Η απόφαση 762 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο έλεγχος του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης είχε καταλογίσει διαφορά φόρου και πρόστιμο ύψους 42.509,39€, καθώς απέρριψε την ανάλωση κεφαλαίου 108.630,29€ που επικαλέστηκε ο προσφεύγων για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η φορολογική αρχή, μη αποδεχόμενη τον πίνακα ανάλωσης, προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα με βάση τον εναλλακτικό τρόπο ελάχιστης φορολογίας (τεκμήρια) στο ύψος των 85.676,46€. Η ΔΕΔ, αφού συνέταξε δικούς της πίνακες ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών (2003-2021), διαπίστωσε ότι υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο κεφαλαίου ύψους 110.547,23€. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι ο προσφεύγων ορθά χρησιμοποίησε το ποσό των 108.630,29€, αποδεχόμενη τον ισχυρισμό του και ακυρώνοντας τη φορολογική επιβάρυνση που προέκυψε από τα τεκμήρια. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα παρέμεινε το δηλωθέν (2.859,22€).

Η απόφαση 847/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος / επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ύψους €243.625,52. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει τη διαφορά λόγω προστιθέμενης διαφοράς δαπανών ύψους €320.469,93, που προέκυψε από τη χορήγηση δανείου €310.000,00 του προσφεύγοντος προς την εταιρεία του, καθώς και από την απόσβεση δανείων €10.469,93, σύμφωνα με τις διατάξεις περί τεκμηρίων (άρθρα 30-34 του ν.4172/2013). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο καταλογισμός του δανείου ήταν λάθος καταχώρησης. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η καταχώρηση στα βιβλία της εταιρίας και η υποβολή δήλωσης τελών χαρτοσήμου αποδεικνύουν τον δανεισμό, ενώ απέρριψε και το αίτημα ακρόασης και τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση 1241/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της δήλωσης απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο σε σχέση με το ποσό του τέλους που καταβλήθηκε (€0,50), ζητώντας διαγραφή με βάση τη χρηστή διοίκηση. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τον ισχυρισμό αβάσιμο, τονίζοντας ότι η δημόσια διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας και τη δέσμια αρμοδιότητα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 (Κ.Υ.Δ.) για την επιβολή του προστίμου, με αποτέλεσμα την επικύρωση της οφειλής.

Η Απόφαση 531/01.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου (άρθρο 58α Ν. 4987/2022) για τη φορολογική περίοδο 2019, συνολικού ύψους €1.064,43. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πράξη βασίστηκε σε μη προσκόμιση παραστατικών, τα οποία προσκόμισε αργότερα, και στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι οι διαπιστώσεις του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ήταν ορθές και αιτιολογημένες. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί φοροδοτικής ικανότητας ως αλυσιτελή, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε νόμιμα τις κείμενες διατάξεις για τον καταλογισμό φόρου και προστίμου λόγω ανακρίβειας.

Η απόφαση 534/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€, η οποία επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο αφορά τη μη ανταπόκριση του προσφεύγοντος (ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου αλκοολούχων ποτών) σε έγγραφο αίτημα της φορολογικής αρχής για παροχή λογιστικών στοιχείων (ισοζυγίων και αναλυτικών καθολικών) κατά παράβαση των άρθρων 14 και 53 παρ. 2 του Ν. 5104/2024 (ΚΦΔ).
Ο προσφεύγων προέβαλε δύο ισχυρισμούς: α) ότι τα στοιχεία προσκομίστηκαν τελικά από τον λογιστή του (ο οποίος είχε ζητήσει παρατάσεις) και β) ότι δεν διέθετε φοροδοτική ικανότητα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον πρώτο ισχυρισμό ως αβάσιμο, τονίζοντας ότι τα ζητούμενα στοιχεία δεν είχαν διαβιβαστεί κατά τη σύνταξη της έκθεσης ελέγχου, και τον δεύτερο ως αλυσιτελή, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε τις κείμενες διατάξεις δίχως ευχέρεια μείωσης του προστίμου.

Η απόφαση 785/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία προσδιόρισε συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή ύψους 122.857,33€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο συνυπολογισμό τόκων επαγγελματικού δανείου στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, ισχυρισμός που κρίθηκε βάσιμος. Ωστόσο, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του περί μη συνυπολογισμού εισοδήματος από περαιώσεις και ποσών δανείων (στεγαστικού και κεφαλαίου κίνησης) για κάλυψη τεκμηρίων, καθώς δεν αποδείχθηκαν ή δεν αποτελούσαν πραγματικό εισόδημα για ανάλωση. Παρά τη μερική αποδοχή, η απόφαση δεν τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στο αρχικό ποσό των 122.857,33€.

Η προσφεύγουσα εταιρεία αίτησε την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής, η οποία την απέκλεισε από τον διαγωνισμό για την ανάθεση της σύμβασης του έργου με τίτλο «ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ Π.Ι.Ν. ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ Π.Ε. ...». Το έργο είχε προϋπολογισμό δημοπράτησης 750.000,00€ με Φ.Π.Α. Η προσφεύγουσα, η οποία είχε ανακηρυχθεί πρώτη κατά σειρά μειοδοσίας, προσέφυγε λόγω της απόρριψης της προσφοράς της μετά την επίσημη καταχώρηση των τεκμηρίων του διαγωνισμού, τονίζοντας πως ήταν ανακριβώς αιτιολογημένη και έγινε με υποκατάσταση αρμοδίων οργάνων από τη Νομική Υπηρεσία της Περιφέρειας. Επίσης, ισχυρίστηκε ότι η διαδικασία ήταν ελλιπής, καθώς δεν τη συμπλήρωσε τα δικαιολογητικά κατά την κρίση της Επιτροπής.

Η Απόφαση 146 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της ΔΟΥ Καλαμάτας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση της δήλωσης εισοδήματος με την εκ νέου αποδοχή ποσού ανάλωσης κεφαλαίου ύψους 25.000 ευρώ (για την ίδια και τον σύζυγό της), το οποίο είχε διαγραφεί από την αρμόδια ΔΟΥ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε, βάσει σχετικού πίνακα ανάλυσης κεφαλαίου, ότι δεν υφίστατο διαθέσιμο προς ανάλωση κεφάλαιο προηγούμενων ετών για την κάλυψη των τεκμηρίων. Ακόμη και μετά τη συμπερίληψη εισοδημάτων από αγροτική δραστηριότητα, όπως ζητήθηκε από την προσφεύγουσα, δεν προέκυπτε επαρκές κεφάλαιο. Συνεπώς, η αρχική φορολογική υποχρέωση των 4.675,63 ευρώ για το φορολογικό έτος 2023 παραμένει οριστική.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων διαμαρτυρήθηκε ότι στον υπολογισμό του ακαθάριστου εισοδήματος από βραχυχρόνιες μισθώσεις, το οποίο προέκυψε κατόπιν οίκοθεν τροποποιητικών δηλώσεων, δεν αφαιρέθηκαν οι προμήθειες που καταβλήθηκαν στις ψηφιακές πλατφόρμες (Airbnb, Booking κλπ). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό ως νόμω αβάσιμο, τονίζοντας, βάσει του άρθρου 39Α του Ν.4172/2013 και της Ε.2141/2019, ότι το εισόδημα συνίσταται στο συνολικό συμφωνηθέν μίσθωμα, το οποίο περιλαμβάνει τις χρεώσεις που βαρύνουν τον εκμισθωτή. Ως αποτέλεσμα, οι προσβαλλόμενες πράξεις (Τελικό Χρεωστικό 4.103,88€ για το 2018 και 5.696,20€ για το 2019) επικυρώνονται.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών επιδιώκει να ανασταλεί η εκτέλεση της … πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του καταλογισμός ποσού 378.980,00 ευρώ, που φέρεται ότι καταβλήθηκε αχρεωστήτως στον πρώην Δήμο …, στις υποχρεώσεις του οποίου ο αιτών υπεισήλθε αυτοδικαίως (ν. 3852/2010, άρθρο 1 παρ. 2 περ. 7.6 και άρθρο 283 παρ. 1), προερχόμενο από χρηματοδότηση του επενδυτικού του σχεδίου «…» (κωδικός 98205/05 2234/364), που εντάχθηκε στο Μέτρο 2.1 «Βασικές υπηρεσίες και ανάπλαση χωριών σε αγροτικές περιοχές» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη –Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006», συγχρηματοδοτούμενο από ενωσιακούς και εθνικούς πόρους.(....)Εξάλλου, σύμφωνα με τα μνημονευόμενα στην προηγούμενη σκέψη μοναδικά στοιχεία των οποίων γίνεται επίκληση και προσκομίζονται, δεν υφίσταται οποιοδήποτε αρνητικό ταμειακό υπόλοιπο, αντίθετα προκύπτει συνολικό υπόλοιπο 2.988.146,34 ευρώ, ο δε ισχυρισμός του αιτούντος περί αρνητικού υπολοίπου ύψους 154.434,25 ευρώ στηρίζεται σε εκτιμήσεις υπό αίρεση. Επομένως, δεν καθίσταται δυνατή η πιθανολόγηση οικονομικής βλάβης, δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης, από την προσβαλλόμενη πράξη δημοσιονομικής διόρθωσης ποσού 378.980,00 ευρώ, και ο προβαλλόμενος λόγος στο σύνολό του πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος. Απορρίπτει την από 19.1.2021 (ΑΒΔ …) αίτηση.