Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο διαχειριστής της εταιρείας «...................», η οποία εταιρεία ήταν διαχειρίστρια της πρωτοφειλέτιδας εταιρείας «...................», κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι στις καταλογιστικές πράξεις δεν αναγραφόταν ο ίδιος ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, αλλά η εταιρεία της οποίας τυγχάνει διαχειριστής.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή συζύγων κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία προέκυψε μετά από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση λόγω εφαρμογής του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος για την πρώτη προσφεύγουσα (δικηγόρο). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή του δεύτερου προσφεύγοντος (συζύγου) ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή της πρώτης προσφεύγουσας και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη. Η ακύρωση βασίστηκε στον ισχυρισμό περί έκδοσης της πράξης με παντελή έλλειψη αιτιολογίας, γεγονός που συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας (άρθρο 36 παρ. 3 Κ.Φ.Δ.). Η υπόθεση αναπέμπεται στην ελεγκτική αρχή για επανέκδοση νέας πράξης με νόμιμη αιτιολογία.

Η απόφαση (1181/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλαν από κοινού δύο σύζυγοι κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023. Η προσβαλλόμενη πράξη αφορούσε την πρώτη προσφεύγουσα, δικηγόρο, και βασίστηκε στην οίκοθεν προσθήκη ελάχιστου καθαρού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4172/2013 (€13.259,52). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή της πρώτης προσφεύγουσας ως απαράδεκτη, διότι είχε ήδη καταθέσει άλλη προσφυγή κατά της ίδιας πράξης, κάτι που δεν επιτρέπεται. Η προσφυγή του δεύτερου προσφεύγοντα (του συζύγου) απορρίφθηκε επίσης ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης, καθώς η πράξη φόρου είχε εκδοθεί μόνο σε βάρος της συζύγου του.

Η απόφαση 36/10-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2018, που εκδόθηκε σε βάρος της εταιρίας «...........». Ο προσφεύγων, ως πρώην διαχειριστής, ζήτησε την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη, ισχυριζόμενος ότι είχε αντικατασταθεί τον Ιανουάριο του 2019 και δεν ήταν υπεύθυνος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η οφειλή (253.429,21€) προέκυψε από έλεγχο που αφορά το φορολογικό έτος 2018, περίοδο κατά την οποία ο προσφεύγων ήταν διαχειριστής. Η οφειλή προήλθε από διαπιστωθέν έλλειμα ταμείου (872.922,88€) στα βιβλία της εταιρίας, θεμελιώνοντας ευθύνη βάσει του άρθρου 50 Ν.4174/2013. Συνεπώς, επικυρώθηκε η προσβαλλόμενη πράξη, διατηρώντας τη συνολική φορολογική υποχρέωση του νομικού προσώπου στα 1.816.502,10€.

Η υπ' αριθμόν 501/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε μονοπρόσωπη ΙΚΕ (υπό εκκαθάριση) και ο διαχειριστής της. Η προσφυγή στρεφόταν κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2017) και ΦΠΑ (28-2-2017 έως 8-8-2017) της Δ.Ο.Υ. Ε’ ΠΕΙΡΑΙΑ, οι οποίες εκδόθηκαν κατόπιν ελέγχου που διαπίστωσε την έκδοση 24 εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας την προσφυγή κατόπιν δικαστικής απόφασης που την έκρινε εμπρόθεσμη, απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος (περί παραβίασης προηγούμενης ακρόασης, αναλογικότητας, και νομικών/ουσιαστικών πλημμελειών), κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν πλήρως τεκμηριωμένες. Επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 562.887,21€ για εισόδημα και 167.425,93€ για ΦΠΑ.

Η απόφαση 375/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ομόρρυθμο εταίρο (και διαχειρίστρια) εταιρείας. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου, ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος, ζητώντας την επανεξέταση ως προς την αλληλέγγυα ευθύνη της προσφεύγουσας για τις οφειλές της εταιρείας. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η ευθύνη της προσφεύγουσας, λόγω της ιδιότητάς της ως ομορρύθμου εταίρου, καθορίζεται από τις ειδικές διατάξεις των άρθρων 249 κ.ε. του ν. 4072/2012, οι οποίες προβλέπουν απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη για τα χρέη της εταιρείας (συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου). Συνεπώς, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι γενικές διατάξεις του άρθρου 49 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας που επικαλέστηκε η προσφεύγουσα.

Η απόφαση 298/2025 αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός διαχειριστή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου στην εταιρεία που εκπροσωπούσε για το φορολογικό έτος 2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τον φόρο εισοδήματος (βάσει ευνοϊκότερων προγενέστερων διατάξεων) και για το αυτοτελές πρόστιμο (άρθρο 53 ν. 5104/2024). Ωστόσο, διατηρεί την αλληλέγγυα ευθύνη του για τις οφειλές ΦΠΑ και επικυρώνει πλήρως τις καταλογιστικές πράξεις σε βάρος της εταιρείας, καθώς η λήψη εικονικών στοιχείων και η μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων στοιχειοθετούν τις παραβάσεις.

Η υπ’ αριθμό 509/01.04.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται στο χονδρικό εμπόριο παλαιών σιδήρων και μετάλλων (scrap). Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου 1.000,00 € για το φορολογικό έτος 2022, το οποίο επιβλήθηκε λόγω διακίνησης αγαθών χωρίς την ύπαρξη των απαιτούμενων παραστατικών στοιχείων διακίνησης, σύμφωνα με σχετική έκθεση ελέγχου. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα αγαθά είτε ήταν παλαιές αγορές, είτε μέρος του μισθίου, είτε οι λεπτομέρειές τους δεν αναγραφόνταν στα τιμολόγια. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς τα στοιχεία που προσκόμισε η εταιρία δεν ήταν ικανά να μεταβάλλουν τις διαπιστώσεις του ελέγχου και επικύρωσε το πρόστιμο.

Η απόφαση 496/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή υποβλήθηκε από τον πατέρα (φυσικό πρόσωπο) για λογαριασμό του και της κόρης του (δωρεοδόχου) κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, συνολικού ποσού 9.702,00€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή κατά το μέρος που ασκήθηκε από τον πατέρα, καθώς κρίθηκε ότι δεν νομιμοποιείται να την ασκήσει (έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης), εφόσον η φορολογική υποχρέωση βαρύνει αποκλειστικά την κόρη ως δωρεοδόχο. Ο προσφεύγων είχε προβάλει ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας, εσφαλμένου υπολογισμού και πενταετούς παραγραφής, υποστηρίζοντας ότι τα ποσά αφορούσαν εισοδήματα από μισθώματα και όχι δωρεά.