Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που άσκησε ο προσφεύγων, ζητώντας τη διαγραφή βεβαιωμένων ποσών φόρου εισοδήματος και προσαυξήσεων (1.409,46€ και 553,63€) για τα οικονομικά έτη 2013 και 2014. Τα ποσά προέκυψαν από την εκκαθάριση τροποποιητικών δηλώσεων λόγω αναδρομικών συντάξεων της συζύγου του. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης του αρχικού του αιτήματος προς τη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου. Αν και η υπόθεση είχε αναπεμφθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου για εξέταση ουσίας, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφάσισε την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα διαγραφής οφειλών ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, κατά του οποίου προβλέπεται η άσκηση ανακοπής (άρθρο 217 Κ.Δ.Δ.) και όχι ενδικοφανούς προσφυγής (άρθρο 63 Κ.Φ.Δ.).

Η απόφαση 624/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εξέταση ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια εταιρεία κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 250,00 ευρώ, το οποίο επιβλήθηκε από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης παρακρατούμενων φόρων για την περίοδο Ιανουαρίου 2023. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση του προστίμου, ισχυριζόμενη ότι ο φόρος των 30,00 ευρώ είχε ήδη αποδοθεί. Η ΔΕΔ, ωστόσο, εξέτασε πρώτιστα τη νομιμότητα της άσκησης της προσφυγής. Διαπιστώθηκε ότι η πράξη επιβολής προστίμου κοινοποιήθηκε στις 10/10/2024 (10 ημέρες μετά την ανάρτηση στο Taxisnet) και η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή της 30ήμερης προθεσμίας ήταν η 10/11/2024. Καθώς η προσφυγή κατατέθηκε μετά την παρέλευση αυτής της προθεσμίας, η ΔΕΔ την απέρριψε ως απαράδεκτη και εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 244/13.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019, που εκδόθηκε βάσει της 3ης τροποποιητικής δήλωσης και αύξησε το χρεωστικό ποσό φόρου στα 1.521,61€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, υποστηρίζοντας ότι ο φόρος έπρεπε να υπολογιστεί με βάση τις αποδοχές του ως εν ενεργεία αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς η αποστρατεία του κρίθηκε παράνομη, και όχι βάσει των συνταξιοδοτικών αποδοχών. Η ΔΕΔ, ωστόσο, απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι κατατέθηκε εκπρόθεσμα, μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας που προέβλεπε ο Ν. 5104/2024, δεδομένου ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε στις 30.08.2024.

Η απόφαση 488/31.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνεταιρισμού κατά πολλαπλών πράξεων της φορολογικής διοίκησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών, ταμειακών βεβαιώσεων, οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) ύψους €26.396,23 και πράξης επιβολής προστίμου €500 (ΦΕ 2024). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβολές κατά των ταμειακών πράξεων ήταν απαράδεκτες, καθώς ανάγονται στο στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και επιλύονται με ανακοπή. Επιπλέον, η προσφυγή κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου και προστίμου κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση των πράξεων στις 29.10.2024, με αποτέλεσμα την συνολική απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η Απόφαση 336/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, πρώην διευθύνοντος συμβούλου εταιρείας, κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός του από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε να αναγνωριστεί ότι δεν έχει αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές φόρου εισοδήματος της εταιρείας ύψους 191.487,81€ (οικονομικό έτος 2000) και την επιστροφή ποσού 103.111,36€ που εισπράχθηκε αναγκαστικά από πλειστηριασμό ακινήτου του. Υποστήριξε ότι η ευθύνη των διοικούντων δεν ίσχυε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε γνώση των οφειλών και της αλληλέγγυας ευθύνης του το αργότερο στις 17/06/2022 (ημερομηνία κατάθεσης ανακοπής) και όχι εντός της προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας.

Η απόφαση 225/07.02.2025 αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός της από τη Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών. Η εταιρεία ζητούσε την ανάκληση δηλώσεων φόρου αποθεματικών του 2014 και 2015 και την επιστροφή φόρων συνολικού ύψους €760.000 περίπου, επικαλούμενη νομική πλάνη κατ' εφαρμογή της απόφασης ΟλΣτΕ 2562/2022. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το αίτημα ανάκλησης υποβλήθηκε στις 18.06.2024, δηλαδή μετά την πάροδο της δεκαετούς και εννεαετούς προθεσμίας αντίστοιχα από τις αρχικές δηλώσεις, και ως εκ τούτου, μετά τον χρόνο παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να επιβάλει τον φόρο, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και εγκυκλίους.

Καταλογισμός ποσού...Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο αιτών κινδυνεύει να υποστεί δυσχερώς επανορθώσιμη οικονομική βλάβη από την άμεση εκτέλεση της ως άνω καταλογιστικής απόφασης σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσής του κατά της σιωπηρής απόρριψης της ασκηθείσας κατά της απόφασης αυτής ενδικοφανούς προσφυγής του. Εξάλλου, από την επισκόπηση του δικογράφου της έφεσης προκύπτει ότι αυτή δεν είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη. Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ανασταλεί η εκτέλεση της σιωπηρής απόρριψης της από 24.3.2021 ενδικοφανούς προσφυγής του αιτούντος κατά της 2/9.2.2021 καταλογιστικής απόφασης του Γενικού Επιθεωρητή της ΥΠ.Ε.Δ.Υ.Φ.Κ.Α. μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της εκκρεμούς έφεσης του αιτούντος κατά της ως άνω απόρριψης ή να καταργηθεί η ανοιγείσα με την έφεσή του δίκη και να διαταχθεί η απόδοση στον αιτούντα του κατατεθέντος παραβόλου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος ΦΠΑ ποσού 633.871,16 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε εκπτώσεις λόγω τζίρου κατά το 2021, τις οποίες η εταιρεία συμπεριέλαβε με επιφύλαξη σε τροποποιητική δήλωση ΦΠΑ, καταβάλλοντας στη συνέχεια τον φόρο. Ενώ προηγούμενη ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή, ακυρώνοντας τη σιωπηρή απόρριψη της αρχικής επιφύλαξης, η εταιρεία υπέβαλε νέα τροποποιητική δήλωση ζητώντας επιστροφή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την τρέχουσα προσφυγή ως απαράδεκτη και άνευ αντικειμένου, διότι διαπιστώνει ότι το επίμαχο αίτημα επιστροφής εκκρεμεί για έλεγχο από την αρμόδια Υποδιεύθυνση του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε., και ως εκ τούτου δεν υφίσταται η προσβαλλόμενη σιωπηρή απόρριψη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος ανάκλησης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2018. Ο προσφεύγων ζητούσε την ανάκληση της δήλωσης, η οποία είχε υποβληθεί τον Φεβρουάριο 2024 μετά από ειδοποίηση της ΑΑΔΕ για ανακριβή δήλωση εισοδημάτων αλλοδαπής προέλευσης (Ρουμανίας), με αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του φόρου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε λόγω συγγνωστής πλάνης, καθώς θεωρούσε ότι ήταν ήδη κάτοικος Ρουμανίας από το 2016. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε τη μόνιμη και πραγματική εγκατάστασή του στη Ρουμανία για το φορολογικό έτος 2018. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι διατηρούσε κύρια κατοικία και σημαντικούς οικονομικούς δεσμούς στην Ελλάδα, καθώς εργαζόταν με πλήρες ωράριο σε ελληνική εταιρία, επομένως ορθά φορολογήθηκε ως κάτοικος Ελλάδας για το παγκόσμιο εισόδημά του.

Η απόφαση 1022/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμων ύψους €100 έκαστη (€400 συνολικά), που εκδόθηκαν από τη ΔΟΥ Τρικάλων. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τέσσερις φορολογικές περιόδους του 2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, προβάλλοντας καταχρηστική άσκηση δικαιώματος και ακυρότητα των πράξεων λόγω εσφαλμένης αναφοράς του άρθρου 63 του ΚΦΔ σχετικά με τη διαδικασία ενδικοφανούς προσφυγής. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι πράξεις κοινοποιήθηκαν νομίμως στις 15-12-2024, με τη λήξη της 30ήμερης προθεσμίας να είναι η 13/1/2025. Καθώς η προσφυγή κατατέθηκε στις 12/2/2025, κρίθηκε εκπρόθεσμη και απορρίφθηκε.