Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση 34/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φορολογίας Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η πράξη επέβαλε φόρο ύψους 1.820,82 € βάσει του τεκμαρτού ελάχιστου καθαρού εισοδήματος ύψους 12.734,52 €, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 28Α-28Δ του ν.4172/2013 (τεκμήριο). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το τεκμήριο επικαλούμενη αντίθεση σε συνταγματικές αρχές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς η φορολογούμενη δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία αμφισβήτησης (μη συμπλήρωση κωδικού 443 του εντύπου Ε1), και έκρινε ότι ο έλεγχος των συνταγματικών ισχυρισμών ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων.

Η απόφαση 246/14.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης, η οποία επέβαλε ελάχιστο καθαρό εισόδημα €50.000,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα. Η προσφεύγουσα ζήτησε αναλογική μείωση του τεκμηρίου βάσει του άρθρου 28Α παρ. 7 του ΚΦΕ, ισχυριζόμενη ότι η δραστηριότητά της (εμπόριο πετρελαίου θέρμανσης) περιορίζεται χρονικά (15/10 έως 30/04) από το άρθρο 73 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα. Η Διεύθυνση απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι το άρθρο 73  αφορά μόνο τους συντελεστές Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και όχι περιορισμό της ίδιας της δραστηριότητας. Επιπλέον, η προσφεύγουσα δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία της παρ. 4 του άρθρου 28Α για τη διενέργεια ελέγχου επί του τεκμαρτού εισοδήματος.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά αρνητικής απάντησης του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας, η οποία απέρριπτε αίτηση αμφισβήτησης του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματος βάσει του άρθρου 28Α του ΚΦΕ για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα, η οποία ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα ως οδοντίατρος (ΚΑΔ 86231901), αμφισβήτησε το τεκμαιρόμενο εισόδημα των 11.603,04 €, επικαλούμενη λόγους αντικειμενικής αδυναμίας άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 28Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) ανέπεμψε την υπόθεση στη Δ.Ο.Υ. για εξέταση των νέων δικαιολογητικών (βεβαίωση κύησης και ληξιαρχική πράξη γέννησης) που προσκόμισε. Η Δ.Ο.Υ. επιβεβαίωσε ότι η προσφεύγουσα εμπίπτει στις διατάξεις αυτές, οδηγώντας στην τελική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής από τη Δ.Ε.Δ.

Η Απόφαση 300 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), εκδόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2025 και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας επί αιτήματος ακύρωσης προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς έτους 2003. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Υ. αποτελεί πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, στερούμενη εκτελεστότητας, και συνεπώς προσβάλλεται απαραδέκτως. Επίσης, η εν λόγω προσωρινή πράξη προσδιορισμού φόρου θεωρείται προπαρασκευαστικό στάδιο της οριστικής πράξης και δεν είναι εκτελεστή. Επιπροσθέτως, η προθεσμία για την αμφισβήτηση της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς είχε ήδη παρέλθει.

Η απόφαση 43/13-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη φορολόγηση της ατομικής του επιχείρησης βάσει του ελάχιστου ποσού καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) των άρθρων 28Α-28Δ του ΚΦΕ, ισχυριζόμενος ότι δεν είχε ούτε έσοδα ούτε έξοδα το 2023. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο φορολογούμενος δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος, δηλαδή δεν συμπλήρωσε τον σχετικό κωδικό της δήλωσης Ε1 ούτε ζήτησε τη διενέργεια ελέγχου σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α του ΚΦΕ. Ως εκ τούτου, απώλεσε το δικαίωμα αμφισβήτησης. Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου συνολικού ύψους 2.861,97€ επικυρώθηκε νομίμως.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία είχε υποβληθεί κατά απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, σχετικά με καθυστέρηση επιστροφής φόρου εισοδήματος οικονομικού έτους 2009. Ο προσφεύγων ζητούσε επιστροφή ποσού 1.701,06 €, υποστηρίζοντας ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε υπαιτιότητα της Δ.Ο.Υ. Η φορολογική αρχή είχε απαντήσει επανειλημμένα ότι απαιτείτο προηγούμενος έλεγχος και ζητούσε πρωτότυπα δικαιολογητικά, τα οποία ο προσφεύγων δεν προσκόμισε, με αποτέλεσμα η αξίωση να παραγραφεί λόγω παρέλευσης της πενταετίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (η απάντηση του 2024) ήταν μόνο πληροφοριακού χαρακτήρα, στερούνταν εκτελεστότητας και έννομων συνεπειών, καθώς αυτές είχαν επέλθει ήδη με την επίδοση του αρχικού εκκαθαριστικού σημειώματος φόρου εισοδήματος το 2009.

Η απόφαση 170 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 03-02-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή πολίτη κατά της απάντησης του Προϊστάμενου της αρμόδιας ΔΟΥ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της απάντησης της ΔΟΥ, η οποία την είχε ενημερώσει ότι η προθεσμία υποβολής αιτήματος αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023 είχε λήξει την 01-10-2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της ΔΟΥ αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που στερείται εκτελεστότητας και δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθιστώντας έτσι την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το ποσό του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (€10.920,00) που της προσδιορίστηκε, υποστηρίζοντας ότι το τεκμήριο που θεσπίζουν τα άρθρα 28Α του Ν. 4172/2013 είναι αντίθετο στις συνταγματικές αρχές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς αφενός η αρμοδιότητα ελέγχου της συνταγματικότητας ανήκει αποκλειστικά στα Δικαστήρια, και αφετέρου η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος (αποτυχία υποβολής αιτήματος ελέγχου μέσω του κωδικού 444 του εντύπου Ε1). Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση (689/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα (δικηγόρος) με ΑΦΜ .................., κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξης που είχε διατυπώσει επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της επιβολής του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, επικαλούμενη μεταξύ άλλων την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και μη συμβατότητά τους με την ΕΣΔΑ. Η Αρχή απέρριψε τους ισχυρισμούς, τονίζοντας ότι οι λόγοι συνταγματικότητας και υπερνομοθετικής ισχύος εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος (μη συμπλήρωση του κωδικού 444 του εντύπου Ε1).