Η απόφαση 250/10.2.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου 106,83 € και πρόστιμο 26,71 €. Ο έλεγχος του ΚΕΦΟΜΕΠ χρησιμοποίησε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα (κυρίως ζημιές), δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης, ενώ υπήρχαν και παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας του που ξεπερνούσε το όριο των 1.500.000,00 €), εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών και μη λήψης υπόψη του διαθέσιμου κεφαλαίου προηγούμενων ετών, κρίθηκαν αβάσιμοι και απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 762 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο έλεγχος του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης είχε καταλογίσει διαφορά φόρου και πρόστιμο ύψους 42.509,39€, καθώς απέρριψε την ανάλωση κεφαλαίου 108.630,29€ που επικαλέστηκε ο προσφεύγων για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η φορολογική αρχή, μη αποδεχόμενη τον πίνακα ανάλωσης, προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα με βάση τον εναλλακτικό τρόπο ελάχιστης φορολογίας (τεκμήρια) στο ύψος των 85.676,46€. Η ΔΕΔ, αφού συνέταξε δικούς της πίνακες ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2021), διαπίστωσε ότι υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο κεφαλαίου ύψους 110.547,23€. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι ο προσφεύγων ορθά χρησιμοποίησε το ποσό των 108.630,29€, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό του και ακυρώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση που προέκυψε από τα τεκμήρια. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα παρέμεινε το δηλωθέν (2.859,22€).

Η απόφαση 141/30.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη, ύψους 58.622,91 € για το 2020 και 79.591,79 € για το 2021 (θεωρούμενη ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας), εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί μη συνδρομής των προϋποθέσεων για έμμεσο έλεγχο, περί επικαλούμενης δωρεάς 70.000 € από τον πατέρα του το 2003, καθώς και περί παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι, επικυρώνοντας τη συνολική καταλογιζόμενη οφειλή ύψους 27.241,70 € για το 2020 και 38.060,00 € για το 2021.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς, ύψους 75.140,15 ευρώ, που καταλογίστηκε βάσει της αντικειμενικής αξίας ενός αγροτεμαχίου (751.401,56 ευρώ). Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον χαρακτηρισμό της πράξης και ισχυρίστηκε ότι η αντικειμενική αξία υπερβαίνει την αγοραία, προσκομίζοντας εκθέσεις εκτιμητών. Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον προσδιορισμό του φόρου με βάση την αντικειμενική αξία, καθώς το ακίνητο υπάγεται στο αντικειμενικό σύστημα. Τέλος, σημείωσε ότι η αμφισβήτηση της αξίας ως μεγαλύτερης της αγοραίας, υπάγεται στην αρμοδιότητα του αρμόδιου Διοικητικού Πρωτοδικείου, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 181/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 177.966,94€). Τα κύρια σημεία των προσβαλλόμενων πράξεων ήταν η λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, η μη αναγνώριση ενδοκοινοτικών παραδόσεων (πωλήσεις στην Κύπρο χωρίς ΦΠΑ) και η καταλογογράφηση μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών ως αποκρυβέντα έσοδα, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, επικυρώνοντας την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου και την ορθότητα των καταλογισμών.

Η απόφαση 842/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 15.628,14€. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ζητούσε την πίστωση φόρου αλλοδαπής ύψους 9.199,58€, ο οποίος παρακρατήθηκε στη Γερμανία για εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η φορολογική αρχή απέρριψε την αξίωση επειδή τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, παρότι μεταφρασμένα και θεωρημένα με σφραγίδα apostille (βεβαίωση από τον Γερμανό εργοδότη), δεν επαρκούσαν για την απόδειξη της καταβολής του φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν προσκομίστηκε η απαραίτητη βεβαίωση από την αρμόδια φορολογική αρχή της Γερμανίας, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1026/2014, και απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους.

Η απόφαση 253/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τελών χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει τον προσφεύγοντα ως φορολογικό κάτοικο Ελλάδας, λόγω ισχυρών προσωπικών και οικονομικών δεσμών (όπως κατοχή έξι ακινήτων στη Χαλκιδική, συμμετοχή σε ελληνικές επιχειρήσεις και φυσική παρουσία άνω των 183 ημερών, με 187 ημέρες το 2019 και 222 ημέρες το 2020). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί ρωσικής φορολογικής κατοικίας, κρίνοντας ανεπαρκή τα προσκομισθέντα τεκμήρια. Ωστόσο, έγινε δεκτός ένας ισχυρισμός του προσφεύγοντα σχετικά με πίστωση ύψους 7.498,75€, η οποία δικαιολογήθηκε ως πληρωμή δόσης τακτοποίησης ακινήτου βάσει του ν. 4495/2017. Ως αποτέλεσμα, μειώθηκε το συνολικό φορολογητέο εισόδημα για το 2020 από 99.575,43€ σε 92.076,68€, και αντιστοίχως μειώθηκαν οι καταλογισθέντες φόροι και πρόστιμα για αυτό το έτος.

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Η 1276/2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει επί της ουσίας την εκ νέου εξεταζόμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα οικονομικά έτη 2008 και 2009. Η υπόθεση ανεπέμφθη στη ΔΕΔ από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ιωαννίνων, το οποίο ακύρωσε την προηγούμενη απόφαση που είχε απορρίψει την προσφυγή ως εκπρόθεσμη. Οι προσβαλλόμενες πράξεις βασίστηκαν σε στοιχεία από τις Ολλανδικές φορολογικές αρχές, σύμφωνα με τα οποία ο προσφεύγων έλαβε μη δηλωθέντα εισοδήματα (συνολικά 39.280,43€) από εταιρεία διεθνών μεταφορών στην Ολλανδία. Η ΔΕΔ έκρινε αξιόπιστες τις πληροφορίες αυτές και απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης εργασίας στο εξωτερικό ή παράβασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώθηκε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό φόρου και πρόσθετου φόρου ύψους 24.374,61€.

Περί απαλλαγής εκ του φόρου μεταβιβάσεως ακινήτων της αγοράς πρώτης κατοικίας , καταργήσεως και τροποποιήσεως διατάξεων προσδιορισμού εισοδήματος, βάσει τεκμηρίων, καταργήσεως φορολογίας ακινήτου περιουσίας και άλλων τινών φορολογικών διατάξεων.