Τύπος της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς, δωρεάς, γονικής παροχής, προίκας και μεταβίβασης ακινήτων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ως απαράδεκτης της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του πατέρα του, κατά της απορριπτικής απάντησης της ΔΟΥ Χαλκίδας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2015, επικαλούμενος μετέπειτα αποποίηση της κληρονομιάς η οποία επήλθε λόγω της δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του πατέρα του το 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απορριπτική απάντηση της ΔΟΥ, αλλά και η πράξη προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και ως εκ τούτου δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Επιπρόσθετα, κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 74 του ΚΦΔ (ακύρωση ή τροποποίηση πράξης), καθώς είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής οριστικής πράξης του 2015.

Η απόφαση 173/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς που εκδόθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π.). Η πράξη αυτή επιβάρυvε την προσφεύγουσα με φόρο κληρονομιάς ύψους 62.651,25€ συν πρόσθετο φόρο 75.181,50€. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει ταυτόχρονα αίτημα υπαγωγής στη ρύθμιση μείωσης του πρόσθετου φόρου, σύμφωνα με το άρθρο 75 του ν. 5104/2024, δηλώνοντας ότι η ενδικοφανής προσφυγή ασκείται υπό την αίρεση της αποδοχής της ρύθμισης. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η υποβολή της αίτησης μείωσης του φόρου συνιστά αυτοδίκαιη αποδοχή της κύριας οφειλής και, ως εκ τούτου, αυτοδίκαιη παραίτηση από την προσφυγή. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η άσκηση αγωγής υπό αίρεση καθιστά την προσφυγή αόριστη και μη αποδεκτή.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση αφορά στην απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, η οποία επέβαλε συνολικό φόρο ύψους 445.306,24€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος: α) έλλειψη νομιμότητας λόγω υπέρβασης της προθεσμίας έκδοσης, β) εσφαλμένο προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας μη εισηγμένων μετοχών (μη συμπερίληψη των κερδών του 2017 στα ίδια κεφάλαια), και γ) μη αναγνώριση χρέους ύψους 1.979.649,83€ ως βέβαιο και εκκαθαρισμένο παθητικό της κληρονομιάς. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η προθεσμία έκδοσης της πράξης είναι ενδεικτική, ότι ο προσδιορισμός της αξίας των μετοχών ήταν ορθός, και ότι το χρέος δεν αποδείχθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου.

Η απόφαση 666/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου, φορολογικού έτους 2019, συνολικού ποσού 91.181,52€. Η προσφεύγουσα είχε κληθεί ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο, υπό την ιδιότητα του κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης. Η Δ.Ε.Δ. δέχθηκε τον ισχυρισμό της ότι προέβη σε εμπρόθεσμη αποποίηση της κληρονομιάς της, zστις 29/10/2024, εντός της τετράμηνης προθεσμίας. Η απόφαση βασίστηκε στο σκεπτικό ότι η Φορολογική Διοίκηση δεν απέδειξε ότι η προσφεύγουσα είχε θετική γνώση τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής της κληρονομιάς (αποποίηση από συγγενείς προηγούμενων τάξεων) πριν από την ημερομηνία που ισχυρίζεται. Συνεπώς, η πράξη τροποποιήθηκε, ακυρώνοντας τη συμπερίληψη της προσφεύγουσας ως αλληλέγγυου υπευθύνου προσώπου.

Η απόφαση 4 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2014. Η προσφεύγουσα, κληρονόμος εξ αδιαθέτου, αμφισβήτησε την αξία του οικοπέδου και των κτισμάτων, καθώς και την επιβολή προστίμων και τόκων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής. Ωστόσο, αναγνώρισε λάθη του ελέγχου στον υπολογισμό της αξίας των κτισμάτων (αποθηκών), όπως λανθασμένο συντελεστή μεγέθους και μη εφαρμογή του συντελεστή υλικού (οπτόπλινθοι). Λόγω των διορθώσεων, η τελική φορολογητέα αξία της κληρονομικής μερίδας μειώθηκε στα 50.557,49€ και ο κύριος φόρος στα 1.027,87€. Επιπλέον, ακυρώθηκε το πρόσθετο πρόστιμο 585,74€, καθώς η απόκλιση της δηλωθείσας αξίας δεν ξεπερνούσε το 20% της οριστικής αξίας, και διατάχθηκε η επιστροφή των καταβληθέντων τόκων.

Η απόφαση 175/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς φορολογικού έτους 2023, η οποία καταλόγιζε συνολικό ποσό 173.388,67€. Η προσφεύγουσα, που ενήργησε ως ασκούσα γονική μέριμνα ανηλίκου υιού, υπέβαλε το ένδικο μέσο υπό την επιφύλαξη – αίρεση της αποδοχής αίτησης για μείωση του πρόσθετου φόρου κατά 40% βάσει του άρθρου 75 του ν. 5104/2024 (ΚΦΔ). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 ΚΦΔ, η αποδοχή της κύριας οφειλής, ενόσω διαρκεί η προθεσμία για ενδικοφανή προσφυγή, θεωρείται αυτοδίκαιη παραίτηση από την προσφυγή. Επιπλέον, λόγω της εξάρτησης της προσφυγής από μελλοντικό και αβέβαιο γεγονός, κρίθηκε αόριστη και ως εκ τούτου, απορρίφθηκε.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021, που επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βόλου, συνολικού ύψους 54.635,16€. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων παρέλειψε να δηλώσει στον κωδικό 743 του εντύπου Ε1 ποσό 84.939,36€ που αφορούσε καταβολές για ασφαλιστικά επενδυτικά συμβόλαια, αυξάνοντας έτσι τις αντικειμενικές δαπάνες. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το ποσό προήλθε από κοινό λογαριασμό με τη μητέρα του, η οποία απεβίωσε το 2020, και για το οποίο υπέβαλε εκπρόθεσμα δήλωση φόρου κληρονομιάς. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η προέλευση των χρημάτων δεν αναιρεί την υποχρέωση δήλωσης των δαπανών και ότι η υποβολή τροποποιητικής δήλωσης για ανάλωση κεφαλαίου, που έγινε μετά την έκδοση της οριστικής πράξης, δεν ήταν επιτρεπτή για μείωση των αποτελεσμάτων του ελέγχου.