Η απόφαση (αρ. 749/05.05.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ατομικής επιχείρησης, η οποία ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου και ΦΠΑ/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω μη αναγνώρισης προς έκπτωση δαπανών που αντιστοιχούσαν σε ληφθέντα εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο εκδότες για ανύπαρκτες στο σύνολό τους συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα βασιζόμενη σε εκθέσεις ελέγχου που έδειχναν έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και μη τήρηση λογιστικών αρχείων από τους εκδότες. Η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με συνέπεια την απόρριψη των ισχυρισμών της.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων της ΔΟΥ Κατερίνης για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία από συναλλακτικά ανύπαρκτη επιχείρηση. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ορθά τη μη αναγνώριση του δικαιώματος έκπτωσης δαπανών και ΦΠΑ εισροών, καθώς η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα της φορολογικής αρχής και δεν προσκόμισε τα απαραίτητα παραστατικά και αποδεικτικά στοιχεία για τις επίμαχες συναλλαγές. Τροποποιήθηκε μόνο η νομική βάση για ένα πρόστιμο έτους 2024.

Η απόφαση 634/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή δύο προσφευγουσών κατά πινάκων χρεών και αναγκαστικών κατασχέσεων της ΔΟΥ Κατερίνης, ύψους 814,74€ και 3.349,61€ αντίστοιχα. Οι προσφεύγουσες υποστήριζαν ότι τα χρέη αφορούσαν αποβιώσαντα από το 2015 και ότι ήταν είτε μεταγενέστερα του θανάτου του (και επομένως επιβλήθηκαν κατά ανύπαρκτου προσώπου) είτε είχαν παραγραφεί. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι ίδιες προσφεύγουσες είχαν ήδη ασκήσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων (επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση 629/2025). Κατά συνέπεια, βάσει του κανόνα της απαγόρευσης άσκησης δεύτερης ενδικοφανούς προσφυγής, η παρούσα κρίθηκε απαράδεκτη και απορρίφθηκε.

Η υπ' αριθμόν 1011/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.............................................» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ του φορολογικού έτους 2018, εκδοθεισών από τη ΔΟΥ Κοζάνης. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα έλαβε έξι εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 139.375,00€ από την εταιρεία «............................................». Η εικονικότητα τεκμηριώθηκε βάσει ελέγχου της ΔΟΥ Λάρισας, ο οποίος έδειξε ότι η εκδότρια επιχείρηση δεν διέθετε την απαραίτητη υποδομή, προσωπικό ή μηχανήματα για την πραγματοποίηση των συναλλαγών, οι οποίες αφορούσαν την πώληση άμμου και χαλικιών. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα λήπτρια απέτυχε να αποδείξει την αλήθεια των συναλλαγών. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις, διατηρώντας οφειλή 60.628,13€ για φόρο εισοδήματος και 88.077,72€ για ΦΠΑ, καθότι η λήψη των εικονικών στοιχείων είχε ως αποτέλεσμα την αποφυγή καταβολής των αναλογούντων φόρων.

Η απόφαση 629/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από δύο πρόσωπα κατά πράξεων αναγκαστικής κατάσχεσης και πινάκων χρεών της ΔΟΥ Κατερίνης, συνολικού ύψους 4.164,35€. Οι προσφεύγουσες ισχυρίστηκαν ότι οι οφειλές αφορούσαν αποβιώσαντα από το 2015, και ότι τα χρέη είτε είχαν εκδοθεί κατά ανύπαρκτου προσώπου είτε είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η αμφισβήτηση πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, όπως οι αναγκαστικές κατασχέσεις, πρέπει να γίνεται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμοδίων Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι μέσω ενδικοφανούς προσφυγής, καθώς η συγκεκριμένη διαδικασία δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας για ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 1112 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της προσφεύγουσας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν από τη ΔΟΥ Ιωαννίνων. Οι αρχικές πράξεις βασίστηκαν σε διαπιστώσεις έκδοσης και λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων, μη εξόφλησης δαπανών άνω των 500€ με τραπεζικό μέσο και μη απόδειξης μεταφοράς για ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας νέα στοιχεία κατόπιν αναπομπής, αναγνώρισε την έκπτωση δαπάνης καθαρής αξίας 4.140,00€ και αντίστοιχου ΦΠΑ 924,26€ για το 2020, τροποποιώντας τις πράξεις. Ωστόσο, απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς σχετικά με την εικονικότητα των τιμολογίων και την έλλειψη τεκμηρίωσης των ενδοκοινοτικών παραδόσεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός αγροτικού συνεταιρισμού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, καθώς και πράξης επιβολής προστίμου 500€ λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης. Ο συνεταιρισμός είχε καταλογιστεί με φόρους και πρόστιμα συνολικού ύψους περίπου 16.324€, εξαιτίας της λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, λόγω ανύπαρκτης συναλλαγής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι η εικονικότητα αποδεικνύεται βάσει ευρημάτων ελέγχου, όπως η αδυναμία τεκμηρίωσης της μεταφοράς των αγαθών, οι αποκλίσεις στις ποσότητες μεταξύ τιμολογίου λήψης και τιμολογίου έκδοσης, και τα ζητήματα σχετικά με την πληρωμή του τιμολογίου σε τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό που δεν αποδείχθηκε ότι ανήκε στον εκδότη.

Καθορισμός της διαδικασίας θέσης των Επιβατικών Ιδιωτικής Χρήσης (ΕΙΧ) οχημάτων και μοτοσυκλετών σε ακινησία ηλεκτρονικά, του τύπου της δήλωσης ακινησίας και άρσης αυτής και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας για τη θέση ΕΙΧ οχήματος σε ακινησία και την άρση αυτής. Περιπτώσεις για τις οποίες η κατάθεση της αίτησης για τη θέση σε ακινησία και την άρση αυτής υποβάλλεται στη Δ.Ο.Υ.

Η απόφαση 170 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 03-02-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή πολίτη κατά της απάντησης του Προϊστάμενου της αρμόδιας ΔΟΥ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της απάντησης της ΔΟΥ, η οποία την είχε ενημερώσει ότι η προθεσμία υποβολής αιτήματος αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023 είχε λήξει την 01-10-2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της ΔΟΥ αποτελεί έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα που στερείται εκτελεστότητας και δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, καθιστώντας έτσι την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση 256/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε μια Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία. Η εταιρεία ζητούσε την έντοκη επιστροφή ή τον συμψηφισμό του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση (ύψους 1.236,36€) που είχε καταβάλει από τον Μάϊο έως τον Ιούλιο του 2024, ισχυριζόμενη ότι τα καταλύματά της (τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες) δεν είχαν φορολογική υποχρέωση βάσει του Ν. 5073/2023. Ο Προϊστάμενος της ΔΟΥ Βόλου απέρριψε τα αιτήματα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αρχική αρνητική απάντηση της ΔΟΥ είχε καταστεί οριστική, καθώς η εταιρεία δεν άσκησε ενδικοφανή προσφυγή εντός της νόμιμης προθεσμίας. Οι ακόλουθες απαντήσεις της ΔΟΥ ήταν απλώς επιβεβαιωτικές πράξεις της αρχικής άρνησης, στερούμενες εκτελεστού χαρακτήρα, συνεπώς η προσφυγή κρίθηκε απαράδεκτη.