Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε μείωση 50% στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, επικαλούμενη την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι βάσει της συμβολαιογραφικής πράξης συναινετικής λύσης γάμου, η γονική μέριμνα και η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου είχαν ανατεθεί από κοινού και στους δύο γονείς. Κατά την κρίση της ΔΕΔ, η ιδιότητα του μονογονέα για τη χορήγηση της έκπτωσης απαιτεί την κατ' αποκλειστικότητα άσκηση της επιμέλειας. Συνεπώς, εφόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις, ο τελικός φόρος παρέμεινε στο χρεωστικό ποσό των 3.673,76€.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που κατατέθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης αίτησης αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Ο φορολογούμενος είχε ζητήσει την ακύρωση της πράξης προσδιορισμού φόρου, επικαλούμενος αντικειμενικούς λόγους ανωτέρας βίας, συγκεκριμένα τη φοίτησή του σε λύκειο και κατόπιν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν εξέτασε την αίτηση εντός της προβλεπόμενης τρίμηνης προθεσμίας, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή απόρριψή της. Κατά την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφυγή είχε ασκηθεί εκπρόθεσμα (πέραν της 30ήμερης προθεσμίας από την συντέλεση της σιωπηρής απόρριψης). Συνεπώς, η ΔΕΔ αποφασίζει την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η Απόφαση 618 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Η προσφυγή ασκήθηκε κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2017. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης θεωρείται ότι συντελέστηκε ηλεκτρονικά στις 06/02/2023, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 4987/2022. Καθώς η προσφυγή υποβλήθηκε μετά την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών, κρίθηκε εκπρόθεσμη. Επισημαίνεται ωστόσο ότι ο προσφεύγων, ο οποίος υποστήριξε ότι ήταν μόνιμος κάτοικος εξωτερικού το 2017, διατηρεί τη δυνατότητα να ζητήσει την ακύρωση της πράξης επικαλούμενος πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 1473 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2022, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τελικό χρεωστικό ποσό 4.650,38 €. Ο προσφεύγων, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (ύψους 280,00 €) που έλαβε. Υποστήριζε ότι το επίδομα δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα βάσει της απόφασης 29/2014 του ΣτΕ. Η ΔΕΔ έκρινε, επικαλούμενη σχετικό έγγραφο της ΑΑΔΕ, ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν. 5045/2023, καθώς εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία (άρθρο 12 του ΚΦΕ) και φορολογείται σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΚΦΕ, δεδομένου ότι δεν εξαιρείται ρητά από καμία νομοθετική διάταξη. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση 1157/23.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 3.163,25€ βάσει του άρθρου 28Α του Ν. 4172/2013 (ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα). Η προσφεύγουσα (λογίστρια) αμφισβητούσε το τεκμαρτό εισόδημα, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί αντισυνταγματικότητας, αντίθεσης με την ΕΣΔΑ και αναντιστοιχίας με την πραγματικότητα (ζημίες). Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι αποτελεί δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή από την ίδια υπόχρεη κατά της αυτής πράξης, κάτι που είναι μη επιτρεπτό βάσει της αναλογικής εφαρμογής του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 13.615,95€ λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Ο προσφεύγων ζητούσε την κάλυψη της διαφοράς μέσω ποσού 41.411,98€, δηλώνοντας το ως κέρδη από τυχερά παίγνια (κωδικός 781). Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόφαση της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης, κρίνοντας ότι ορθώς διαγράφηκε το ποσό αυτό, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τη νόμιμη βεβαίωση κέρδους. Η εταιρεία ΟΠΑΠ Α.Ε. είχε αρνηθεί την έκδοση της βεβαίωσης, βάσει του ρυθμιστικού πλαισίου (Α. 554/5/2021) για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων, καθιστώντας τα επιμέρους δελτία ανεπαρκή δικαιολογητικά.

Η απόφαση 315/13.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 ευρώ, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης πελατών-προμηθευτών (ΜΥΦ). Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση οφειλόταν σε διόρθωση αποκλίσεων στοιχείων προμηθευτών και όχι εσόδων. Η Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας, στην έκθεση απόψεών της, παραδέχθηκε ότι εκ παραδρομής θεώρησε ότι η δήλωση αφορούσε διόρθωση εσόδων. Κατόπιν αυτού, η ΔΕΔ ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου, καθιστώντας τη φορολογική υποχρέωση 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 317/13.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας "……………………… ΟΕ" κατά πράξης επιβολής προστίμου της ΔΟΥ Αγίου Νικολάου (16.10.2024). Το πρόστιμο ύψους 250,00€ επιβλήθηκε για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακράτησης φόρου εισοδήματος (Δεκέμβριος 2023), η οποία υποβλήθηκε στις 10.05.2024 αντί της 29.02.2024. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο προς τον βεβαιωθέντα φόρο (120,00€). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επιβολή του προστίμου των 250€ ήταν νόμιμη βάσει του άρθρου 53 παρ. 2 του Ν. 5104/2024, καθώς η εταιρεία ήταν υπόχρεη τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η πράξη επιβολής προστίμου.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επικύρωσε χρεωστικό ποσό 777,00€. Η προσφεύγουσα, εποχιακή εργάτρια, ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης ως κάτοικος Ελλάδος, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται εκπτώσεις εισοδήματος και μειώσεις φόρου (όπως το αφορολόγητο). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ήταν φορολογική κάτοικος Αλβανίας. Καθώς η Αλβανία δεν αποτελεί κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., κρίθηκε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, οι οποίες επιτρέπουν μειώσεις φόρου για κατοίκους αλλοδαπής (ΕΕ/ΕΟΧ) υπό προϋποθέσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.