Η απόφαση 916/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων Κ.Φ.Δ. για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε κυρίως τα πορίσματα του ελέγχου σχετικά με αποκρυβέντα έσοδα και τη μη αναγνώριση επιχειρηματικών δαπανών λόγω έλλειψης δικαιολογητικών ή μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις ΦΠΑ και τις πράξεις φόρου εισοδήματος του 2018. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή για το 2019, αναγνωρίζοντας μία δαπάνη ύψους 2.100,00€, για την οποία κρίθηκε βάσιμη η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Κατόπιν αυτού, η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του 2019 τροποποιήθηκε.

Η απόφαση 141 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος από την Δ.Ο.Υ. Πατρών είχε εφαρμοστεί με έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα με τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, διότι ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόσκληση να προσκομίσει λογιστικά αρχεία. Η ΔΕΔ έκρινε ως βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ ως εκπιπτόμενων, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο πληρωμής, επικυρώνοντας συνολικά τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φορολογίας εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2022. Η φορολογική αρχή προέβη σε μείωση ζημίας ή καταλογισμό φόρου και προστίμων βασιζόμενη σε μη αναγνώριση δαπανών, όπως: 1) δαπάνες άνω των 500€, μισθοδοσίας και ενοικίων, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο πληρωμής, και 2) τη διαπίστωση μη δηλωθέντων εισοδημάτων για τα έτη 2020, 2021 και 2022. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι τα μη δηλωθέντα έσοδα ήταν ανεκτέλεστο εισόδημα από προπληρωμένα πακέτα υπηρεσιών, το οποίο αναγνωρίζεται με την παροχή της υπηρεσίας (δεδουλευμένη βάση), αλλά ο ισχυρισμός της απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος, καθώς δεν παρείχε επαρκή στοιχεία τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 871/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή νομικής οντότητας κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού (Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α.) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και μίας πράξης επιβολής προστίμου Κ.Φ.Δ. για το 2024, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των γενικών φορολογικών διατάξεων για τον προσδιορισμό αποκρυβέντων εσόδων μέσω τραπεζικών πιστώσεων και τη μη αναγνώριση δαπανών. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας των ελεγκτών, την παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, και τους ισχυρισμούς περί καταβολών μετρητών/δανείων από μετόχους. Έγινε μερική αποδοχή, καθώς διαπιστώθηκε ότι μία πίστωση ποσού €4.340,00 το 2018 αφορούσε εξόφληση πώλησης του 2017 και μία δαπάνη €2.420,72 αναγνωρίστηκε ως νομίμως εξοφληθείσα, οδηγώντας σε επαναπροσδιορισμό των φορολογητέων εκροών και εισροών μόνο για το φορολογικό έτος 2018.

Η απόφαση 356/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΣΕΡΡΩΝ. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση δαπανών λόγω χρήσης εικονικών φορολογικών στοιχείων και πληρωμών που δεν έγιναν με τραπεζικό μέσο. Συγκεκριμένα, η Διοίκηση διαπίστωσε εικονικότητα στο σύνολο των συναλλαγών για το 2017 (καθαρή αξία 4.436,20 €) και το 2019 (καθαρή αξία 27.988,00 €) με δύο ατομικές επιχειρήσεις, καθώς και ανακρίβεια ενός τιμολογίου (διαφορά 7.209,00 €) και μη εξόφληση με τραπεζικό μέσο (9.941,40 €) για το 2018. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης τεκμηρίου αθωότητας, παραβίασης δικαιώματος ακρόασης και παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για το 2017 λόγω υποβολής τροποποιητικής δήλωσης εντός του πέμπτου έτους.

Η απόφαση 835/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2020 και 2021. Η Φορολογική Διοίκηση επικύρωσε την μη αναγνώριση δαπανών ύψους 179.699,16 € (2020) και 431.482,72 € (2021) ως εκπεστέων, καθώς αφορούσαν είτε αγορές άνω των 500 € που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο είτε δαπάνες εξωτερικού με ανεπαρκή περιγραφή ή τεκμηρίωση της παραγωγικότητάς τους. Επιπλέον, επικυρώθηκε καταλογισμός ΦΠΑ 7.200 € για το 2020 λόγω λανθασμένης καταχώρισης ενδοκοινοτικών αποκτήσεων και πρόστιμο 400 € για το 2021. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και του βάρους απόδειξης απορρίφθηκαν. Ως αποτέλεσμα, επικυρώνονται συνολικοί καταλογισμοί φόρου εισοδήματος και προστίμων ύψους 112.773,62 € (2020) και 284.778,59 € (2021), καθώς και ΦΠΑ 10.800,00 € (2020).

Η απόφαση 997/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών Θεσσαλονίκης αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο ζαχαρωδών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η επιχείρηση αμφισβητούσε τη μη αναγνώριση δαπανών μισθοδοσίας και αγοράς εμπορευμάτων αξίας άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους ορισμένους ισχυρισμούς, αναγνωρίζοντας προς έκπτωση: α) για το 2018, 225,06€ για επίδομα αδείας υπαλλήλου, και β) για το 2019, 1.434,51€ (καθαρή αξία) για δύο τιμολόγια αγοράς εμπορευμάτων, καθώς αποδείχθηκε η εξόφληση μέσω τραπεζικού λογαριασμού. Οι λοιποί ισχυρισμοί απορρίφθηκαν ως αναπόδεικτοι ή αβάσιμοι. Κατόπιν της διόρθωσης, τα καθαρά φορολογητέα κέρδη μειώθηκαν στα 128.006,46€ για το 2018 και στα 51.869,22€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού φόρου.

Η Απόφαση 289/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (mark up method) λόγω διαπιστωμένων παραβάσεων. Η εταιρία ζητούσε αναγνώριση εκπτώσεων, ιδιοκατανάλωσης προσωπικού και υψηλότερων ποσοστών φύρας προϊόντων λόγω ζημιογόνας λειτουργίας, καθώς και ζημιών λόγω κακοκαιρίας το 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς κρίθηκαν αναπόδεικτοι και μη τεκμηριωμένοι, επικυρώνοντας τις πράξεις που προσδιόρισαν υψηλότερα έσοδα και φόρους. Η τελική οφειλή περιλαμβάνει φόρους και πρόστιμα ύψους 33.258,69€ για Φ.Ε. 2019, 58.738,86€ για ΦΠΑ 2018 και 54.396,99€ για ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 166/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου (ατομική επιχείρηση) κατά της υπ’ αριθ. ....../02.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου φορολογικού έτους 2017. Το συνολικό ποσό για καταβολή ανέρχεται σε 2.936,80€. Η απόφαση εδράζεται στη μη αναγνώριση δαπανών που θεωρήθηκαν εικονικές (συνολικής καθαρής αξίας 738,40€) και δαπανών ύψους 12.105,00€, καθώς δεν αποδείχθηκε η νόμιμη εξόφλησή τους με τραπεζικό μέσο, όπως απαιτείται για ποσά άνω των 500€ (άρθρο 23 περ. β΄ του Ν.4172/2013). Επιπλέον, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραγραφής, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε εντός της νόμιμης προθεσμίας που προέκυψε μετά την προηγούμενη ακύρωση της αρχικής πράξης για τυπική πλημμέλεια.

Η απόφαση 637/16.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κοινοπραξίας ".............." κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. του φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου, καθαρής αξίας 21.000,00€, από την εταιρεία ".................". Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τη συναλλαγή ανύπαρκτη λόγω έλλειψης αναγραφής μεταφορικών μέσων στα δελτία αποστολής, ακαταλληλότητας των επικαλούμενων οχημάτων για τη μεταφορά, μαζικής έκδοσης δελτίων, και χρήσης πλαστών καταθετηρίων. Επιπλέον, η δαπάνη δεν εκπίπτει για λόγους φορολογίας εισοδήματος, καθώς η εξόφληση δεν πραγματοποιήθηκε με τραπεζικό μέσο πληρωμής, παραβιάζοντας το άρθρο 23 του ν. 4172/2013, με αποτέλεσμα την επιβεβαίωση των συνολικών οφειλών 14.259,00€.