Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προέκυψε κατόπιν εναλλακτικής ελάχιστης φορολόγησης (τεκμήρια). Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι ποσό ύψους 31.043,88€, προερχόμενο από αποζημιώσεις του ΕΛ.Γ.Α. των ετών 2020, 2021 και 2022, έπρεπε να υπολογιστεί ως ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών για την κάλυψη τεκμηρίων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι σύμφωνα με τις φορολογικές διατάξεις (ν.4172/2013 και τη σχετική ΠΟΛ.1116/2015), οι αγροτικές αποζημιώσεις δεν περιλαμβάνονται στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική δραστηριότητα και, επιπλέον, δεν δύνανται να καλύπτουν τεκμήριο. Ως εκ τούτου, η οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 8.232,10€ επικυρώθηκε.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προσδιόρισε φόρο προς καταβολή ύψους 3.777,02€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εσφαλμένως του λογίστηκε προστιθέμενη διαφορά αντικειμενικών δαπανών, ύψους 14.992,50€, λόγω της αυτόματης προσυμπλήρωσης από την αρμόδια φορολογική αρχή στον κωδικό 727 του εντύπου Ε1 ποσού 9.371,43€, που αφορούσε την τοκοχρεωλυτική απόσβεση στεγαστικού δανείου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή ορθώς συμπεριέλαβε το ποσό βάσει των ηλεκτρονικών αρχείων που απέστειλε η πιστώτρια Τράπεζα, καθώς ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης για τη διόρθωση των στοιχείων αυτών. Συνεπώς, η πράξη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ επικυρώθηκε.

Η απόφαση 238/12.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων να προσδιορίσει τέλη χαρτοσήμου επί δανειακής σύμβασης ύψους 80.000€ της 01.12.2022. Ο προσφεύγων ζητούσε την καταβολή τελών χαρτοσήμου επί δανείου μεταξύ του ιδίου και της ατομικής του επιχείρησης, ώστε το ποσό να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη του τεκμηρίου αγοράς κατοικίας (άρθρο 32 Ν.4172/2013) για το φορολογικό έτος 2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι στη συγκεκριμένη σύμβαση δανείου, τα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη (δανειστής και δανειολήπτης) ταυτίζονται, καθώς η ατομική επιχείρηση δεν έχει νομική προσωπικότητα. Σύμφωνα με το άρθρο 806 του Αστικού Κώδικα, η δανειακή σύμβαση προϋποθέτει τη μεταβίβαση κυριότητας και τη συμμετοχή περισσοτέρων προσώπων, συνεπώς ο ισχυρισμός κρίθηκε αβάσιμος.

Η απόφαση 82, που εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 21-01-2025 από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τους προσδιορισμούς φόρου, συνολικού ύψους 5.570,26€ για το 2017, 4.065,59€ για το 2018 και 42.731,84€ για το 2019, οι οποίοι βασίστηκαν σε έλεγχο λόγω εμβασμάτων μέσω ΕΛΤΑ. Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε δάνειο 95.000€ για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά ο έλεγχος απέρριψε τον ισχυρισμό περί ύπαρξης βέβαιης χρονολογίας του ιδιωτικού συμφωνητικού δανείου. Επίσης, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί παραγραφής του φορολογικού έτους 2017, καθώς και περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, της φοροδοτικής ικανότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και περί έλλειψης αιτιολογίας.

Η απόφαση ακυρώνει τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και αφορούσαν καταλογισμό φόρου ύψους άνω των 479.000 ευρώ, βάσει έμμεσης τεχνικής (ανάλυσης ρευστότητας). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας του ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π. και τη μη νομιμότητα εφαρμογής της έμμεσης μεθόδου. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι ο έλεγχος απέρριψε εσφαλμένα και αναίτια την ύπαρξη δανείου 600.000€ σε μετρητά από τον πατέρα της, επικαλούμενος ανεπαρκή δανειοδοτική ικανότητα του δανειστή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αιτιολογία της έκθεσης ελέγχου για την απόρριψη του δανείου στερείται σαφήνειας και πληρότητας, καθώς δεν προσδιορίστηκε σωστά το διαθέσιμο κεφάλαιο του δανειστή. Συνεπώς, η υπόθεση αναπέμπεται στη φορολογική αρχή για επανεξέταση της δυνατότητας του δανειστή.

Η Απόφαση 531/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου (άρθρο 58α Ν. 4987/2022) για τη φορολογική περίοδο 2019, συνολικού ύψους €1.064,43. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πράξη βασίστηκε σε μη προσκόμιση παραστατικών, τα οποία προσκόμισε αργότερα, και στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι οι διαπιστώσεις του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ήταν ορθές και αιτιολογημένες. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελή, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε νόμιμα τις κείμενες διατάξεις για τον καταλογισμό φόρου και προστίμου λόγω ανακρίβειας.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών 979/23.05.2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε καταλογίσει συνολικό ποσό 643,14€, λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους 1.468,33€, η οποία προέκυψε από τον ισομερή επιμερισμό πιστωθέντος ποσού ιδιωτικής επιταγής σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το ποσό προερχόταν από διαθέσιμο κεφάλαιο προηγουμένων ετών, επικαλούμενη σύμβαση δανείου με τον πατέρα της. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η αδυναμία της προσφεύγουσας να τεκμηριώσει επαρκώς την πηγή της συγκεκριμένης τραπεζικής πίστωσης—ειδικά ως προς τον εκδότη της επιταγής—καθιστά τον ισχυρισμό περί διαθέσιμου κεφαλαίου αναπόδεικτο.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου μηνός Μαΐου 2024. Η εκπρόθεσμη δήλωση αφορούσε τέλη χαρτοσήμου και ΟΓΑ συνολικού ποσού 4,79€ επί τιμολογίων τόκων υπερημερίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το επιβληθέν πρόστιμο των 500€, έναντι του μικρού αποδοτέου ποσού, παραβιάζει τις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η φορολογική αρχή δε διαθέτει διακριτική ευχέρεια στον προσδιορισμό του ύψους του προστίμου και ότι το μέτρο δεν είναι προδήλως ακατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό, επιβεβαιώνοντας ορθά την επιβολή του προστίμου.

Η απόφαση 151/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους 66.364,50€. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει φόρο λόγω προσαύξησης περιουσίας (117.971,79€) από την είσπραξη ταχυδρομικών επιταγών αντικαταβολής, οι οποίες φέρονταν να σχετίζονται με πωλήσεις ανενεργού εταιρίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ενήργησε για λογαριασμό τρίτου και ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασης λόγω άρνησης χορήγησης της πληροφοριακής έκθεσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, τονίζοντας ότι το περιεχόμενο της έκθεσης ήταν ενσωματωμένο στην έκθεση ελέγχου και ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε τον ισχυρισμό του περί δράσης για λογαριασμό τρίτου.

Η απόφαση 708/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Επιβολής Προστίμου ύψους 100,00 ευρώ για το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η καταληκτική ημερομηνία εμπρόθεσμης υποβολής ήταν η 31.07.2018, ενώ η σχετική δήλωση υποβλήθηκε στις 11.12.2018. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στη διόρθωση του ΑΦΜ της μισθώτριας εταιρείας (η οποία ήταν υπό ίδρυση). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η μισθώτρια εταιρεία απέκτησε ΑΦΜ στις 11.06.2018, δίνοντας έτσι στην προσφεύγουσα τη δυνατότητα να προβεί σε εμπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης έως την καταληκτική ημερομηνία.