Η Απόφαση 475 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ, φορολογικού έτους 2019, που είχε εκδώσει το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής (την 1/8/2019) της δήλωσης παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία (ΦΜΥ), η οποία έπρεπε να είχε υποβληθεί έως τις 30/06/2019. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε την αρχή της αναλογικότητας, επισημαίνοντας ότι το ποσό προς απόδοση υπολειπόταν αισθητά του προστίμου των 250,00 ευρώ. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η επιβολή του προστίμου του άρθρου 53 του ν. 5104/2024 είναι δέσμια αρμοδιότητα της Φορολογικής Διοίκησης, χωρίς να έχει τη διακριτική ευχέρεια εξέτασης του ύψους του προστίμου. Συνεπώς, η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώθηκε.

Η Απόφαση 745 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 750,00 ευρώ, από τη ΔΟΥ Κορίνθου για το φορολογικό έτος 2020. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τριών δηλώσεων παρακρατούμενων φόρων από μισθωτή εργασία (για περιόδους Μαΐου, Ιουνίου και Ιουλίου 2020). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση επικαλούμενη την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθώς τα πρόστιμα θεωρήθηκαν δυσανάλογα έναντι των φόρων. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, τονίζοντας ότι η Φορολογική Διοίκηση επιβάλλει τα πρόστιμα του άρθρου 53 ν.5104/2024 κατά δέσμια αρμοδιότητα, εξετάζοντας μόνο την αντικειμενική υπόσταση της παράβασης, χωρίς διακριτική ευχέρεια ως προς το ύψος του προστίμου.

Η απόφαση 330/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00 ΕΥΡΩ, βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα διότι υπέβαλε εκπρόθεσμα (στις 02/04/2024 αντί για 01/04/2024) τη δήλωση για το Τέλος Ανθεκτικότητας στην Κλιματική Κρίση για τον Φεβρουάριο του 2024. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση του προστίμου, υποστηρίζοντας ότι η καθυστέρηση ήταν μικρή και το προς απόδοση τέλος (5,50 ΕΥΡΩ) ήταν μηδαμινής αξίας και δυσανάλογο του επιβληθέντος προστίμου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επισημαίνοντας ότι οι εφαρμοστέες φορολογικές διατάξεις επιβάλλουν δέσμια αρμοδιότητα στη διοίκηση για την επιβολή του προστίμου λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, επικυρώνοντας έτσι το πρόστιμο των 100,00 ΕΥΡΩ.

Η απόφαση 650/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για τη μη εμπρόθεσμη υποβολή αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων είχε κληρονομήσει ψιλή κυριότητα 1/6 από τον παππού του, ο οποίος απεβίωσε τον Ιούνιο του 2018 και η διαθήκη του δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2018. Ο προσφεύγων υπέβαλε τη δήλωση Ε9 στις 11/07/2019. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η προθεσμία των 30 ημερών από την παρέλευση της προθεσμίας αποποίησης της κληρονομιάς είχε ήδη παρέλθει. Απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί άγνοιας, τονίζοντας ότι για την επιβολή του προστίμου αρκεί η διαπίστωση της παράβασης βάσει της αρχής της νομιμότητας του άρθρου 54 του ν. 4174/2013.

Η απόφαση 1078/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που είχε επιβληθεί για εκπρόθεσμη υποβολή αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) έτους 2024. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε ότι η δήλωση υποβλήθηκε εκ παραδρομής από τον λογιστή στο όνομά της, αναγράφοντάς την ως εξ αδιαθέτου κληρονόμο του παππού της, ενώ στην πραγματικότητα η φορολογική υποχρέωση αφορούσε τη συνονόματη γιαγιά της, η οποία ήταν η νόμιμη κληρονόμος. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε φορολογική υποχρέωση υποβολής της δήλωσης Ε9 και, συνεπώς, η πράξη του προστίμου ακυρώθηκε καθώς η υποβολή κρίθηκε ότι έγινε εκ παραδρομής σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 5104/2024.

Η απόφαση 474/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου (ΠΕΠ) του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής, συνολικού ποσού 1.000,00 ευρώ (4 x 250,00 €). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/24 λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών προσωρινών δηλώσεων Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) για τις φορολογικές περιόδους 05/2019, 02/2020, 06/2020, και 08/2020. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι παραβιάστηκε η αρχή της αναλογικότητας, καθώς το ύψος του προστίμου υπολειπόταν του προς απόδοση φόρου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι στο φορολογικό δίκαιο οι διατάξεις ερμηνεύονται «γραμματικά» και η επιβολή του προστίμου αποτελεί δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής, επικυρώνοντας έτσι τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 303/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογουμένης κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100,00€ η καθεμία, της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Αμπελοκήπων. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ν. 5104/24 (Κ.Φ.Δ.) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τις φορολογικές περιόδους 01.05-31.05.2024, 01.06-30.06.2024, και 01.07-31.07.2024. Η προσφεύγουσα προέβαλε ως ισχυρισμούς ότι δεν γνώριζε την υποχρέωση καταβολής του τέλους και ότι ήταν άδικο να μην υπάρχει περίοδος προσαρμογής κατά την αρχική εφαρμογή του νόμου. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επισημαίνοντας ότι η Φορολογική Διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας και οφείλει να προβεί στην έκδοση πράξης καταλογισμού προστίμου όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου για εκπρόθεσμη υποβολή.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός αρχιτέκτονα μηχανικού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (2021) και επιβολής προστίμου (2020) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Τα αρχικά ευρήματα του ελέγχου βασίστηκαν σε έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εσφαλμένου υπολογισμού οικογενειακών δαπανών, της δυνατότητας κατοχής μετρητών €20.000, και της κατανομής δαπανών θέρμανσης. Έκανε δεκτό μόνο τον ισχυρισμό για εκπεσιμότητα ορισμένων δαπανών συνολικής καθαρής αξίας €1.251,34, καθώς έκαστο στοιχείο ήταν κάτω των €500. Κατόπιν επανυπολογισμού, η ΔΕΔ τροποποίησε την οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2021, αλλά επικύρωσε τις πράξεις ΦΠΑ 2021 και Προστίμου 2020.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας για τις φορολογικές περιόδους 2021 έως 2023. Ο συνεταιρισμός αμφισβητούσε τη μη αναγνώριση του ΦΠΑ εισροών, ο οποίος αφορούσε δαπάνες για την κατασκευή φωτοβολταϊκών σταθμών (επενδυτικά αγαθά), με αιτιολογία κυρίως την έλλειψη συγκεκριμένης έννομης σχέσης για τη χρήση των ακινήτων. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έκρινε ότι πληρούνταν οι βασικές προϋποθέσεις για τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή: τροποποίησε τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ (αναγνωρίζοντας πλήρως το δικαίωμα έκπτωσης), αλλά απέρριψε τον λόγο που αφορούσε την ακύρωση του προστίμου ύψους 250,00 € για μη πλήρη παροχή στοιχείων.