Η απόφαση 678 της 28ης Απριλίου 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ετερόρρυθμης εταιρίας ιατρικών υπηρεσιών (πλαστικής χειρουργικής) κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019. Καταλογίστηκε συνολικό ποσό €49.641,30 (φόρος και πρόστιμο), λόγω διαπίστωσης αποκρυβείσας ύλης €137.892,49. Η εταιρία ισχυρίστηκε ότι η απόκλιση μεταξύ εκροών ΦΠΑ και ακαθάριστων εσόδων (περίπου 41%) οφειλόταν στην εφαρμογή της αρχής του δεδουλευμένου, καθώς αναγνώριζε έσοδα μόνο με την εκτέλεση των προπληρωμένων πακέτων υπηρεσιών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας μη αξιόπιστο το λογιστικό σύστημα της εταιρίας, καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή στοιχεία για την τεκμηρίωση του μη εκτελεσθέντος (ανεκτέλεστου) εισοδήματος, το οποίο ανήλθε σε υπερβολικά υψηλά ποσοστά για ιατρικές υπηρεσίες.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ετερόρρυθμης εταιρίας ιατρικών υπηρεσιών κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2022. Η φορολογική αρχή καταλόγισε μη δηλωθέντα έσοδα συνολικού ύψους €688.360,19, καθώς η εταιρία, που τηρούσε απλογραφικά βιβλία, δεν τεκμηρίωσε επαρκώς, βάσει της αρχής του δεδουλευμένου, ότι μεγάλο μέρος των εισπράξεων από προπληρωμένα πακέτα υπηρεσιών ήταν ανεκτέλεστο εισόδημα. Επιπροσθέτως, δεν αναγνωρίστηκαν δαπάνες άνω των €500,00 οι οποίες δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ επικύρωσε την επιβολή φόρων και προστίμων που ανέρχονται σε €291.412,20 συνολικά για όλα τα φορολογικά έτη.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φορολογίας εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2022. Η φορολογική αρχή προέβη σε μείωση ζημίας ή καταλογισμό φόρου και προστίμων βασιζόμενη σε μη αναγνώριση δαπανών, όπως: 1) δαπάνες άνω των 500€, μισθοδοσίας και ενοικίων, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο πληρωμής, και 2) τη διαπίστωση μη δηλωθέντων εισοδημάτων για τα έτη 2020, 2021 και 2022. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι τα μη δηλωθέντα έσοδα ήταν ανεκτέλεστο εισόδημα από προπληρωμένα πακέτα υπηρεσιών, το οποίο αναγνωρίζεται με την παροχή της υπηρεσίας (δεδουλευμένη βάση), αλλά ο ισχυρισμός της απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος, καθώς δεν παρείχε επαρκή στοιχεία τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 478/2025 εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών και αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Για το φορολογικό έτος 2018, ο έλεγχος είχε καταλογίσει προσαύξηση περιουσίας ύψους 218.162,03€ βασιζόμενος σε τραπεζικά υπόλοιπα. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη του 2018, κρίνοντας ότι ο έλεγχος δεν απέδειξε ότι το ποσό προήλθε από το ελεγχόμενο έτος και όχι από μεταφερόμενα υπόλοιπα παλαιότερων χρήσεων. Για το φορολογικό έτος 2019, ο έλεγχος είχε καταλογίσει 44.770€ ως προσαύξηση. Η ΔΕΔ τροποποιεί την πράξη, δεχόμενη δικαιολόγηση πίστωσης 25.000€ ως μεταφορά κεφαλαίων από άλλη τράπεζα, απορρίπτοντας άλλους ισχυρισμούς, με αποτέλεσμα τη μείωση της οφειλής για το 2019.

Η απόφαση 278/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Επιβολής Προστίμου Φορολογικού έτους 2019 της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει στον προσφεύγοντα συνολικό ποσό €200.118,36 (φόρος εισοδήματος, πρόστιμο και ειδική εισφορά αλληλεγγύης) επειδή διαπιστώθηκε ότι η ατομική του επιχείρηση έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας άνω των €280.000 από δύο οντότητες που κρίθηκαν συναλλακτικά ανύπαρκτες. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο (π.χ. τραπεζικά έγγραφα ή στοιχεία μεταφοράς) για να αποδείξει την αλήθεια των επίμαχων συναλλαγών ή την εξόφλησή τους με τραπεζικό μέσο, ενώ οι διαπιστώσεις του ελέγχου κρίθηκαν πλήρως αιτιολογημένες.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση 950/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ επικυρώνει τα ευρήματα του ελέγχου, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός του εισοδήματος βάσει διαθέσιμων στοιχείων ήταν νόμιμος, καθώς η προσφεύγουσα δεν τηρούσε αξιόπιστο λογιστικό σύστημα και δεν προσκόμισε κρίσιμα ηλεκτρονικά αρχεία φορολογικών μηχανισμών. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός παραγραφής για το 2018, καθώς η ψηφιακή κοινοποίηση των πράξεων συντελέστηκε νόμιμα στις 30/12/2024. Επίσης, απορρίφθηκαν δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θεωρήθηκαν εικονικές (45.079,00€ το 2018) και δαπάνες άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά (π.χ. 13.533,22€ το 2018, 56.385,12€ το 2019).

Η απόφαση 529/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018 και επιβολής προστίμου για το 2024. Ο έλεγχος διαπίστωσε την εικονικότητα 25 τιμολογίων αγοράς συνολικής καθαρής αξίας €79.899,80 και ΦΠΑ €10.386,92. Η εικονικότητα τεκμηριώθηκε καθώς ο φερόμενος ως προμηθευτής είχε αποβιώσει από το 2017, ενώ η εταιρία συνέχιζε να εκδίδει στο όνομά του τιμολόγια αγοράς το 2018. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία για την καλή της πίστη, ούτε τραπεζικά έγγραφα για την εξόφληση των συναλλαγών αξίας άνω των €500. Ως αποτέλεσμα, επικυρώθηκαν οι καταλογισμοί φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το 2018, καθώς και πρόστιμο €250,00 για μη ανταπόκριση στις κλήσεις της φορολογικής αρχής.

Η απόφαση 211/10.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου, ο οποίος αμφισβητούσε πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, συνολικής οφειλής €10.574,46. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους €9.488,40 (καθαρή αξία) από δύο εικονικά φορολογικά στοιχεία που εξέδωσε η εταιρία «.......... ............... Ι.Κ.Ε.» για ανύπαρκτες συναλλαγές. Ο έλεγχος διαπίστωσε την εικονικότητα της εκδότριας εταιρίας λόγω έλλειψης πραγματικής έδρας, προσωπικού, υποδομής αποθήκευσης/διακίνησης, και μη υποβολής δηλώσεων εισοδήματος. Ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε στις προσκλήσεις της φορολογικής αρχής, ούτε προσκόμισε στο στάδιο της ενδικοφανούς προσφυγής αποδείξεις (τραπεζικά έγγραφα εξόφλησης, αποδείξεις διοδίων μεταφοράς) που να τεκμηριώνουν την πραγματικότητα των συναλλαγών. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση 145 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει διαφορά φόρου ύψους 20.231,61€ πλέον προστίμου, επειδή διαπιστώθηκε η εξόφληση φορολογικών στοιχείων άνω των 500€ με μετρητά (συνολικής καθαρής αξίας 65.307,50€), καθώς και η ύπαρξη μη εκπιπτόμενων δαπανών από πρόστιμα και έξοδα φιλοξενίας. Η εταιρία πρόβαλε ότι οι πληρωμές σε μετρητά δεν συνιστούν εικονικότητα και ότι ο κανόνας του αμάχητου τεκμηρίου αντίκειται στο Σύνταγμα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η δικηγόρος που την υπέβαλε ψηφιακά με τους προσωπικούς της κωδικούς δεν είχε προσκομίσει εξουσιοδότηση ή πληρεξουσιότητα από τον νόμιμο διαχειριστή της εταιρίας, λόγω έλλειψης πληρεξουσιότητας.