Η απόφαση 72/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. Οι προσβαλλόμενες πράξεις αφορούσαν τις φορολογικές περιόδους 01.12.2023-31.12.2023 και 01.01.2024-31.05.2024, εξαλείφοντας συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς έκπτωση και επιστροφή ύψους 26.345,81€, λόγω μη αναγνώρισης επενδυτικών δαπανών. Η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες πραγματοποιήθηκαν για την ανακαίνιση ακινήτου, την αγορά του οποίου είχε προσυμφωνήσει, με σκοπό τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ορθώς η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα, καθώς δεν προέκυψε συσχέτιση των δαπανών με ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόμιμης χρήσης της προσφεύγουσας, ούτε επιβεβαιώθηκε η μεταφορά των αγαθών στο επικαλούμενο ακίνητο, αφού ως τόπος παράδοσης αναγραφόταν η έδρα της εταιρείας.

Η απόφαση 911/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για τις φορολογικές περιόδους 2020, 2021 και 2022. Η φορολογική αρχή επέβαλε ΦΠΑ σε συναλλαγές χωρίς Ειδικό Διπλότυπο Δελτίο Απαλλαγής ΦΠΑ και σε ενδοκοινοτικές παραδόσεις, ύψους €28.930,05 (2020) και €22.518,84 (2022), κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε η φυσική μεταφορά των αγαθών, καθώς και σε αποκρυβείσα ύλη. Απέρριψε επίσης εκπτώσεις ΦΠΑ εισροών για καύσιμα, ανταλλακτικά και δαπάνες φιλοξενίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας — συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης αιτιολογίας, της παραβίασης της αρχής της ουδετερότητας και της κακής εκτίμησης αποδείξεων — ήταν αβάσιμοι.

Η απόφαση 1185/25.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Οι πράξεις αφορούν διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και επιβολή προστίμων για τα φορολογικά έτη 2023 και 2024. Για το 2023, καταλογίστηκε συνολικό ποσό 459.187,07€, καθώς η Φορολογική Διοίκηση απέρριψε δαπάνες άνω των 865.000€ για αγορές «εμπορευμάτων στοκ», κρίνοντας ότι τα τιμολόγια δεν περιέγραφαν επαρκώς τα αγαθά και δεν αποδεικνυόταν η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Απέρριψε επίσης παρακρατηθέντα φόρο 172.011,00€ ως μη νόμιμο, δεδομένου ότι η παρακράτηση μεταξύ νομικών προσώπων δεν προβλέπεται. Επιπλέον, επιβλήθηκε πρόστιμο Κ.Φ.Δ. 3.000,00€ για το 2024 λόγω μη ανταπόκρισης σε αιτήματα παροχής στοιχείων και μη τήρησης αξιόπιστου λογιστικού συστήματος. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε όλους τους ισχυρισμούς της εταιρείας ως αβάσιμους και επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση 424/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Πράξης Επιβολής Προστίμου φορολογικού έτους 2019, συνολικού ύψους 49.115,22 € (Φόρος Εισοδήματος 32.743,48 € πλέον προστίμου 16.371,74 €). Η επιχείρηση ζήτησε την ακύρωση της πράξης, προβάλλοντας κύρια τους ισχυρισμούς ότι το ένα μέλος χρησιμοποιούσε λογαριασμούς για ηλεκτρονικό τζόγο και ότι η εταιρεία είχε καταβάλει οφειλές προς το Δημόσιο του πατέρα των εταίρων, καθώς και ότι οι μη εκπιπτόμενες δαπάνες καταλογίστηκαν εσφαλμένα. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί περί τζόγου και χρεών ήταν αόριστοι και δεν συσχετίζονταν με τον έλεγχο. Επιπλέον, για τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες (35.004,91 €), η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα νεότερο στοιχείο για να αντικρούσει τις βάσιμες διαπιστώσεις του ελέγχου, αποτυγχάνοντας να φέρει το βάρος της απόδειξης.

Η απόφαση 88/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη καταλόγιζε συνολικό ποσό €63.954,88. Ο καταλογισμός βασίστηκε σε μη εκπιπτόμενες δαπάνες ύψους €89.496,34 (κυρίως λόγω εξόφλησης φορολογικών στοιχείων άνω των €500 χωρίς τραπεζικό μέσο και μη απόδειξη δαπανών καυσίμων) και σε μη συμπεριληφθέν έσοδο €10.000 από πώληση μηχανήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αοριστίας της έκθεσης ελέγχου, περί ανωτέρας βίας (πλημμύρα) για τη μη προσκόμιση παραστατικών και περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2018, 2019), ΦΠΑ (2019) και προστίμου (2024) της Δ.Ο.Υ. Κερκύρας. Η ΔΕΔ επικυρώνει πλήρως τις πράξεις του 2019 και το πρόστιμο του 2024 (€250) και τροποποιεί την πράξη του φορολογικού έτους 2018. Η τροποποίηση έλαβε χώρα διότι αναγνωρίστηκε προς έκπτωση μέρος των δαπανών ύψους 23.335,75€, οι οποίες είχαν αρχικά απορριφθεί ως μη εκπιπτόμενες λόγω κατάτμησης και μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Εν τέλει, η συνολική λογιστική διαφορά για το 2018 διαμορφώνεται σε 166.719,87€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €497.964,51 (συμπεριλαμβανομένων προστίμων). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, υποστηρίζοντας την μη πλήρωση των προϋποθέσεων και την έλλειψη αιτιολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι παραβάσεις στα λογιστικά αρχεία και η μη έκδοση φορολογικών στοιχείων δικαιολογούσαν τη χρήση της έμμεσης μεθόδου. Ο προσδιορισμός των ακαθάριστων εσόδων στα €1.101.303,51 (από €259.573,86) μέσω της αρχής των αναλογιών κρίθηκε νόμιμος και επαρκώς αιτιολογημένος.

Η απόφαση 466/21.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός παραγωγού ακατέργαστου γάλακτος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την απόρριψη δαπανών, ύψους €124.815,33 για το 2018 και €148.226,00 για το 2019, οι οποίες κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες. Οι κυριότεροι λόγοι απόρριψης περιλάμβαναν την έλλειψη αποδεικτικών πληρωμής με τραπεζικό μέσο για ποσά άνω των €500, τη μη τεκμηρίωση δαπανών καυσίμων, τον αυθαίρετο υπολογισμό ζημιών από θανάτωση ζώων και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, τροποποιώντας μόνο τη νομική βάση επιβολής προστίμου στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση 754 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας παροχής υπηρεσιών ενοικίασης αυτοκινήτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ (2023-2024) και επιβολής προστίμου. Η εταιρία αμφισβήτησε τον καταλογισμό ΦΠΑ σε προκαταβολές ύψους €206.000,00 από Ρώσους πελάτες, ισχυριζόμενη ότι αφορούν μη πραγματοποιηθείσες συναλλαγές λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας και ότι επιστρέφονται. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή εσφαλμένα είχε υπολογίσει τον ΦΠΑ στο ακαθάριστο ποσό των προκαταβολών. Η ΔΕΔ εφάρμοσε την αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ, προσδιόρισε νέες φορολογητέες εκροές ύψους €166.129,03 και αντίστοιχο ΦΠΑ €39.870,97. Ως αποτέλεσμα, τροποποιήθηκε η οριστική πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ και μειώθηκε το επιβληθέν πρόστιμο από €24.720,00 σε €19.935,49, βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4987/2022.

Η απόφαση 290 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς. Η υπόθεση αφορά δωρεά χρηματικού ποσού €10.000.00. Η φορολογική αρχή, και ακολούθως η ΔΕΔ, έκρινε ότι η διαδοχική μεταφορά των χρημάτων (από την πεθερά στην εγγονή και στη συνέχεια, εντός 13 ημερών, από την εγγονή στην προσφεύγουσα νύφη) συνιστούσε σειρά διευθετήσεων με σκοπό την καταστρατήγηση των φορολογικών διατάξεων, ώστε να αποφευχθεί η φορολόγηση με συντελεστή 20% (Β' κατηγορία). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί έλλειψης πρόθεσης δωρεάς και διάστασης με τον σύζυγο απορρίφθηκαν ως αναπόδεικτοι. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον κύριο φόρο ύψους €2.000.00 και το πρόστιμο μη υποβολής δήλωσης ύψους €1.000.00, διορθώνοντας τη νομική βάση του προστίμου στο άρθρο 58 του Ν.4987/2022.