Η απόφαση 877/16-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανεπαρκές δηλωθέν εισόδημα, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Προέκυψε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη ύψους 96.857,90€ για το 2018 και 69.164,01€ για το 2019. Ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι δεν ελήφθη υπόψη ένα δάνειο του συζύγου της από το 2016 απορρίφθηκε ως άσχετος με τα ελεγχόμενα έτη. Επίσης απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί αναιτιολόγητων πράξεων. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις, με τελικό φόρο για καταβολή 57.882,10€ για το 2018 και 37.327,06€ για το 2019.

Η απόφαση 776 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία με δραστηριότητα στο χονδρικό εμπόριο ξυλείας, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €84.545,86 για το 2018 και €77.249,42 για το 2019, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλωθέν εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση ουσιώδους τύπου και εσφαλμένη απόρριψη της αιτιολόγησης των τραπεζικών πιστώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου και την καταλόγιση των μη καλυφθεισών πρωτογενών πιστώσεων ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα €47.761,07 για το 2018 και €42.800,43 για το 2019.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (μεζεδοπωλείο) κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο νομικός προσδιορισμός του φόρου έγινε με την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής ελέγχου, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, καθώς διαπιστώθηκαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2018 και το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης του φορολογούμενου. Η ανάλυση ρευστότητας αποκάλυψε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη ύψους 185.240,71€ για το 2018, η οποία λογίστηκε ως προσαύξηση περιουσίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης επιλογής μεθόδου ελέγχου, κρίνοντας ότι η κλειστή αποθήκη ήταν μη εφαρμόσιμη λόγω του αντικειμένου εργασιών (μετουσίωση ύλης σε φαγητά).

Η απόφαση 821/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή (1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης) εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα της προσφεύγουσας (ατομική επιχείρηση) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Προσδιορίστηκε αποκρυβείσα ύλη ύψους 113.975,38€ (2018) και 156.614,19€ (2019), η οποία φορολογήθηκε ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης εφαρμογής έμμεσων τεχνικών, λανθασμένου προσδιορισμού διαθέσιμων μετρητών έναρξης και μη συμψηφισμού παλαιών ζημιών απορρίφθηκαν. Ως εκ τούτου, διατηρήθηκαν τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου, προστίμου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης (συνολικά 64.053,09€ για το 2018 και 88.996,52€ για το 2019).

Η υπ' αριθμόν 909/19-05-2024 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (χονδρικό εμπόριο προϊόντων καπνού) κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Για το φορολογικό έτος 2020, η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της «ανάλυσης ρευστότητας» λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος (30,54€) για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης (121,81€), διαπιστώνοντας αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 58.178,13€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντας περί παράβασης του δικαιώματος ακρόασης και άλλων πλημμελειών, καθώς και τον ισχυρισμό του για λανθασμένο υπολογισμό της ρευστότητας, δεδομένου ότι ο φορολογούμενος δεν προσκόμισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για τους λογαριασμούς πελατών και προμηθευτών. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 28.798,17€ (2020 εισόδημα), 236,67€ (2019 εισόδημα) και διαφορές ΦΠΑ.

Η απόφαση 435 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης (αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας) μέσω της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας μόνο για το φορολογικό έτος 2019, αναγνωρίζοντας λάθη στον υπολογισμό των προσωπικών δαπανών, μειώνοντας έτσι τη μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη από 53.605,17€ σε 39.209,86€ και το συνολικό φόρο για το 2019 από 30.219,25€ σε 20.739,91€. Οι πράξεις για τα έτη 2020 και 2021 επικυρώθηκαν.

Η Απόφαση 873/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, αρχικού ύψους €25.022,93, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντα, λιανέμπορου ειδών παντοπωλείου, με την έμμεση τεχνική Ανάλυσης Ρευστότητας, καταλογίζοντας αρχικά μη δηλωθέν εισόδημα €50.551,36. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του φορολογούμενου να συνυπολογιστεί ως πηγή κεφαλαίων η μείωση εισπρακτέου λογαριασμού Φ.Π.Α. ύψους €3.861,45, μειώνοντας έτσι την αδικαιολόγητη διαφορά ρευστότητας. Απέρριψε, ωστόσο, τον ισχυρισμό του για συμψηφισμό ζημιών προηγούμενων ετών, καθώς η φορολογητέα ύλη θεωρήθηκε εισόδημα άγνωστης πηγής. Μετά τη μερική αποδοχή, το τελικό φορολογητέο εισόδημα διαμορφώθηκε σε €47.653,24, με τελική συνολική οφειλή €23.618,50.

Η απόφαση 141/30.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη, ύψους 58.622,91 € για το 2020 και 79.591,79 € για το 2021 (θεωρούμενη ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας), εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί μη συνδρομής των προϋποθέσεων για έμμεσο έλεγχο, περί επικαλούμενης δωρεάς 70.000 € από τον πατέρα του το 2003, καθώς και περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι, επικυρώνοντας τη συνολική καταλογιζόμενη οφειλή ύψους 27.241,70 € για το 2020 και 38.060,00 € για το 2021.

Η απόφαση 620/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Ο αρχικός έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση μέθοδο ανάλυσης ρευστότητας, είχε προσδιορίσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 53.437,31€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο έλεγχος είχε λάβει υπόψη εις διπλούν δαπάνες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό διαπιστώνοντας διπλοκαταχώρηση δαπανών ύψους 31.308,14€, μειώνοντας έτσι την αποκρυβείσα ύλη σε 22.129,17€. Ο ισχυρισμός περί κάλυψης μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το καταλογιζόμενο ποσό μειώθηκε από 1.135,21€ σε 413,80€.

Η απόφαση 839/12.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική «ανάλυση ρευστότητας», προσδιορίζοντας μη δηλωθέν εισόδημα (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €14.552,30 (2018) και €27.376,51 (2019), λόγω ανεπάρκειας του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2017) και δάνειο €100.000 (2008), αλλά η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αναπόδεικτους, καθώς τα εισοδήματα προηγούμενων ετών ήταν τεκμαρτά και δεν προσκομίστηκε η σύμβαση δανείου. Συνεπώς, καταλογίστηκαν συνολικά ποσά €7.420,60 (2018 Φ.Ε.), €14.351,44 (2019 Φ.Ε.), €764,57 (2019 ΦΠΑ) και επιπλέον πρόστιμα (€1.200,00 για το 2018 και €1.100,00 για το 2019).