Η απόφαση 947/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας επιχείρησης, η οποία ασχολείται με το χονδρικό εμπόριο ετοίμων ενδυμάτων, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Για το 2018, καταλογίστηκε φόρος €16.577,82, κυρίως λόγω μη αναγνώρισης απαλλαγής ενδοκοινοτικών παραδόσεων (έλλειψη αποδεικτικών μεταφοράς) και μη αναγνώρισης δικαιώματος έκπτωσης ΦΠΑ εισροών. Για το 2019, καταλογίστηκε φόρος €23.420,11, καθώς, λόγω αδυναμίας συσχέτισης αγορών-πωλήσεων και γενικόλογης περιγραφής των αποθεμάτων, χρησιμοποιήθηκε η έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (mark up method). Η φορολογική αρχή προσδιόρισε αποκρυβείσες εκροές €61.410,77 εφαρμόζοντας το μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων αυτών περί έλλειψης αιτιολογίας, μη τήρησης διαδικασίας επιτόπιου ελέγχου και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.

Η απόφαση 594/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. των φορολογικών ετών 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Ο έλεγχος είχε προσφύγει στις έμμεσες τεχνικές ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα (€9.420,53 για το 2018 και €18.458,95 για το 2019) δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσδιορισμός των ακαθαρίστων εσόδων της επιχείρησης φαρμακείου βασίστηκε στα ποσοστά μικτού κέρδους που ορίζονται από αποφάσεις του Υπουργού Υγείας για τα φαρμακευτικά είδη και σε συγκριτικά δεδομένα για λοιπά εμπορεύματα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί αναιτιολόγητης προσφυγής και εσφαλμένης εφαρμογής των τεχνικών.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση 677/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου, συνολικού ποσού 20.513,97 ευρώ, για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα ύλη χρησιμοποιώντας την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (markup), λόγω της μη τήρησης βιβλίου απογραφής από την προσφεύγουσα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός περί αναιτιολόγητης επιλογής μεθόδου ήταν αβάσιμος, καθώς η μέθοδος τεκμηριώθηκε επαρκώς λόγω της αδυναμίας ελεγκτικών επαληθεύσεων και των αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους της επιχείρησης. Επίσης, απέρριψε τους γενικούς ισχυρισμούς περί παραβίασης των αρχών του διοικητικού δικαίου.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η Απόφαση 546/02.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων και έφερε ένσταση για τον προσδιορισμό του περιθωρίου μικτού κέρδους στο 30%. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επιβεβαιώνοντας συνολική οφειλή 9.013,37€ για το 2019 και 13.956,14€ για το 2020, πλέον προστίμων 100,00€ για κάθε έτος λόγω αποκλίσεων στις καταστάσεις φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ).