Φορολόγηση της προκύπτουσας υπεραξίας από τη συγχώνευση ανωνύμων εταιρειών, που κεφαλαιοποιείται, χωρίς να έχει αποτυπωθεί στους ειδικούς λογαριασμούς.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η υπεραξία, η οποία έχει προκύψει από απορρόφηση ή μετασχηματισμό επιχειρήσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΝΔ 1297/1972, αν δεν έχει εμφανισθεί σε ιδιαίτερους λογαριασμούς στα βιβλία της νέας εταιρείας, αλλά έχει κεφαλαιοποιηθεί, υπάγεται σε φορολογία εισοδήματος κατά τη χρήση μέσα στην οποία ολοκληρώθηκε η απορρόφηση ή ο μετασχηματισμός, όντως αδιαφόρου αν αυτή εμφανισθεί σε ειδικούς λογαριασμούς και στον ισολογισμό μεθεπομένης κ.ο.κ. χρήσεως. (πλειοψ.)

Η Απόφαση 05/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι προσβαλλόμενες πράξεις επέβαλαν πρόστιμα (250€ ανά έτος) για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και προέβησαν σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας από άγνωστη πηγή, ύψους 174.921,18€ (2019) και 55.101,22€ (2020). Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παρατυπίες στην εντολή ελέγχου, αοριστία των πράξεων, παράνομη αντιστροφή του βάρους απόδειξης, καθώς και μη νόμιμη επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος ήταν νόμιμος και η προσαύξηση περιουσίας δεν δικαιολογήθηκε επαρκώς από τον φορολογούμενο, οδηγώντας σε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση 98.563,90€ για το 2019 και 27.569,21€ για το 2020.

Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η υπ' αριθμόν 307/26-02-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά δύο πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομίας, με την τελική πράξη να επιβάλλει φόρο 997,90€. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι η φορολογική αρχή παρέλειψε παρανόμως να συμπεριλάβει στο παθητικό της κληρονομιαίας περιουσίας (η οποία αποδέχθηκε επ' ωφελεία απογραφής) οφειλές από εγγυήσεις δανείων εταιρείας. Η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις για λόγους τυπικής πλημμέλειας, καθώς διαπιστώθηκε έλλειψη αιτιολογίας από την Δ.Ο.Τ. σχετικά με την απόρριψη των δικαιολογητικών που αφορούσαν τα χρέη από την εγγύηση, καλώντας τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Τ. να εκδώσει νέα πράξη με επαρκή αιτιολογία.

Η απόφαση 456/2025, εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών στη Θεσσαλονίκη, στις 20/03/2025. Αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής αγρότη ειδικού καθεστώτος, ο οποίος αμφισβητούσε οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 90.789,51€ (φόρος 52.350,04€, πρόστιμο 26.175,02€, ειδική εισφορά αλληλεγγύης 12.264,45€), λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 158.636,47€ από άγνωστη πηγή, έπειτα από έλεγχο τραπεζικών πιστώσεων. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να τεκμηριώσει επαρκώς τους ισχυρισμούς του, ούτε να αποδείξει την πραγματική πηγή των πιστώσεων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής του.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση 961/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών στη Θεσσαλονίκη δέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα σχετικά με τις μεταφορές χρημάτων από εταιρείες στις οποίες συμμετέχει, χαρακτηρίζοντας την πηγή ως γνωστή. Επίσης, μείωσε την καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας λόγω του επιμερισμού ενός ποσού των 4.500,00€ στους τρεις συνδικαιούχους λογαριασμού. Ως αποτέλεσμα, το συνολικό ποσό φόρου και προστίμου για το 2018 μειώθηκε από 126.454,47€ σε 116.847,57€ και για το 2019 από 106.877,63€ σε 104.713,48€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί αναλογικότητας των προστίμων και το ζήτημα της πλήρους κάλυψης των δαπανών από προηγούμενα διαθέσιμα κεφάλαια.

Η απόφαση 36/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η Φορολογική Αρχή είχε καταλογίσει στην προσφεύγουσα προσαύξηση περιουσίας ύψους 161.330,57 ευρώ, βασιζόμενη σε αναιτιολόγητες πιστώσεις τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι το δάνειο ύψους 200.000,00 ευρώ ήταν πραγματικό, κρίνοντας ότι δεν πληρούνταν οι νόμιμες προϋποθέσεις, διατηρώντας το μεγαλύτερο μέρος του καταλογισμού. Δέχτηκε, ωστόσο, την αιτιολόγηση πιστώσεων ύψους 3.975,00 ευρώ (κυρίως μικροποσά και εμβάσματα από τη μητέρα της), με αποτέλεσμα η φορολογητέα προσαύξηση να μειωθεί στα 157.355,57 ευρώ. Η συνολική τελική υποχρέωση καταβολής (φόρος, πρόστιμο και ειδική εισφορά) διαμορφώθηκε στα 89.404,01 ευρώ.

Η απόφαση 1034/02-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, ύψους 100,00 €. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η δήλωση αφορούσε ανανέωση υφιστάμενης μίσθωσης και όχι νέα μίσθωση. Η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι η μίσθωση ήταν συνεχόμενη (2016-2024) και, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις (ΠΟΛ1162/2018 κ.α.), η τροποποιητική δήλωση για την παράταση του χρόνου μίσθωσης (01/01/2024 έως 31/12/2024) υποβλήθηκε εκ παραδρομής, καθώς δεν υπήρχε φορολογική υποχρέωση υποβολής της. Κατά συνέπεια, δεν στοιχειοθετείται η διαδικαστική παράβαση του άρθρου 53 παρ. 1 του Κ.Φ.Δ. και η πράξη επιβολής προστίμου ακυρώνεται, μηδενίζοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 1308/16-07-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2020. Η προσφεύγουσα επιχείρηση είχε λάβει τέσσερα (4) εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές, συνολικής καθαρής αξίας 11.690,54€, με αποτέλεσμα τη μείωση της δηλωθείσας ζημίας και την καταλογίσει ΦΠΑ και προστίμου συνολικού ποσού 4.208,60€. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τα πορίσματα του ελέγχου κρίνοντας ότι ο εκδότης των στοιχείων ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, ενώ η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία για την πραγματοποίηση των συναλλαγών ή την καλή της πίστη.