Η απόφαση 604/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 2019, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τρία σημεία του ελέγχου: την εφαρμογή του τεκμηρίου για το τίμημα εκποίησης ακινήτων εντός πενταετίας, την αξία οικοπέδου, και την αξία της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε την ανάλωση του τιμήματος ούτε προσκόμισε συγκριτικά στοιχεία για την αξία του οικοπέδου. Ωστόσο, αποδέχθηκε τον ισχυρισμό για την οικοσκευή, καθώς στο νόμο (άρθρο 13 N. 2961/01) η αξία της υπολογίζεται μόνο βάσει της αξίας των κτισμάτων (1/30) και όχι των οικοπέδων. Κατόπιν της διόρθωσης αυτής, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντα μειώθηκε από 3.796,95€ σε 3.760,39€.

Η απόφαση 606/10-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την υπαγωγή τιμήματος εκποίησης ακινήτων πενταετίας (αξίας 
47.154,16€ βάσει αντικειμενικής αξίας) στην κληρονομιαία περιουσία, τον προσδιορισμό της αξίας οικοπέδου, και τον υπολογισμό της αξίας της οικοσκευής (1/30 της αξίας των κτισμάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία. Ωστόσο, δέχτηκε εν μέρει τον ισχυρισμό περί οικοσκευής, κρίνοντας ότι ο υπολογισμός της αξίας της (1/30) έπρεπε να βασιστεί μόνο στην αξία των κτισμάτων (συνολικής αξίας 
102.576,41€), εξαιρουμένης της αξίας των οικοπέδων. Κατόπιν επανυπολογισμού, η οφειλόμενη διαφορά φόρου για την προσφεύγουσα μειώθηκε σε 
2.506,93€ (από 
2.531,31€) και το συνολικό ποσό προς καταβολή σε 
3.760,39€ (από 
3.796,96€).

Η απόφαση 605/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Καβάλας, συνολικού ύψους 3.796,95€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την προσθήκη στην κληρονομιά του τιμήματος από την εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης πενταετίας, ισχυριζόμενος την ανάλωσή του. Αμφισβήτησε επίσης την αγοραία αξία του οικοπέδου και της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς για το τίμημα και την αξία του οικοπέδου λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό για την οικοσκευή, επαναϋπολογίζοντας την αξία της (που ορίζεται 1/30 της αξίας των κτισμάτων) χωρίς να υπολογιστεί η αξία των οικοπέδων. Κατόπιν της τροποποίησης, η οριστική φορολογική υποχρέωση (φόρος και πρόστιμο) διαμορφώθηκε σε 3.760,39€.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η προσβαλλόμενη πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό 40.271,90 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 22.929,97 ευρώ και προστίμου 11.464,99 ευρώ), διότι η αγοραία αξία του ακινήτου προσδιορίστηκε σε 997.899,04 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας των 233.566,00 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό της αξίας βάσει συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών τιμών όμορων περιοχών. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί εσφαλμένης χρήσης συγκριτικών στοιχείων προ της μνημονιακής εποχής και την καταγγελλόμενη παραβίαση του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει την αγοραία αξία του ακινήτου στα 838.404,43 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας 114.329,00 ευρώ, καταλογίζοντας συνολικό ποσό 38.150,56 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 21.722,13 ευρώ, προστίμου 50% και τόκων). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα συγκριτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν εσφαλμένα και χρονολογικά μη πρόσφορα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την αξία που προσδιόρισε ο έλεγχος βάσει συγκριτικών στοιχείων και των ισχυουσών αντικειμενικών τιμών του 2022, επιβεβαιώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση της εταιρείας.

Η απόφαση 350 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με ημερομηνία 17.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία ενός οικοπέδου έκτασης 2.170,68 τ.μ. στα 569.029,00 € αντί της δηλωθείσας αξίας των 324.672,73 €. Η διαφορά οδήγησε σε καταλογισμό συνολικού ποσού 11.215,96 € (κύριος φόρος 7.330,69 €, πρόστιμο 3.665,35 € και δημοτικός φόρος 219,92 €). Ο προσδιορισμός της αξίας, σε περιοχή που δεν ίσχυε το αντικειμενικό σύστημα το 2019, βασίστηκε στα συγκριτικά στοιχεία και, λόγω μεγάλης απόκλισης, εφαρμόστηκε η ΠΟΛ.1129/2004 λαμβάνοντας τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας των συγκριτικών και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής (2022). Η ΔΕΔ επικυρώνει την πράξη, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε νέα ή πιο πρόσφορα στοιχεία.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Τ. σχετικά με τον διαχωρισμό χρεών της αποβιώσασας κληρονομούμενης, τα οποία ανέρχονταν σε 3.895,61 ευρώ. Ο προσφεύγων αμφισβητεί το ποσοστό κληρονομικής μερίδας 50% που καθόρισε η φορολογική αρχή, υποστηρίζοντας ότι η ευθύνη του περιορίζεται μόνο στην ακίνητη περιουσία που αναφέρεται ρητά στη διαθήκη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Τ. δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, καθώς αφορά το στάδιο της βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου και είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλεται με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 1243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά επτά πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100€ η καθεμία. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Τ. Λάρισας, βάσει του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 (Κ.Υ.Δ.), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε άγνοια της υποχρέωσης και έλλειψη πρόθεσης αποφυγής καταβολής του τέλους. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (πρόστιμα) δεν απαιτείται εξέταση δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, αλλά αρκεί η διαπίστωση της παράβασης (εκπρόθεσμη υποβολή).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία άσκησε κληρονόμος κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Τ. σχετικά με τον διαχωρισμό χρεών της αποβιώσασας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το ποσοστό κληρονομικής μερίδας (50%) που του καταλόγισε η Δ.Ο.Τ., υποστηρίζοντας ότι η υποχρέωσή του έπρεπε να περιοριστεί μόνο στο ακίνητο που κληρονόμησε βάσει διαθήκης και όχι στο σύνολο της κληρονομίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Τ. δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, καθώς δεν θεσπίζει δικαιώματα ή υποχρεώσεις, αλλά είναι απλώς ένα ενημερωτικό έγγραφο. Επιπρόσθετα, το ζήτημα αφορά το στάδιο βεβαίωσης και είσπραξης φόρου, το οποίο δεν προσβάλλεται με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 299/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η πράξη αφορούσε κληρονομιά του 2013 και καταλόγισε οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 7.805,13 ευρώ, λόγω ανακριβούς δήλωσης της αξίας κληρονομιαίων ακινήτων, συνολικού ποσού προς καταβολή 17.171,29 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων τόκων).
Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραγραφή του δικαιώματος ελέγχου και εσφαλμένη εκτίμηση της αγοραίας αξίας των ακινήτων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν επήλθε παραγραφή, καθώς η δεκαετής προθεσμία (άρθρο 102 ν.2961/2001) έληγε 31.12.2024 και η πράξη εκδόθηκε εντός αυτής. Επιπλέον, έκρινε ότι ο έλεγχος εφάρμοσε ορθά τη φορολογική νομοθεσία και τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) για τον προσδιορισμό της αξίας των ακινήτων, χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο των συγκριτικών στοιχείων και των αντικειμενικών αξιών πρώτης εφαρμογής.