τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων οχημάτων, κατά τη μεταβίβαση από επαχθή αιτία της κυριότητας ή της θέσης αυτών σε κατάσταση ακινησίας και της βεβαίωσης οφειλομένων τελών κυκλοφορίας παρελθόντων ετών.

Η απόφαση 1169/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την οφειλή του για τα Τέλη Κυκλοφορίας του έτους 2025, ύψους 547,60 ΕΥΡΩ (ποσό εκπρόθεσμης πληρωμής). Ισχυρίστηκε εσφαλμένη χρέωση, αναφέροντας ότι τα τέλη δεν είχαν αναρτηθεί εγκαίρως, το σύστημα εμφάνιζε μήνυμα σφάλματος και τελικά του επιβλήθηκαν διπλάσια τέλη κυκλοφορίας και υπερβολική χρέωση. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς, βάσει του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024, τα Τέλη Κυκλοφορίας δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας. Κατά συνέπεια, οι σχετικές πράξεις προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, καθιστώντας τη ΔΕΔ αναρμόδια για την εξέταση της προσφυγής.

Η Απόφαση 309 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά ταμειακής βεβαίωσης τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ύψους 340,00€, της Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε καταβάλει εμπρόθεσμα τα τέλη και θεώρησε εκ παραδρομής τον καταλογισμό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι διαφορές που προκύπτουν από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του νέου Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), καθώς τα τέλη κυκλοφορίας δεν περιλαμβάνονται ρητώς στις διατάξεις του Κώδικα. Συνεπώς, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή κρίθηκε εκτός της αρμοδιότητας της Δ.Ε.Δ., οδηγώντας στην απόρριψή της. Επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η απόφαση 481/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από πολίτη κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η ειδοποίηση αφορούσε οφειλές 5.097,64€ για ληξιπρόθεσμα τέλη κυκλοφορίας παρελθόντων ετών, τα οποία βαρύνουν τον προσφεύγοντα ως κληρονόμο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι στερείται αρμοδιότητας, καθώς: α) η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπου προβλέπεται άσκηση ανακοπής (άρθρο 65 ΚΕΔΕ, άρθρο 217 ΚΔΔ), και όχι ενδικοφανούς προσφυγής, και β) τα τέλη κυκλοφορίας δεν αναφέρονται στο Παράρτημα Α' του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν.5104/2024), οπότε δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του.

Η απόφαση 1141/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά τριών πράξεων προσδιορισμού φόρου (εκκαθαριστικά σημειώματα) για τα οικονομικά έτη 2012, 2013 και 2014, συνολικού ποσού 943,20€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενος ότι οι φορολογικές υποχρεώσεις προέκυψαν λόγω της δήλωσης ενός Ι.Χ. αυτοκινήτου το οποίο ουδέποτε είχε στην κατοχή του, προσκομίζοντας δικαστική απόφαση που επιβεβαίωνε πλαστογραφία της δήλωσης ακινησίας του οχήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς ο προσφεύγων υπέβαλε αυτοβούλως τις αρχικές δηλώσεις (εκπρόθεσμα), δηλώνοντας το όχημα χωρίς καμία επιφύλαξη, και έτσι οι πράξεις εκδόθηκαν με βάση τα δικά του παρεχόμενα στοιχεία.