Η απόφαση 469 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου, η οποία στρεφόταν κατά της αρνητικής απάντησης της ΔΟΥ Λαγκαδά για υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 74 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ). Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση ή ακύρωση πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2016, ισχυριζόμενος ότι το ποσό των 42.390,55€ που δηλώθηκε στον κωδικό 727 αφορούσε λανθασμένα χαρακτηρισμένο επιχειρηματικό/επενδυτικό δάνειο αγροτών. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η αίτηση υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 74 ΚΦΔ (υποβλήθηκε 25-10-2024) κρίθηκε εκπρόθεσμη, έχοντας παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου (το αργότερο μέχρι 16/08/2017).

Η απόφαση 394/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 18/11/2024 κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της δήλωσης φόρου εισοδήματος του οικονομικού έτους 2011, δηλώνοντας επισκευαστικό δάνειο ύψους 150.000€ στον κωδικό 781. Η Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων απέρριψε το αίτημα λόγω παραγραφής του δικαιώματος υποβολής τροποποιητικής δήλωσης. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την απόρριψη. Βάσει των διατάξεων του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και του Ν. 2238/1994, η ΔΕΔ αποφάνθηκε ότι η προθεσμία για υποβολή τροποποιητικής δήλωσης για το οικονομικό έτος 2011 είχε λήξει στις 31/12/2016, απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Α' Θεσσαλονίκης σχετικά με αίτημα τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2008. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει εκ παραδρομής το εμβαδόν της κύριας κατοικίας του 2.770,00 τ.μ. αντί του ορθού 27,70 τ.μ., με αποτέλεσμα τον καταλογισμό κύριου φόρου 23.046,97 €. Η υπόθεση αναπέμφθηκε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να κριθεί η βασιμότητα της ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. του Οκτωβρίου 2014. Η ΔΕΔ απέρριψε τελικά την προσφυγή, κρίνοντας ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2014, ήτοι πέραν του χρόνου πενταετούς παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (οικονομικό έτος 2008), καθιστώντας τον σχετικό ισχυρισμό αβάσιμο.

Η Απόφαση 460 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους €13.635,42, προερχόμενες από κληρονομιά του θείου του. Ισχυριζόταν ότι προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση της κληρονομιάς στις 18.10.2024, μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την ημερομηνία που έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομίας μέσω της κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20.11.2024, ξεπερνώντας το 30ήμερο όριο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η αμφισβήτηση της αρνητικής απάντησης αφορά στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και έπρεπε να ασκηθεί με ανακοπή, όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση (Αριθμ. 1319/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Δ’ Θεσσαλονίκης. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μείωση του δηλωθέντος ποσού δαπάνης απόκτησης ακινήτων (κωδικός 735) από €261.222,82 σε €13.222,82 για το φορολογικό έτος 2020. Υποστήριξε ότι η αγορά ακινήτου των €251.000,00 δεν έγινε με χρηματική καταβολή, αλλά μέσω συμψηφισμού χρέους από σύμβαση δανείου του 2014. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας την απόφαση της Δ.Ο.Υ., καθώς ο συμψηφισμός δεν αποδεικνυόταν επαρκώς (απουσία δήλωσης του δανείου του 2014 και ασαφή δικαιολογητικά), και ο προσφεύγων ζητούσε απλώς μείωση του τεκμηρίου.

Η απόφαση 685/14.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείο Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης και την εκ νέου εκκαθάριση του φόρου κληρονομιάς, καθώς η αρχική δήλωση βασιζόταν σε διαθήκη που ακυρώθηκε μεταγενέστερα από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου από το Δημόσιο. Δεδομένου ότι ο χρόνος γέννησης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν το 2004 (ημερομηνία θανάτου), δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί βάσει του τροποποιημένου άρθρου 102 παρ. 5 του v. 2961/2001 (όπως ισχύει με τον ν. 5036/2023). Ως εκ τούτου, η Διεύθυνση έκρινε ορθή την απόρριψη της Δ.Ο.Υ. και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής πράξης και την εκ νέου εκκαθάριση φόρου κληρονομιάς, λόγω ακύρωσης ιδιόγραφης διαθήκης με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καθώς είχε υποβάλει ανακλητική δήλωση κληρονομίας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα επικαλούμενη παραγραφή. Η ΔΕΔ επικυρώνει την απόφαση της Δ.Ο.Υ., κρίνοντας ότι ορθώς απορρίφθηκε το αίτημα. Επειδή ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης (θάνατος) ήταν στις 30.03.2004, δηλαδή πριν την 31.12.2008, η υπόθεση έχει παραγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 102 παρ. 5 του ν. 2961/2001, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 5036/2023. Συνεπώς, καμία περαιτέρω δήλωση ή εκκαθάριση δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

Περί της χορήγησης έγγραφης (αρνητικής) απάντησης από Δ.Ο.Υ. σε φορολογούμενους, στις περιπτώσεις μη ικανοποίησης αιτημάτων αυτών.

Η απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές κληρονομίας ύψους 13.635,42 €. Η προσφυγή κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς ασκήθηκε μετά το πέρας της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της ειδοποίησης. Επιπρόσθετα, η προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. για τη διαγραφή των οφειλών κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή την αποποίηση της κληρονομίας ως εμπρόθεσμη, καθιστώντας το αίτημα κατά της αρνητικής απάντησης άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης σχετικά με την αίτηση αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Δ του ΚΦΕ. Ο προσφεύγων, ένας επιτηδευματίας, είχε προσδιορισμένο τεκμαρτό εισόδημα 14.534,52€, αν και ισχυρίστηκε μηδενικό κύκλο εργασιών το 2023 λόγω λύσης σύμβασης ανεξάρτητων υπηρεσιών. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε αρχικά το αίτημα καθώς ο προσφεύγων δεν είχε προβεί σε διακοπή της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η λύση της σύμβασης δεν συνιστά ανωτέρα βία που να εμποδίζει την άσκηση δραστηριότητας. Επιπλέον, ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμηρίου, καθώς δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1.