Η απόφαση αφορά την ηλεκτρονική ενδικοφανή προσφυγή ενός αυτοκινητιστή (οδικές μεταφορές) κατά πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) και της απορριπτικής απόφασης της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου σχετικά με το τεκμαρτό ελάχιστο εισόδημα των 14.534,52€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αντικειμενική αδυναμία άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας λόγω ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα την αφαίρεση του επαγγελματικού οχήματος (Φ.Δ.Χ.) και την οριστική ανάκληση της άδειας κυκλοφορίας του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) δέχθηκε την αντικειμενική αδυναμία του προσφεύγοντος να ασκήσει τη δραστηριότητα, καθώς αποδείχθηκε η μη κατοχή και η ανάκληση της άδειας χρήσης του οχήματος. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την απορριπτική απόφαση της ΔΟΥ και διέταξε την τροποποίηση της πράξης προσδιορισμού φόρου όσον αφορά το τεκμαρτό εισόδημα.

Η απόφαση (Αριθμός 177/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης δήλωσης επιφύλαξης από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η επιφύλαξη αφορούσε τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος 2022, σχετικά με τις δαπάνες επιστημονικής έρευνας (άρθρο 22Α του Ν. 4172/2013). Η εταιρεία υποστήριξε ότι οι αρχικά δηλωθείσες δαπάνες έπρεπε να θεωρούνται αυτοδίκαια εγκεκριμένες, καθώς η σχετική βεβαίωση της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Καινοτομίας (ΓΓΕΚ) εκδόθηκε μετά την πάροδο της προβλεπόμενης εξάμηνης προθεσμίας. Η ΔΕΔ ακυρώνει την προσβαλλόμενη σιωπηρή άρνηση της Δ.Ο.Υ. για λόγους τυπικής πλημμέλειας, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή παρέλειψε ουσιωδώς να αντικρούσει ρητά τον ισχυρισμό της επιφύλαξης.

Η απόφαση 327/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (2018, 2019, 2024) της Δ.Ο.Υ. Χανίων. Ο προσφεύγων, κτηνοτρόφος και παραγωγός τυροκομικών, αμφισβήτησε τον καταλογισμό εσόδων λόγω μη αναγνώρισης δαπανών και την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί διαδικαστικών παραβάσεων. Ωστόσο, έγινε μερική δεκτή η ένσταση για το τεκμαρτό εισόδημα από ακίνητα, εξαιρώντας τα κτίρια κτηνοτροφικής χρήσης και αναγνωρίζοντας ιδιόχρηση μόνο για το τυροκομείο. Επίσης, αναγνωρίστηκαν ορισμένα φορολογικά παραστατικά που προσκομίστηκαν με την προσφυγή. Ως αποτέλεσμα, τροποποιήθηκαν οι οριστικές πράξεις φόρου, μειώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές για τα έτη 2018 και 2019.

Η Απόφαση 138/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (φορολογικό έτος 2023) της Δ.Ο.Υ. Αργοστολίου, η οποία επέβαλε ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα ύψους 14.534,52 € βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το ακίνητό της (τουριστική επιπλωμένη κατοικία) ήταν υπό ανέγερση και μη λειτουργικό, συνεπώς δεν είχε παραχθεί εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου (άρθρο 28Α παρ. 4 ΚΦΕ και Απόφαση Α.1055/2024) καθώς δεν υπέβαλε αίτημα ελέγχου, με αποτέλεσμα την απώλεια του σχετικού δικαιώματος. Παράλληλα, για τους αντικειμενικούς λόγους (μη ολοκλήρωση ακινήτου), κρίθηκε ότι δεν προσκομίστηκαν πλήρη και επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη φόρου επικυρώνεται, με καταλογιζόμενο ποσό πληρωμής 4.406,18 €.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ιδίως ως προς την επιβολή τέλους επιτηδεύματος ύψους 325,00€. Ο προσφεύγων ζήτησε την απαλλαγή από το τέλος, ισχυριζόμενος ότι από τις 29-04-2022 προέβη σε νέα έναρξη εργασιών στο επάγγελμα του Δικηγόρου (ΚΑΔ 6910), το οποίο είναι διαφορετικό από τις προηγούμενες δραστηριότητές του, δικαιούμενος έτσι πενταετούς εξαίρεσης σύμφωνα με το άρθρο 31 παρ. 3 του ν. 3986/2011 και την απόφαση 89/2019 του ΣτΕ. Η αρμόδια φορολογική αρχή είχε αρχικά απορρίψει την επιφύλαξη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εξετάζοντας τους τετραψήφιους Κωδικούς Αριθμού Δραστηριότητας (ΚΑΔ), έκρινε ότι ο νέος ΚΑΔ 6910 είναι μη συναφής και διαφορετικός από τους προηγούμενους κωδικούς δραστηριοτήτων, για τις οποίες είχε υπάρξει οριστική διακοπή. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και αποφάσισε την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ως προς την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος.

Η απόφαση 1157/23.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 3.163,25€ βάσει του άρθρου 28Α του Ν. 4172/2013 (ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα). Η προσφεύγουσα (λογίστρια) αμφισβητούσε το τεκμαρτό εισόδημα, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας, αντίθεσης με την ΕΣΔΑ και αναντιστοιχίας με την πραγματικότητα (ζημίες). Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι αποτελεί δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή από την ίδια υπόχρεη κατά της αυτής πράξης, κάτι που είναι μη επιτρεπτό βάσει της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη εκδόθηκε βάσει των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013, προσδιορίζοντας ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα ύψους 13.696,98€, έναντι των δηλωθέντων κερδών 1.283,09€. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο, επικαλούμενη συνταγματικές αρχές και προσωπικούς λόγους (φροντίδα οικογένειας). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι συνταγματικοί ισχυρισμοί ανήκουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης μέσω της συμπλήρωσης του σχετικού κωδικού στην αρχική δήλωση.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων να δεχθεί ανείσπρακτα μισθώματα από εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε να μην συνυπολογιστεί το ποσό των 4.800,00€ στο εισόδημά της, προσκομίζοντας αγωγή. Η φορολογική αρχή απέρριψε αρχικά το αίτημα κρίνοντας ότι η αγωγή αφορούσε αποζημιώσεις χρήσης και όχι μισθώματα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε εν μέρει δεκτή την προσφυγή. Κρίθηκε ότι, λόγω ύπαρξης δικαστικής απόφασης (που εκδόθηκε πριν τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης) η οποία αναγνώριζε ενεργή μίσθωση, τα μισθώματα για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο του 2023 (400,00€ μηνιαίως) θεωρούνται ανείσπρακτα. Κατά συνέπεια, διατάσσεται η μερική ακύρωση της αρνητικής απάντησης και η τροποποίηση του διοικητικού προσδιορισμού φόρου από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε μείωση 50% στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, επικαλούμενη την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι βάσει της συμβολαιογραφικής πράξης συναινετικής λύσης γάμου, η γονική μέριμνα και η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου είχαν ανατεθεί από κοινού και στους δύο γονείς. Κατά την κρίση της ΔΕΔ, η ιδιότητα του μονογονέα για τη χορήγηση της έκπτωσης απαιτεί την κατ' αποκλειστικότητα άσκηση της επιμέλειας. Συνεπώς, εφόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις, ο τελικός φόρος παρέμεινε στο χρεωστικό ποσό των 3.673,76€.

Η Απόφαση 628/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου του φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε επειδή ο κωδικός 605 (παρακρατηθέντες φόροι) της δήλωσης Ε1 ήταν μειωμένος κατά €1.200,00, καθώς δεν είχαν εμφανιστεί αμοιβές ύψους €6.000,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα. Παρόλο που η δήλωση υποβλήθηκε με επιφύλαξη, η αρχή εξέδωσε πράξη προσδιορισμού φόρου, εφαρμόζοντας και το ελάχιστο τεκμαρτό καθαρό εισόδημα. Μετά την εξέταση των προσκομισθέντων στοιχείων (τιμολόγια, εμβάσματα, myDATA) διαπιστώθηκε ότι η εργοδότρια εταιρεία είχε υποβάλει τις δηλώσεις απόδοσης παρακρατούμενων φόρων με λανθασμένο ΑΦΜ του προσφεύγοντος. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, κρίνοντας ότι η πλημμέλεια δεν οφείλεται στον προσφεύγοντα, έκανε δεκτή την προσφυγή και διέταξε την τροποποίηση της πράξης, αυξάνοντας το συνολικό παρακρατηθέντα φόρο στον κωδικό 605 στο σωστό ποσό των €2.216,00.