Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 1199/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης επειδή η ΔΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ διέγραψε ποσό φόρου 7.602,96€ που δηλώθηκε ως παρακρατηθείς στην αλλοδαπή (κωδικός 683). Η ΔΕΔ ακύρωσε την πράξη αποκλειστικά λόγω τυπικής πλημμέλειας. Συγκεκριμένα, η φορολογική αρχή παρέλειψε να παράσχει σαφή και επαρκή αιτιολογία για τον προσδιορισμό του φόρου με στοιχεία διαφορετικά από αυτά της δήλωσης, παραβιάζοντας το άρθρο 76 του ΚΦΔ. Καλείται ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ να εκδώσει νέα πράξη σύμφωνα με το σκεπτικό.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ως απαράδεκτης της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του πατέρα του, κατά της απορριπτικής απάντησης της ΔΟΥ Χαλκίδας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2015, επικαλούμενος μετέπειτα αποποίηση της κληρονομιάς η οποία επήλθε λόγω της δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του πατέρα του το 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απορριπτική απάντηση της ΔΟΥ, αλλά και η πράξη προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και ως εκ τούτου δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Επιπρόσθετα, κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 74 του ΚΦΔ (ακύρωση ή τροποποίηση πράξης), καθώς είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής οριστικής πράξης του 2015.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση 102/24.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ αφορά στην απόρριψη ως απαράδεκτης ενδικοφανούς προσφυγής κατά προσωρινού προσδιορισμού φόρου/προστίμου (άρθρο 44 παρ. 2 ν. 2961/2001 και άρθρο 54 Ν. 5104/2024), καθώς και κατά εντολής ελέγχου της Δ.Ο.Τ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρου γονικής παροχής/δωρεάς ύψους 5.500,00€ πλέον προστίμου 2.250,00€, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε δωρεά 55.000,00€ αντί 21.048,17€. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη το άρθρο 72 του Ν. 5104/2024, έκρινε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων, ο προσωρινός προσδιορισμός φόρου/προστίμου και η εντολή ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά έχουν ενημερωτικό ή προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.

Η απόφαση 694/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογουμένου κατά δύο πράξεων του φορολογικού έτους 2018. Η προσφυγή κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου (30-06-2022), η οποία εξέταζε τη φορολόγηση μερισμάτων αλλοδαπής και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Ο φορολογούμενος είχε λάβει γνώση της πράξης το αργότερο την 01-07-2022, με τη λήξη της προθεσμίας να ορίζεται την 01-09-2022. Επιπλέον, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου ύψους €250 για εκπρόθεσμη υποβολή της 2ης τροποποιητικής δήλωσης (04-11-2021), καθώς η επιπλέον διαφορά φόρου προς καταβολή (€226,49) ξεπερνούσε το όριο απαλλαγής του €100.

Η Απόφαση 402/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός νόμιμα υπόχρεου κληρονόμου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΚΑΒΑΛΑΣ. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αύξηση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας σε 96.029,29€, η οποία οδήγησε σε διαφορά κύριου φόρου 2.126,49€. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας και του φόρου ήταν ορθός, καθώς προέκυψε από το σύνολο των υποβληθεισών δηλώσεων. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα που αφορούσαν την ταμειακή βεβαίωση του φόρου (τόκους, προσαυξήσεις, δόσεις και ημερομηνία 1ης δόσης), κρίνοντας ότι αυτά τα ζητήματα δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, καθώς αφορούν τη διαδικασία είσπραξης και όχι τον προσδιορισμό του φόρου, και αποτελούν αντικείμενο ανακοπής στα διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξης απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2016. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο βάσει συμβολαίου αγοραπωλησίας τον Απρίλιο του 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας τους ισχυρισμούς αβάσιμους. Συγκεκριμένα, διαπίστωσε ότι η εκπρόθεσμη δήλωση υποβλήθηκε πέραν του χρόνου που ορίζουν τα άρθρα 23 και 37 του ΚΦΔ. Επιπλέον, είχε παρέλθει και η τριετής προθεσμία, από τότε που η προσφεύγουσα έλαβε γνώση της πράξης ΕΝΦΙΑ, για ακύρωση/τροποποίηση της πράξης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης βάσει του άρθρου 74 του ΚΦΔ.