Η απόφαση 1296/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας φορολογούμενης κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Λάρισας να παραλάβει τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 των ετών 2014 έως 2019. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α., καθώς είχε μεταβιβάσει το ακίνητο το 2009, γεγονός που συνιστά πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Το αίτημα της Δ.Ο.Υ. απορρίφθηκε λόγω παραγραφής. Η ΔΕΔ έκανε μερικά δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ότι, εφόσον η φορολογούμενη έλαβε γνώση των πράξεων προσδιορισμού φόρου τυχαία τον Ιανουάριο του 2025, το αίτημά της υπεβλήθη εντός της τριετίας από την κοινοποίηση (άρθρο 74 ΚΦΔ). Επομένως, ακυρώνεται η απόρριψη για τα έτη 2015, 2016, 2017, 2018 και 2019, καθώς οι πράξεις αυτές εκδόθηκαν μετά την 01/12/2014, ημερομηνία εφαρμογής της ειδικής διαδικασίας ακύρωσης. Η πράξη του 2014, που εκδόθηκε πριν την 01/12/2014, εξαιρείται.

Η απόφαση 1039/03-06-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά της απορριπτικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα τροποποίησης πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2018 του θανόντος πατέρα της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς συγκεκριμένα ακίνητα είχαν μεταβιβαστεί το 2005, και ότι είχε επέλθει παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης του Δημοσίου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τους ισχυρισμούς περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης ως αβάσιμους και αναπόδεικτους, καθώς δεν προέκυψε πέραν πάσης αμφιβολίας η ταυτότητα των ακινήτων. Επιπλέον, απέρριψε ως απαράδεκτο τον ισχυρισμό περί παραγραφής του χρέους προς το δημόσιο, διότι αυτός πρέπει να προβάλλεται αποκλειστικά μέσω ανακοπής σύμφωνα με το άρθρο 65§2 του ν. 4978/2022.

Η απόφαση 796 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η εταιρεία ζήτησε τη διόρθωση/τροποποίηση των πράξεων διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2016, υποστηρίζοντας ότι εισήχθησαν διπλάσιες διαστάσεις για ένα δασόκτημα στη Χαλκιδική από τις πραγματικές, καθώς και ότι δεν λήφθηκαν υπόψη περιβαλλοντολογικές απαγορεύσεις και το ποσοστό συνιδιοκτησίας του Ελληνικού Δημοσίου (1/5). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επιβεβαιώνοντας την άρνηση, κρίνοντας ότι για τα έτη 2014 και 2015 το δικαίωμα για διόρθωση είχε παραγραφεί (άρθρο 74 Κ.Φ.Δ.) λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αίτησης, ενώ για το έτος 2016 η προσφεύγουσα δεν είχε συνυποβάλει άμεσα αποδεικτικά στοιχεία για πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης ή αριθμητικό λάθος, χωρίς την ανάγκη ελεγκτικών επαληθεύσεων.

Η απόφαση 723 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή νομικού προσώπου (Δήμου, ως καθολικού διαδόχου καταργηθέντος ΝΠΔΔ). Ο προσφεύγων ζητούσε την επανεκκαθάριση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, επικαλούμενος το δεδικασμένο απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου που αφορούσε την απαλλαγή του από τον φόρο λόγω «ιδιοχρησιμοποίησης» για τα έτη 2016-2021, καθώς και την παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου από το Δημόσιο για τα πρώτα έτη. Η ΔΕΔ επικύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. Αγίου Νικολάου, κρίνοντας ότι το δεδικασμένο περιορίζεται στα έτη 2016-2021 και ότι ο ισχυρισμός περί παραγραφής είναι νόμω αβάσιμος, βάσει της ΠΟΛ.1114/2016, διότι ο φορολογούμενος υπέβαλε οικειοθελώς τις αρχικές δηλώσεις Ε9 το 2021, μετά τη λήξη της προθεσμίας παραγραφής για τα έτη 2014 και 2015, συνιστώντας εκ του νόμου παραίτηση από το δικαίωμα της παραγραφής.

Η απόφαση 612 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας κατοίκου κατά πέντε Πράξεων Απόρριψης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014 έως 2018. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή ακινήτου που ισχυριζόταν ότι πωλήθηκε το 2006, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 και ΕΝ.Φ.Ι.Α. στις 18/10/2024. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για τα εν λόγω έτη είχε παραγραφεί, καθώς η προθεσμία για τον έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση είχε λήξει (31/12/2019, 31/12/2020, 31/12/2021, 31/12/2022, και 31/12/2023 αντίστοιχα).

Η απόφαση 595/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ κατά της απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 και αιτημάτων εκκαθάρισης ΕΝ.Φ.Ι.Α. για τα έτη 2014-2017 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Το ΝΠΔΔ ζητούσε την απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. λόγω ιδιοχρησιμοποίησης του ακινήτου για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό, επικαλούμενο πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή για τα φορολογικά έτη 2014 και 2015, κρίνοντας ότι είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία ακύρωσης/τροποποίησης του άρθρου 74 του ΚΦΔ. Ωστόσο, έκανε δεκτή την προσφυγή για τα έτη 2016 και 2017, επιτρέποντας την τροποποίηση των πράξεων προσδιορισμού φόρου λόγω της τεκμηριωμένης πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης.

Η απόφαση (Αριθμός 566/7-3-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της απορριπτικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή φόρων κατοχής ακινήτων (ΦΑΠ, ΕΤΑΚ) φορολογικών ετών 2010 και εντεύθεν, οι οποίοι είχαν βεβαιωθεί σε αποβιώσασα συγκυρία της (θεία). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απορριπτική απάντηση στερείται εκτελεστότητας, καθώς η διαφορά αφορά βεβαιωμένες οφειλές και ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ανακοπής (και όχι ενδικοφανούς προσφυγής). Περαιτέρω, κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης, καθώς οι φόροι δεν επιβλήθηκαν σε αυτήν και δεν προσκόμισε νομιμοποιητικά έγγραφα που να αποδεικνύουν την ιδιότητα του κληρονόμου της αποβιωσάσης, ώστε να θεωρείται υπόχρεη για την καταβολή τους.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (ΑΜΚΕ) κατά της απόρριψης εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2015 και της επακόλουθης πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου. Η εταιρεία προσπάθησε να διορθώσει ένα ανθρώπινο λάθος, όπου για δέκα ακίνητα (ιερούς ναούς) συμπληρώθηκε λανθασμένα ο κωδικός χρήσης («2» αντί του ορθού «3»), με αποτέλεσμα να μην τύχει της νόμιμης απαλλαγής από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 74 του Ν. 5104/2024 περί «πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης», καθώς για τα επόμενα έτη (2016-2024), η φορολογική αρχή είχε αποδεχθεί τον ορθό κωδικό απαλλαγής, οδηγώντας σε μηδενικό κύριο φόρο. Κατά συνέπεια, ακυρώθηκε η πράξη απόρριψης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής και διατάχθηκε η τροποποίηση του προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ 2015.

Η απόφαση 276/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Ιερού Ναού κατά πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων ΕΝ.Φ.Ι.Α. (2014-2017) και κατά ρητής απόρριψης αιτήματος διαγραφής φόρου. Ο Ναός ζητούσε απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (€11.477,64), ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα (ο Ναός και το παρεκκλήσιο) ιδιοχρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικό, θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η ΔΕΔ έκρινε καταρχάς απαράδεκτο το σκέλος της προσφυγής κατά της ρητής απόρριψης. Επιπλέον, επικύρωσε τις πράξεις απόρριψης των τροποποιητικών δηλώσεων του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής, καθώς ο Ναός υπέβαλε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μείωση του φόρου (άνω των €300) στις 29.08.2024, δηλαδή αφού είχε ήδη συμπληρωθεί η πενταετής παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και έκδοση διορθωτικού προσδιορισμού φόρου για όλα τα επίμαχα έτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της αρνητικής απόφασης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, η οποία απέρριψε αίτημα για ανάκληση δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Η προσφεύγουσα, αρχική κληρονόμος εκ διαθήκης, υπέβαλε το αίτημα ανάκλησης αφού δικαστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου του 2023 ακύρωσε την ιδιόγραφη διαθήκη, δημιουργώντας, κατ' ισχυρισμό της, πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Η αρχική δήλωση είχε υποβληθεί το 2013 και είχε ακολουθήσει Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς (2023) λόγω ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η τροποποιητική δήλωση (που αντικαθιστά την ανακλητική) υποβλήθηκε μετά την έκδοση της πράξης προσδιορισμού φόρου, υπερβαίνοντας τις προθεσμίες του άρθρου 23 του ΚΦΔ. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 74 του ΚΦΔ (πρόδηλη έλλειψη) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και επειδή η εκκαθάριση της δήλωσης έγινε πριν την 1η Δεκεμβρίου 2014.