Η απόφαση 39 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) Θεσσαλονίκης αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4987/2022, λόγω μη έκδοσης αποδείξεων λιανικής πώλησης για διαδικτυακές πωλήσεις με αντικαταβολή. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, προσδιορίζοντας τα έσοδα από τραπεζικές κινήσεις και αρχεία εταιρειών ταχυμεταφορών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας (ελλιπής αιτιολογία ΣΔΕ, μη κοινοποίηση εντολών) και αμφισβήτησε τη νομιμότητα των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία excel ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων έλαβε ασφαλή και αναλυτική γνώση των αποτελεσμάτων του ελέγχου και ότι το Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου και η Έκθεση Ελέγχου ήταν πλήρως αιτιολογημένα, με τα επισυναπτόμενα αρχεία να έχουν πλήρη αποδεικτική ισχύ ως αναπόσπαστο μέρος της έκθεσης. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκαν τα πρόστιμα συνολικού ύψους 76.597,77€.

Η Απόφαση με αριθμό 943 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνταξιούχου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις αφορούσαν α) πρόστιμο 888,29€, βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4174/2013, για μη έκδοση 84 φορολογικών στοιχείων εσόδων συνολικής αξίας 9.179,00€ από πωλήσεις διαφόρων ειδών μέσω ταχυμεταφορών, και β) πρόστιμο 100,00€, βάσει του άρθρου 54, για μη υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι οι πωλήσεις ήταν ευκαιριακές, αφορούσαν προσωπικά αντικείμενα της αποβιωσάσης συζύγου του και δεν υπερέβαιναν το όριο ΦΠΑ των 10.000€. Η Αρχή έκρινε ότι το πλήθος (84 το 2018) και η περιοδικότητα των συναλλαγών (συνέχιση μέχρι το 2022) συνιστούσαν συστηματική επιχειρηματική δραστηριότητα, απορρίπτοντας ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του.

Η Απόφαση υπ' αριθμόν 585 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της 8ης Απριλίου 2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξεων επιβολής προστίμου από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν (α) για μη τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος (άρθρο 54 του ν.4987/2022) και (β) για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων εσόδων (άρθρο 58Α του ν.4987/2022). Διαπιστώθηκε μη έκδοση 793 φορολογικών στοιχείων συνολικής αξίας 93.823,50€ από πωλήσεις μέσω διαδικτύου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί εκποίησης προσωπικών αντικειμένων και περί παραβίασης θεμελιωδών αρχών, κρίνοντας ότι οι πωλήσεις ήταν συστηματικές και ότι οι καταλογιστικές πράξεις ήταν αιτιολογημένες.

Η απόφαση 317/27-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου ΦΠΑ (άρθρου 57 παρ. 6 του Ν.5104/2024) για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων για πωλήσεις ειδών ιματισμού εξ αποστάσεως με αντικαταβολή, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να ανέρχεται σε 69.014,98€. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, της εσφαλμένης νομικής βάσης προστίμων (Ν.5104/2024) και της παραγραφής του φορολογικού έτους 2018, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι. Η απόφαση επικυρώνει τα πρόστιμα. 

Η απόφαση 341/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού προστίμων, φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έλεγχο της Δ.Ο.Υ. Βέροιας, ο οποίος διαπίστωσε απόκρυψη φορολογητέας ύλης μέσω αντικαταβολών από εταιρεία ταχυμεταφορών και πρωτογενών καταθέσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς, σε αντιπαραβολή με τα δηλωθέντα έσοδα. Η αποκρυβείσα καθαρή αξία ανήλθε συνολικά σε €158.497,35 (€1.362,64 το 2018, €59.632,88 το 2019, €95.082,48 το 2020 και €2.419,35 το 2021). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί έλλειψης αιτιολογίας και παραβίασης αρχών απορρίφθηκαν. Η απόφαση τροποποίησε την αιτιολογία των προστίμων μη έκδοσης στοιχείων από το άρθρο 57 παρ. 6 του ν. 5104/2024 στο άρθρο 58Α παρ. 1 του ν. 4987/2022, διατηρώντας τα καταλογισθέντα ποσά.

Η απόφαση 1095/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά έξι πράξεων επιβολής προστίμων, φορολογικών ετών 2021, 2022 και 2023. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (Άρθρο 58Α) και μη συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις του Κ.Φ.Δ. (Άρθρο 54). Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα καθαρή αξία ύψους 2.147.617,56€, κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε τεχνικά προβλήματα στη διαβίβαση των στοιχείων στο myDATA και λανθασμένο υπολογισμό των επιστροφών. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ισχυρισμοί ήταν αναπόδεικτοι και επικύρωσε το σύνολο των προστίμων (265.214,11€), καθώς τα late-submitted στοιχεία είχαν εκδοθεί συνεπεία του ελέγχου.

Η απόφαση 1008/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οκτώ οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Οι πράξεις εκδόθηκαν λόγω διαπίστωσης αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης (συνολικής αξίας 93.823,50€) από μη έκδοση 793 φορολογικών στοιχείων για εξ αποστάσεως πωλήσεις μέσω αντικαταβολής, μέσω εταιριών ταχυμεταφορών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι πωλήσεις αφορούσαν εκποίηση προσωπικών αντικειμένων, αλλά η αρχή απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αβάσιμους, καθώς ο έλεγχος βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία εισπράξεων. Επίσης, απορρίφθηκαν οι αιτιάσεις του περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και του τεκμηρίου αθωότητας.

Η απόφαση 437/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών Θεσσαλονίκης αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01.01.2019 έως 31.12.2019. Η φορολογική αρχή καταλόγισε κύριο φόρο συνολικού ποσού 9.419,01€, καθώς διαπιστώθηκε η μη έκδοση φορολογικών στοιχείων αξίας για πραγματοποιηθείσες πωλήσεις αγαθών καθαρής αξίας 39.245,87€ (πλέον Φ.Π.Α. 9.419,01€). Ο προσδιορισμός έγινε μέσω ανάλυσης πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών (μεταφορές και κάρτες) και εισπράξεων αντικαταβολών από εταιρείες ταχυμεταφορών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί αοριστίας της έκθεσης ελέγχου και ακυρότητας του προστίμου, κρίνοντας ότι ο έλεγχος ήταν πλήρως αιτιολογημένος και ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε στοιχεία για την ανατροπή του πορίσματος, ούτε τήρησε αξιόπιστα λογιστικά αρχεία για να υπολογίσει το κόστος κτήσης των πωληθέντων.

Η απόφαση αποτελεί μερική αποδοχή ενδικοφανής προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕνπ), ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2016-2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη βασιζόμενη σε ανεξήγητες τραπεζικές πιστώσεις. Η απόφαση επικυρώνει όλες τις πράξεις ΦΕνπ και ΦΠΑ, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς περί παραγραφής και αβάσιμης φορολόγησης των πιστώσεων. Ωστόσο, γίνεται δεκτός ο ισχυρισμός περί ευνοϊκότερου καθεστώτος κυρώσεων, τροποποιώντας τις πράξεις επιβολής προστίμου του άρθρου 57 παρ. 6 ν. 5104/2024. Τα εν λόγω πρόστιμα αντικαθίστανται από πρόστιμα του άρθρου 54 παρ. 2 ν. 5104/2024, διασφαλίζοντας τον ΦΠΑ μέσω του προστίμου ανακρίβειας δήλωσης, με αποτέλεσμα τη μείωση του συνολικού καταλογιζόμενου ποσού προστίμων στις σχετικές πράξεις.

Η απόφαση 1335/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου, φορολογικών ετών 2020 και 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν βάσει του άρθρου 58Α παρ. 1 του ν. 4987/22 για μη έκδοση απροσδιόριστου αριθμού φορολογικών στοιχείων εσόδων (λιανική πώληση αγαθών), συνολικής αξίας 393.651,84€ για το 2020 και 14.557,18€ για το 2021. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη μη έκδοση παραστατικών μετά από αντιπαραβολή των δηλωθέντων πωλήσεων με χρηματικές αντικαταβολές και εισπράξεις μέσω τραπεζικών συστημάτων/καρτών. Η απόφαση επικυρώνει τα πρόστιμα ύψους 38.095,34€ (2020) και 1.408,76€ (2021), απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα περί καταχρηστικότητας, παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, και πλάνης περί τα πράγματα, καθώς και τον ισχυρισμό περί μη σώρευσης προστίμων.