Η απόφαση 478/2025 εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Για το φορολογικό έτος 2018, ο έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας ύψους 218.162,03€ βασιζόμενος σε τραπεζικά υπόλοιπα. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη του 2018, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν απέδειξε ότι το ποσό προήλθε από το ελεγχόμενο έτος και όχι από μεταφερόμενα υπόλοιπα παλαιότερων χρήσεων. Για το φορολογικό έτος 2019, ο έλεγχος είχε καταλογίσει 44.770€ ως προσαύξηση. Η ΔΕΔ τροποποιεί την πράξη, δεχόμενη δικαιολόγηση πίστωσης 25.000€ ως μεταφορά κεφαλαίων από άλλη τράπεζα, απορρίπτοντας άλλους ισχυρισμούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της οφειλής για το 2019.

Η απόφαση 891 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της (με κύρια δραστηριότητα Λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, διατηρώντας καταλογισμό συνολικού ποσού €70.639,54 και €88.742,06 αντίστοιχα. Ο έλεγχος διαπίστωσε προσαύξηση περιουσίας, ύψους €123.412,05 (2019) και €179.276,88 (2020), από αναιτιολόγητες πρωτογενείς τραπεζικές καταθέσεις. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε με βάση τις γενικές διατάξεις, καθώς το προσδιορισθέν εισόδημα ήταν υψηλότερο από αυτό που προέκυψε με την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας για παράνομη χρήση έμμεσων τεχνικών και έλλειψη αιτιολογίας απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 839/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική «ανάλυση ρευστότητας», προσδιορίζοντας μη δηλωθέν εισόδημα (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €14.552,30 (2018) και €27.376,51 (2019), λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2017) και δάνειο €100.000 (2008), αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αναπόδεικτους, καθώς τα εισοδήματα προηγούμενων ετών ήταν τεκμαρτά και δεν προσκομίστηκε η σύμβαση δανείου. Συνεπώς, καταλογίστηκαν συνολικά ποσά €7.420,60 (2018 Φ.Ε.), €14.351,44 (2019 Φ.Ε.), €764,57 (2019 ΦΠΑ) και επιπλέον πρόστιμα (€1.200,00 για το 2018 και €1.100,00 για το 2019).

Η απόφαση (205/10-02-2025) αφορά την μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορολογικά έτη 2018, 2019, 2020) και επιβολής προστίμου από τη ΔΟΥ Έδεσσας. Ο έλεγχος βάσισε τις πράξεις σε αναίτιολόγητες τραπεζικές πιστώσεις από κέρδη ΟΠΑΠ (χαρακτηριζόμενες ως προσαύξηση περιουσίας) και σε άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας ως μεσάζων τουριστικού πρακτορείου. Η ΔΕΔ επικύρωσε την προσαύξηση περιουσίας για το 2018, αλλά αποδέχθηκε ορισμένα κέρδη ΟΠΑΠ για το 2020. Επιπλέον, ενώ απέρριψε τον ισχυρισμό περί μη ύπαρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας, αποδέχθηκε επικουρικά τον ισχυρισμό για λανθασμένη εφαρμογή συντελεστή καθαρού κέρδους, μειώνοντας το φορολογητέο κέρδος από 28% σε 5% επί του ποσού διαμεσολάβησης. Ως αποτέλεσμα, οι πράξεις του 2018 και 2020 τροποποιήθηκαν, ενώ η πράξη του 2019 και η πράξη επιβολής προστίμου επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 622/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανεπαρκώς αιτιολογημένες πρωτογενείς πιστώσεις μετρητών σε τραπεζικό λογαριασμό, ύψους 314.074,00€, καταλογίζοντας προσαύξηση περιουσίας 217.788,50€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το ποσό αποτελούσε τμηματική επανακατάθεση 250.000,00€ που είχε αναληφθεί το 2015 και φυλάσσονταν εκτός τραπεζικού συστήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς διαπίστωσε ότι το άθροισμα των τραπεζικών υπολοίπων και των δηλωθέντων εισοδημάτων προηγούμενων ετών δεν δικαιολογούσε την ύπαρξη χρηματικών διαθεσίμων εκτός συστήματος στο αιτούμενο ύψος. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκε φορολογική υποχρέωση (φόρος, πρόστιμο και εισφορά αλληλεγγύης) συνολικού ποσού 126.783,01€.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση λόγω λανθασμένου χαρακτηρισμού ποσών ως προσαύξηση περιουσίας και ως παροχή σε είδος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, διατηρώντας την καταλογιζόμενη προσαύξηση περιουσίας (51.600€ για το 2018 και 21.000€ για το 2019). Ωστόσο, έγινε δεκτό ότι τα καταλογισθέντα ποσά ως παροχή σε είδος (10.000€ για το 2018 και 5.753,54€ για το 2019) ήταν διανεμημένα κέρδη και επιστροφή προσωπικής πιστωτικής κάρτας αντίστοιχα, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση 176/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις προέκυψαν από έλεγχο που χρησιμοποίησε έμμεσες μεθόδους (άρθρο 28 ν.4172/2013) λόγω μη έκδοσης Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών (ΑΠΥ) για εισπράξεις μέσω POS, λόγω λογιστικών διαφορών, και λόγω προσαύξησης περιουσίας από πρωτογενείς καταθέσεις αγνώστου πηγής. Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα για το 2018 σε 53.500,00€ και για το 2019 σε 156.670,00€, βασιζόμενος σε διαθέσιμα στοιχεία (ΗΔΙΚΑ). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, θεωρώντας βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.

Η Απόφαση 163/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες είχαν επιβληθεί λόγω προσαύξησης περιουσίας (πιστώσεις αγνώστου πηγής). Ο αρχικός έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση 91.595,38 ευρώ για το 2018 και 256.814,00 ευρώ για το 2019. Η ΔΕΔ έκανε δεκτούς ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με λήξεις προθεσμιακών καταθέσεων, δηλωμένα μισθώματα και επανακαταθέσεις αναλήψεων. Ως εκ τούτου, το εισόδημα αγνώστου πηγής μειώθηκε σε 70.589,38 ευρώ για το 2018 και σε 198.100,00 ευρώ για το 2019. Μετά την τροποποίηση, η συνολική οφειλή για το 2018 διαμορφώθηκε σε 41.157,63 ευρώ και για το 2019 σε 130.775,88 ευρώ.

Η απόφαση 78/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (ατομικής επιχείρησης) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, η οποία εκδόθηκε από το ΚΕΦΟΜΕΠ. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας μέσω των τραπεζικών λογαριασμών, ύψους 106.514,96 €, την οποία χαρακτήρισε ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Καταλογίστηκε διαφορά ΦΠΑ 20.615,80 € και πρόστιμο 10.307,90 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη ειδικής αιτιολόγησης για την επιλογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η ΔΕΔ απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν οι έμμεσες τεχνικές του άρθρου 27 του ΚΦΔ, αλλά διενεργήθηκε έλεγχος προσαύξησης περιουσίας σύμφωνα με τα άρθρα 39 του ΚΦΔ και 48 & 48Α του Ν.2859/2000, και επικύρωσε την καταλογιστική πράξη.