Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά της άρνησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕ.ΦΟ.Κ.) Θεσσαλονίκης να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις στοιχείων ακινήτων για τα έτη 2015 έως 2019 και να επανεκκαθαρίσει τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι το επίμαχο ακίνητο είχε μεταβιβαστεί από τη θανούσα το 2010, συνιστώντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Παρόλο που η φορολογική αρχή απέρριψε το αίτημα λόγω παραγραφής, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία πραγματικής κοινοποίησης των πράξεων προσδιορισμού φόρου στην αποβιώσασα. Δεδομένου ότι ο κληρονόμος έλαβε γνώση των οφειλών μόλις τον Δεκέμβριο του 2024, το αίτημα κρίθηκε ότι υποβλήθηκε εντός της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Επομένως, ακυρώνεται η αρνητική απάντηση του ΚΕ.ΦΟ.Κ. και διατάσσεται η αποδοχή των δηλώσεων και η επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. των εν λόγω ετών.

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση 914 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 παρ. 1 του Ν. 5104/2024 λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομίας στις 19.12.2024, σχετικής με τον αποβιώσαντα πατέρα του προσφεύγοντος. Η τροποποίηση αφορούσε τη διόρθωση της συνολικής έκτασης ενός κληρονομιαίου κληροτεμαχίου από λανθασμένη 2.741 τ.μ. στην ορθή 2.675 τ.μ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η δήλωση δεν πρέπει να θεωρηθεί νέα ή ότι το πρόστιμο είναι μειωτικό της αξίας και προσωποπαγές. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, πέραν της εξάμηνης προθεσμίας και εφόσον δεν προέκυψε φόρος, ορθώς επιβλήθηκε το πρόστιμο των 100€ για εκπρόθεσμη δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 1 του ΚΦΔ.

Η απόφαση 592/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής νομικής οντότητας κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα εκκαθάρισης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2014 έως 2018, επικαλούμενη παραγραφή βάσει του άρθρου 37 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την οριστικοποίηση των δηλώσεων, ισχυριζόμενη πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, διότι τα ακίνητα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικούς σκοπούς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα για την πράξη προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ του 2014 ήταν εκπρόθεσμο. Ωστόσο, αποφάσισε την τροποποίηση των πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015 έως 2018, καθώς το αίτημα υποβλήθηκε εμπρόθεσμα (Άρθρο 74, Ν. 5104/2024) και αποδείχθηκε η ιδιοχρησιμοποίηση των ακινήτων για λατρευτικούς σκοπούς. Η αρμόδια φορολογική αρχή διατάχθηκε να αποδεχθεί τις τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 για τα έτη 2015-2018.

Η Απόφαση 1071/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου (άρθρο 53 Ν. 5104/2024) ύψους 100,00€, που είχε επιβληθεί από τον Προϊστάμενο του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης φόρου γονικής παροχής. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η τροποποίηση αφορούσε μόνο τη διόρθωση του αριθμού ΙΒΑΝ του τραπεζικού λογαριασμού του παρέχοντος γονέα, πράγμα που συνιστά πληροφοριακό στοιχείο το οποίο δεν επηρεάζει τον προσδιορισμό του φόρου. Συνεπώς, με βάση το άρθρο 53 παρ. 8 του Ν. 5104/2024, αποφασίστηκε η ακύρωση του επιβληθέντος προστίμου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας κατά της Πράξης Απόρριψης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά της για ακύρωση του τέλους επιτηδεύματος για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Η προσφεύγουσα επικαλείτο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης λόγω του μη κερδοσκοπικού της χαρακτήρα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως προς το έτος 2018 ως απαράδεκτη, καθότι δεν είχε καταλογιστεί φόρος και δεν υφίστατο εκτελεστή διοικητική πράξη. Ως προς τα έτη 2019-2021, η προσφυγή απορρίφθηκε διότι η εταιρία, ως ΝΠΙΔ με έδρα τα Ιωάννινα, δεν πληροί τις περιοριστικές προϋποθέσεις εξαίρεσης από το τέλος επιτηδεύματος του άρθρου 31 του Ν. 3986/2011. Τελικά, η ΔΕΔ απέρριψε συνολικά την ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 117/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω της μη προσκόμισης των ηλεκτρονικών αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών και των σχετικών Ζ’ παραστατικών, κάτι που κατέστησε αδύνατη την επαλήθευση των εσόδων. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η μη προσκόμιση οφειλόταν σε ανωτέρα βία (πλημμύρες Νοεμβρίου 2019). Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής, καθώς η αδυναμία διενέργειας ελεγκτικών επαληθεύσεων δεν συναρτάται με την υπαιτιότητα του φορολογούμενου. Τα συνολικά ποσά των καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων (άνω των 52.000 €) διατηρούνται.

Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα επιχείρηση κατά 63 πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 6.300 €, για εκπρόθεσμη υποβολή φορολογικών δηλώσεων (ΦΠΑ) και δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα (ανακεφαλαιωτικοί πίνακες ενδοκοινοτικών συναλλαγών και Intrastat) για τα φορολογικά έτη 2022-2024. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) ακύρωσε 46 πράξεις προστίμου (4.600 €). Συγκεκριμένα, ακυρώθηκαν τα πρόστιμα για 42 εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Φ.Π.Α., επειδή οι αρχικές είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα (σύμφωνα με τον Ν.5104/2024). Επίσης, ακυρώθηκαν 4 πρόστιμα για δηλώσεις Intrastat/Ανακεφαλαιωτικών Πινάκων στις οποίες δεν υπήρχε υποχρέωση υποβολής ή αφορούσαν διόρθωση εκ παραδρομής. Η ΔΕΔ επικύρωσε 17 πράξεις προστίμου (1.700 €) που αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή άλλων αρχικών ή διορθωτικών ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών συναλλαγών.

Η υπ' αριθμό 660/23-04-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους 18.854,29€. Η φορολογική αρχή, διαπιστώνοντας ότι η επιχείρηση της προσφεύγουσας δεν τηρούσε το βιβλίο απογραφής, προχώρησε σε προσδιορισμό του εισοδήματος με την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (markup), λόγω αδυναμίας διενέργειας ελεγκτικών επαληθεύσεων. Η ΔΕΔ έκρινε επαρκώς αιτιολογημένη την επιλογή της μεθόδου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης πράξης και παραβίασης των αρχών του διοικητικού δικαίου ως αβάσιμους και ανεπίδεκτους κρίσεως.