Η απόφαση 763/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ και Επιβολής Προστίμου περιόδου 01/01-31/12/2020, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η πράξη καταλόγισε στην εταιρεία ΦΠΑ ποσού 158.714,11€ πλέον προστίμου 79.357,08€, συνολικού ποσού 238.071,19€. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων, ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας κατά την κρινόμενη περίοδο, φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τις οφειλές ΦΠΑ, σύμφωνα με τις διατάξεις περί αλληλέγγυας ευθύνης (άρθρο 49 ν 5104/2024). Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί παραίτησης, έλλειψης ανάμειξης στη διοίκηση/διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων και πλαστογραφίας της υπογραφής του, δεν έγιναν δεκτοί, καθώς είναι αρμοδιότητα των δικαστηρίων να κρίνουν το θέμα της πλαστογράφησης και μέχρι την έκδοση της παρούσας απόφασης δεν υφίστατο σχετική δικαστική απόφαση.

Η απόφαση (Αριθμός 241/2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία υπέβαλε φυσικό πρόσωπο (πρώην μέλος Δ.Σ. και διευθύνων σύμβουλος εταιρείας) που κρίθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνο για οφειλές της εταιρείας. Οι οφειλές αφορούσαν πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2016 και 2017, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στον προσφεύγοντα στις 20/12/2022. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και την άρση της αλληλέγγυας ευθύνης του, ισχυριζόμενος ότι η θέση του ήταν μόνον τυπική. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή (υποβλήθηκε 18/10/2024) ως εκπρόθεσμη, δεδομένου ότι η προθεσμία των 30 ημερών είχε παρέλθει. Επίσης, έκρινε ότι τα αποδεικτικά νοσηλείας που προσκομίστηκαν δεν αποδεικνύουν αδιαλείπτως ανωτέρα βία που να καθιστούσε αδύνατη την εμπρόθεσμη υποβολή.

Η υπ' αριθμόν 747 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός πολίτη κατά της απάντησης του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. σχετικά με την άρση μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης. Τα μέτρα είχαν επιβληθεί λόγω αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές ασφαλιστικής εταιρείας, όπου ο προσφεύγων διετέλεσε στο παρελθόν. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις τον απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη και ότι είχε διασφαλισμένα ποσά για την πληρωμή των φόρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι διαφορές που αναφύονται κατά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπως η άρση κατασχέσεων, δεν μπορούν να προσβληθούν με ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να επιλύονται μέσω της διαδικασίας της ανακοπής στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 64/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας εμπορίας γεωργικών προϊόντων κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για την περίοδο 01/04/2022 - 30/09/2022. Η Δ.Ε.Δ. επικυρώνει τον καταλογισμό φόρου 1.869,51€ και προστίμου 934,75€, συνολικού ποσού 2.804,26€, καθώς η προσφεύγουσα δεν κατάφερε να αποδείξει τη φυσική μεταφορά των αγαθών για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις προς ουγγρικές επιχειρήσεις. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 45α του Εκτελεστικού Κανονισμού 282/2011 και της Ε 2019/2022, καθώς υπήρχαν αντιφάσεις στις ποσότητες μεταξύ τιμολογίων και φορτωτικών (CMR) και ελλιπή στοιχεία ταυτότητας στα έγγραφα παραλαβής.

Περιπτώσεις έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη στοιχειοθέτηση της αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές προς τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4321/2015.

Η απόφαση 274 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου που ζητούσε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ των ετών 2014-2018. Ο προσφεύγων είχε μεταβιβάσει το επίμαχο ακίνητο το 2008, αλλά συνέχιζε να το δηλώνει, με αποτέλεσμα την παράλληλη βεβαίωση ΕΝΦΙΑ. Αν και οι εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 που υπέβαλε το 2024 (μείωσης φόρου) δεν έγιναν δεκτές λόγω παραγραφής, η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι υφίσταται πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Εφαρμόζοντας το άρθρο 74 του ν. 5104/2024, ακύρωσε τις πράξεις διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ και διέγραψε τις οφειλές για τα έτη 2015-2018. Η πράξη του 2014 εξαιρέθηκε, καθώς εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, ημερομηνία από την οποία εφαρμόζεται η διάταξη.

Η απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, διατελέσας διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για φορολογικές οφειλές ετών 2007-2008, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητας και αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Η Διεύθυνση απέρριψε τους ισχυρισμούς του, καθώς η αθωωτική απόφαση αφορούσε άλλα αδικήματα (μη έγκαιρη καταβολή εργοδοτικών εισφορών) και δεν διαπίστωνε ρητά την έλλειψη υπαιτιότητάς του για τις φορολογικές οφειλές. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ενεργός συμμετοχή του στη διαχείριση μέσω της υπογραφής του δημοσιευθέντος ισολογισμού της εταιρείας. Συνεπώς, κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 49 του ΚΦΔ για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση (Αριθμός 150/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων, διατελέσας Διευθύνων Σύμβουλος, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για συνολικές οφειλές εταιρείας ύψους 162.463,75€ (81.384,64€ κεφάλαιο συν προσαυξήσεις). Επικαλέστηκε έλλειψη υπαιτιότητας, ισχυριζόμενος ότι ο ρόλος του ήταν μόνο τυπικός. Η αίτηση αυτή είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το ΚΕΒΕΙΣ Αττικής (μόνο για πρόστιμο ΦΠΑ), αλλά απορρίφθηκε για τις υπόλοιπες οφειλές. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση Απόψεων του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής, έκρινε ότι η ενδικοφανής προσφυγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα (μετά την 30-09-2024), υπερβαίνοντας την προβλεπόμενη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 1152/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός εταίρου ομόρρυθμης εταιρείας κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του Κ.Ε.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, συνολικού ύψους 197.872,64 €. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν ο ορθός παραλήπτης και ότι οι οφειλές του 2015 είχαν παραγραφεί. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι η ειδοποίηση χρεών απευθυνόταν στον συνέταιρο του προσφεύγοντος και ότι, κατά δήλωση του Κ.Ε.Β.ΕΙΣ., κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα εκ παραδρομής. Συνεπώς, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης του προσφεύγοντα, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κ.Φ.Δ. και το άρθρο 64 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 526/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατοίκου Γερμανίας κατά των πράξεων απόρριψης της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Ο προσφεύγων ζήτησε τη διαγραφή οφειλών ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2018, λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς είχε πωλήσει το ακίνητο από το 2007, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9. Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε τις δηλώσεις λόγω παραγραφής. Η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε ότι, βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024 για την ακύρωση πράξεων λόγω πρόδηλης έλλειψης υποχρέωσης, η αίτηση του προσφεύγοντα ήταν εμπρόθεσμη μετά την ενημέρωσή του το 2023. Συνεπώς, ακυρώθηκαν οι πράξεις απόρριψης και διαγράφηκαν οι βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015-2018. Η απόρριψη για το έτος 2014 επικυρώθηκε, καθώς η αντίστοιχη πράξη διοικητικού προσδιορισμού εκδόθηκε πριν την 01/12/2014 και εξαιρείται από τις ρυθμίσεις του ν. 5104/2024.