Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση (Αριθμός 876/16-05-2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, έτους φορολογικής υποχρέωσης 2017. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 6.318,54€ (πλέον προστίμων), καθώς διαπιστώθηκε ότι πολλά περισσότερα ακίνητα ανήκαν στην κληρονομιαία μερίδα από όσα αρχικά δηλώθηκαν. Η προσφεύγουσα ζήτησε νέα εκκαθάριση, ισχυριζόμενη ότι ένα αγροτεμάχιο εμβαδού 3.370 τμ δηλώθηκε εκ παραδρομής ως οικόπεδο εντός σχεδίου με λανθασμένο υπολογισμό αντικειμενικής αξίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για την αλλαγή της περιοχής του ακινήτου και ότι η αξία που υπολογίστηκε από τον έλεγχο (202.579,01€) ήταν ήδη μικρότερη από αυτή που είχε δηλωθεί αρχικώς (212.310,00€), επικυρώνοντας τη συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 7.643,60€.

Δημόσια κτήματα. Έκτακτη χρησικτησία. Ιδιοκτησιακό καθεστώς - τηρητέα πορεία του δημοσίου κτήματος ΑΒΚ 8 Σύρου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί ακινήτων είναι δυνατή η υπό του Δημοσίου κτήσις κυριότητος και εξ εκτάκτου χρησικτησίας (προγενέστερο δίκαιο). Έκτακτος χρησικτησία επί δημοσίων κτημάτων είναι δυνατή μόνον εφόσον η τριακονταετής παραγραφή αύτη συνεπληρώθη μέχρι της δημοσιεύσεως του Ν.Δ/τος της 22-4/16-5-1926. Η υπό του Δημοσίου χορήγησις αδείας λειτουργίας Καζίνου εις εταιρεία δεν νομιμοποιεί την ακυρότητα της προς αυτήν εισφοράς υπό εταίρου της (Δήμου), ακινήτου ανήκοντος εις το Δημόσιο.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση ακυρώνει τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και αφορούσαν καταλογισμό φόρου ύψους άνω των 479.000 ευρώ, βάσει έμμεσης τεχνικής (ανάλυσης ρευστότητας). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας του ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και τη μη νομιμότητα εφαρμογής της έμμεσης μεθόδου. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι ο έλεγχος απέρριψε εσφαλμένα και αναίτια την ύπαρξη δανείου 600.000€ σε μετρητά από τον πατέρα της, επικαλούμενος ανεπαρκή δανειοδοτική ικανότητα του δανειστή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αιτιολογία της έκθεσης ελέγχου για την απόρριψη του δανείου στερείται σαφήνειας και πληρότητας, καθώς δεν προσδιορίστηκε σωστά το διαθέσιμο κεφάλαιο του δανειστή. Συνεπώς, η υπόθεση αναπέμπεται στη φορολογική αρχή για επανεξέταση της δυνατότητας του δανειστή.

Η απόφαση 995/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, η οποία αναπροσαρμόστηκε από τη φορολογική αρχή, αυξάνοντας τη φορολογητέα κληρονομική της μερίδα από €158.989,34 σε €247.994,52. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εκτίμηση της αξίας στα €150/τ.μ. (σύνολο €577.560,00) βασιζόμενη σε πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων δηλώσεων φόρου μεταβίβασης του ίδιου ακινήτου. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης επιβολής προστίμου, επικυρώνοντας το πρόστιμο 50% (€4.450,26), καθώς η διαφορά του φόρου προς καταβολή (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (94,7%).

Η απόφαση 942 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 2.107,76€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον καταλογισμό φόρου λόγω αποκρυβείσας επιχειρηματικής δραστηριότητας (πωλήσεις προσωπικών αντικειμένων μέσω ΕΛΤΑ COURIER) και μη δηλωμένου εισοδήματος από μίσθωση ακινήτου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του περί ευκαιριακών πωλήσεων, κρίνοντας ότι το πλήθος και η περιοδικότητα των συναλλαγών (84 το 2018) συνιστούν συστηματική άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας (άρθρο 21 παρ. 1 Ν. 4172/2013), μη αποδεικνύοντας ότι αφορούσαν κληρονομιαία στοιχεία. Ο ισχυρισμός του για το ΦΠΑ απορρίφθηκε ως άσχετος με τη φορολογία εισοδήματος, ενώ οι ισχυρισμοί για τις τραπεζικές καταθέσεις κρίθηκαν αλυσιτελείς καθώς είχαν ήδη γίνει δεκτοί στην έκθεση ελέγχου.

Η απόφαση 616/15-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από τη μητέρα ανήλικης κόρης, ως ασκούσας τη γονική μέριμνα, κατά της πράξης επιβολής προστίμου. Το πρόστιμο, ύψους 100,00€, επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή της Δήλωσης Στοιχείων Ακινήτων (Ε9) φορολογικού έτους 2019, μετά από κληρονομική διαδοχή, καθώς η δήλωση υποβλήθηκε στις [........]/2019, ενώ η νόμιμη προθεσμία έληξε στις [........]/2018. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε λόγους θλίψης και στενοχώριας λόγω του αιφνίδιου θανάτου του κληρονομούμενου πατέρα. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, επιβεβαιώνοντας ότι η επιβολή του προστίμου του άρθρου 54 του Ν.4987/2022 ήταν ορθή και συνιστά δέσμια ενέργεια, καθώς δεν απαιτείται η εξέταση δόλου ή υπαιτιότητας για τη διαπίστωση της παράβασης.

Ζητήματα επί αίτησης τρίτων για την άρση κατάσχεσης ακινήτου οφειλέτη του Δημοσίου, για το οποίο προβάλλεται ότι, μετά την επιβολή της κατάσχεσης, περιήλθε στην κυριότητα των αιτούντων με έκτακτη χρησικτησία, η οποία αναγνωρίστηκε δικαστικώς σε δίκη μεταξύ αυτών και του κληρονόμου του οφειλέτη και αρχικού κυρίου του κατασχεμένου ακινήτου.Δεν αποκλείεται, ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης, να επέλθει απώλεια της κυριότητας κατασχεμένου ακινήτου με την κτήση αυτής από τρίτο πρόσωπο με τα προσόντα της χρησικτησίας, εφόσον συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις της και, ειδικότερα, προκειμένου περί έκτακτης χρησικτησίας, όταν ασκήθηκε από τον χρησιδεσπόζοντα η νομή του ακινήτου επί συνεχή εικοσαετία, στην οποία μπορεί να προσμετρηθεί ο χρόνος του δικαιοπαρόχου του. Η κατάσχεση δεν διακόπτει τη χρησικτησία, που έχει ήδη ξεκινήσει πριν από την επιβολή της κατάσχεσης, παρά μόνον εάν αυτή είχε ως υλική συνέπεια την αποβολή του χρησιδεσπόζοντος από το ακίνητο είτε την παρεμπόδισή του κατά την άσκηση της φυσικής εξουσίασης του πράγματος, πράγμα που κρίνεται με βάση το πραγματικό της κάθε περίπτωσης. Περαιτέρω, δεν απαγορεύεται η απόκτηση με χρησικτησία από τρίτο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της, πράγματος που ανήκει στην πτωχευτική περιουσία προσώπου που κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Το Δημόσιο, που έχει επιβάλει κατάσχεση σε ακίνητο οφειλέτη του, δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο που απορρέει από τελεσίδικη απόφαση επί αγωγής τρίτου κατά του οφειλέτη του Δημοσίου και φερόμενου, κατά την κατασχετήρια έκθεση, ιδιοκτήτη του κατασχεμένου ακινήτου, με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας του τρίτου επί του ακινήτου αυτού. Στο πλαίσιο των γενικών αρχών της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, αλλά και προς αποφυγή έγερσης αποζημιωτικών αξιώσεων σε βάρος του Δημοσίου, συντρέχει περίπτωση άρσης της κατάσχεσης που αυτό επέβαλε επί ακινήτου του οφειλέτη του, εφόσον γίνει δεκτό ότι τούτο περιήλθε στην κυριότητα τρίτου προσώπου με χρησικτησία. Στην περίπτωση του ερωτήματος και σύμφωνα με το διδόμενο πραγματικό, ενδείκνυται να γίνει δεκτό από τη Διοίκηση το αίτημα που υποβλήθηκε για την άρση από το Δημόσιο κατάσχεσης του αναφερομένου στη σχετική αίτηση ακινήτου (ομόφ.).

Η απόφαση 606/10-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την υπαγωγή τιμήματος εκποίησης ακινήτων πενταετίας (αξίας 
47.154,16€ βάσει αντικειμενικής αξίας) στην κληρονομιαία περιουσία, τον προσδιορισμό της αξίας οικοπέδου, και τον υπολογισμό της αξίας της οικοσκευής (1/30 της αξίας των κτισμάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, δέχτηκε εν μέρει τον ισχυρισμό περί οικοσκευής, κρίνοντας ότι ο υπολογισμός της αξίας της (1/30) έπρεπε να βασιστεί μόνο στην αξία των κτισμάτων (συνολικής αξίας 
102.576,41€), εξαιρουμένης της αξίας των οικοπέδων. Κατόπιν επανυπολογισμού, η οφειλόμενη διαφορά φόρου για την προσφεύγουσα μειώθηκε σε 
2.506,93€ (από 
2.531,31€) και το συνολικό ποσό προς καταβολή σε 
3.760,39€ (από 
3.796,96€).