Η υπ' αριθμόν 870 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχε προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή το 2018 (4.333,03€). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών, τον υπολογισμό των ακαθάριστων εσόδων και τον χαρακτηρισμό της προσαύξησης περιουσίας. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιζόμενες διαφορές φόρου εισοδήματος (2.036,61€ για το 2018 και 1.639,62€ για το 2019) και Φ.Π.Α. (2.094,28€ για το 2018 και 2.694,04€ για το 2019), καθώς και τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Η Απόφαση 05/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι προσβαλλόμενες πράξεις επέβαλαν πρόστιμα (250€ ανά έτος) για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων και προέβησαν σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας από άγνωστη πηγή, ύψους 174.921,18€ (2019) και 55.101,22€ (2020). Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παρατυπίες στην εντολή ελέγχου, αοριστία των πράξεων, παράνομη αντιστροφή του βάρους απόδειξης, καθώς και μη νόμιμη επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος ήταν νόμιμος και η προσαύξηση περιουσίας δεν δικαιολογήθηκε επαρκώς από τον φορολογούμενο, οδηγώντας σε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση 98.563,90€ για το 2019 και 27.569,21€ για το 2020.

Η απόφαση 456/2025, εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών στη Θεσσαλονίκη, στις 20/03/2025. Αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής αγρότη ειδικού καθεστώτος, ο οποίος αμφισβητούσε οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 90.789,51€ (φόρος 52.350,04€, πρόστιμο 26.175,02€, ειδική εισφορά αλληλεγγύης 12.264,45€), λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 158.636,47€ από άγνωστη πηγή, έπειτα από έλεγχο τραπεζικών πιστώσεων. Ο προσφεύγων δεν κατάφερε να τεκμηριώσει επαρκώς τους ισχυρισμούς του, ούτε να αποδείξει την πραγματική πηγή των πιστώσεων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής του.

Η απόφαση (αρ. 412/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων (Α.58 και Α.57.παρ.5 του Κ.Φ.Δ.) των ετών 2020 και 2021 που εκδόθηκαν από το Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντική διαφορά στα καθαρά κέρδη του προσφεύγοντος, λογίζοντας μεγάλα ποσά τραπεζικών πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας. Συνολικά καταλογίστηκαν €237.421,22 για το 2020 και €156.477,18 για το 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί κάλυψης των ποσών μέσω ανάλωσης κεφαλαίου, καθώς ο έλεγχος διαπίστωσε αρνητικό διαθέσιμο υπόλοιπο. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί επιμερισμού των πιστώσεων στους συνδικαιούχους, κρίνοντας ότι δεν είχαν τη δυνατότητα κατάθεσης των επίμαχων ποσών.

Η απόφαση 186/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες επέβαλαν κύριο φόρο, πρόστιμο ανακρίβειας και εισφορά αλληλεγγύης. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση προσαύξησης περιουσίας, συνολικού ύψους €38.118,55 (2018), €17.948,94 (2019) και €56.610,57 (2020), από άγνωστη ή αδικαιολόγητη πηγή. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε κάλυψη των ποσών από δηλωθέντα εισοδήματα και άτυπες χρηματικές δωρεές από τον πατέρα του. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν αποδεικνύεται επαρκώς η διαδρομή των δωρεών στους τραπεζικούς λογαριασμούς, και ως εκ τούτου επιβεβαίωσε τις αρχικές φορολογικές υποχρεώσεις.

Η απόφαση 1108/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που βασίστηκαν σε προσαύξηση περιουσίας από ανεξήγητες τραπεζικές πιστώσεις. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις αναληφθέντων ποσών, χρήση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, και διευκόλυνση τρίτων προσώπων (κτηνοτρόφων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επανακαταθέσεων μετρητών και διευκόλυνσης τρίτων ως αναπόδεικτους. Ωστόσο, αναγνώρισε και αφαίρεσε τρεις συγκεκριμένες πιστώσεις (επιστροφή φόρου και καταθέσεις επιταγών με τεκμηριωμένη πηγή), μειώνοντας το ποσό της προσαύξησης περιουσίας για την προσφεύγουσα στα 83.479,35€ (2018) και 37.212,34€ (2019). Κατόπιν αυτών, οι προσβαλλόμενες πράξεις τροποποιούνται.

Η απόφαση 910/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η αρχική πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό φόρου και προστίμου €75.918,15 στον προσφεύγοντα, βασιζόμενη σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €153.370,00, η οποία προέκυψε από ανεξήγητες πρωτογενείς καταθέσεις μετρητών. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για τη διαχείριση της ατομικής επιχείρησης του πατέρα του (είσπραξη εσόδων μετρητών από πωλήσεις και άμεση πληρωμή υποχρεώσεων). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για την κάλυψη δραστηριοτήτων της επιχείρησης του πατέρα, με τις πιστώσεις (€186.714,26) να αντιστοιχούν σε εξόφληση υποχρεώσεων (€184.115,03). Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του, ακύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, και μηδένισε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 568 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2020, 2021, 2022 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Βουλγαρίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., κρίνοντας ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, καθώς πληρούσε τα κριτήρια του άρθρου 4 του ν. 4172/2013 (παραμονή άνω των 183 ημερών, ύπαρξη κύριας κατοικίας, κέντρο ζωτικών συμφερόντων). Επικυρώθηκε η καταλογισθείσα προσαύξηση περιουσίας ύψους €4.000 για το 2020 και η επιβολή φόρου πολυτελούς διαβίωσης για την κατοχή αυτοκινήτων και σκάφους αναψυχής για τα έτη 2020, 2021 και 2022, καθώς και πρόστιμο μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών για το 2024.

Η απόφαση εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) και αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης ταξί κατά διορθωτικών πράξεων Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες μεθόδους (σχέση τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) λόγω παραβάσεων μη έκδοσης αποδείξεων. Η ΔΕΔ έκρινε εν μέρει βάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος. Τροποποίησε τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων μειώνοντας τα εκτιμώμενα διανυθέντα χιλιόμετρα κατά 15%, ώστε να συνυπολογιστούν οι διαδρομές επιστροφής άνευ πελάτη. Επίσης, δέχτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των πιστώσεων που είχαν φορολογηθεί ως προσαύξηση περιουσίας προερχόταν από μεταφορές της συζύγου, ακυρώνοντας τον καταλογισμό για αυτά τα ποσά.

Η Απόφαση 859 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2021 και 2022. Οι πράξεις επιβλήθηκαν στον προσφεύγοντα, ασκούντα ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου ειδών αλιείας, από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, κατόπιν αξιοποίησης δεδομένων τραπεζικών λογαριασμών, διαπιστώνοντας αποκρυβείσα ύλη (μη δηλωθείσες πωλήσεις) ύψους €60.051,42 (2021) και €95.138,45 (2022). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας και ότι οι κινήσεις αφορούσαν πιστώσεις γνωστής προέλευσης. Η ΔΕΔ κρίνει τους ισχυρισμούς αβάσιμους, επιβεβαιώνοντας ότι η φορολογική αρχή ορθώς καταλόγισε τα αδιάθετα ποσά ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και όχι ως προσαύξηση περιουσίας, με συνολική οφειλή φόρου και προστίμων €55.585,38.