Η απόφαση 964/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Θεσσαλονίκης εκδόθηκε στις 22/05/2025 και αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «….. Α.Ε.» κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή. Συγκεκριμένα, αποδέχθηκε τους ισχυρισμούς της εταιρείας σχετικά με την έκπτωση δαπανών κίνησης μισθωμένων μεταφορικών μέσων (€4.358,74) και εξόδων διαφόρων τρίτων (€1.980,63), κρίνοντας την αιτιολογία του ελέγχου για την απόρριψή τους ως αόριστη. Ωστόσο, απέρριψε τον ισχυρισμό για τη φορολογική αναγνώριση διαγραφής επισφαλών απαιτήσεων ύψους €47.000,00 έναντι πελάτη που κηρύχθηκε σε πτώχευση από γερμανικό δικαστήριο, καθώς έκρινε ότι η απλή αναγγελία στο πτωχευτικό δικαστήριο δεν αποτελεί επαρκή ενέργεια για την απόδειξη της αφερεγγυότητας και του ανεπίδεκτου είσπραξης της απαίτησης. Κατόπιν της μερικής αποδοχής, ο καταλογιζόμενος φόρος και το πρόστιμο μειώθηκαν.

Η απόφαση 962/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «… Α.Ε.» κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες εκδόθηκαν από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος είχε απορρίψει την έκπτωση Φ.Π.Α. δαπανών κίνησης μισθωμένων μεταφορικών μέσων, κρίνοντάς τες ως μη εκπιπτόμενες. Η ΔΕΔ έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Ειδικότερα, τροποποίησε την πράξη του Φ.Π.Α. για το 2021, μειώνοντας τον κύριο φόρο από €741,86 σε €369,15, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Φ.Π.Α. καυσίμων δεν εκπίπτει, ενώ αναγνωρίστηκε ο Φ.Π.Α. λοιπών δαπανών. Τέλος, επικύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2022, διατηρώντας το αρχικό ποσό οφειλής.

Η Απόφαση 873/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικής πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, αρχικού ύψους €25.022,93, η οποία εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντα, λιανέμπορου ειδών παντοπωλείου, με την έμμεση τεχνική Ανάλυσης Ρευστότητας, καταλογίζοντας αρχικά μη δηλωθέν εισόδημα €50.551,36. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του φορολογούμενου να συνυπολογιστεί ως πηγή κεφαλαίων η μείωση εισπρακτέου λογαριασμού Φ.Π.Α. ύψους €3.861,45, μειώνοντας έτσι την αδικαιολόγητη διαφορά ρευστότητας. Απέρριψε, ωστόσο, τον ισχυρισμό του για συμψηφισμό ζημιών προηγούμενων ετών, καθώς η φορολογητέα ύλη θεωρήθηκε εισόδημα άγνωστης πηγής. Μετά τη μερική αποδοχή, το τελικό φορολογητέο εισόδημα διαμορφώθηκε σε €47.653,24, με τελική συνολική οφειλή €23.618,50.

Η απόφαση 657/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας υπό εκκαθάριση. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση δέκα πράξεων επιβολής προστίμου ύψους 100€ έκαστη, συνολικού ποσού 1.000€, που επιβλήθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Κατερίνης για εκπρόθεσμη υποβολή αρχικών δηλώσεων Φ.Π.Α. για τους μήνες Ιανουάριο έως Οκτώβριο του 2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι δεν βρίσκεται σε λειτουργία, επικαλούμενη την ανακοίνωση διαγραφής της από το Γ.Ε.ΜΗ. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι, παρά τη θέση της σε εκκαθάριση στις 09/01/2024, η εταιρεία δεν υπέβαλε δήλωση παύσης εργασιών, διατηρώντας έτσι την υποχρέωση υποβολής φορολογικών δηλώσεων. Ως εκ τούτου, έκρινε ότι τα πρόστιμα επιβλήθηκαν ορθώς.

Η απόφαση 975/23.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα είχε υποβάλει προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας ληξιπρόθεσμων οφειλών του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, ύψους 20.206,42 €, ζητώντας την τροποποίησή της επειδή ισχυριζόταν ότι η οφειλή δεν εμφανιζόταν σωστά στην εφαρμογή της Α.Α.Δ.Ε. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κ.Φ.Δ., η ενδικοφανής προσφυγή εφαρμόζεται σε πράξεις που αφορούν διαφορές ουσίας (καταλογισμός βαρών) και όχι σε πράξεις της διοικητικής εκτέλεσης. Καθώς η ατομική ειδοποίηση έχει μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα και αποτελεί πράξη προ της ενάρξεως της αναγκαστικής εκτέλεσης, η Δ.Ε.Δ. αποφάσισε την απόρριψή της ως απαράδεκτης.

Η απόφαση (681/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «................... Ι.Κ.Ε.» κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες είχαν εκδοθεί λόγω λογιστικών διαφορών. Οι αρχικές διαφορές περιελάμβαναν ποσοτικά ελλείμματα αποθεμάτων (116.100,62€ το 2018 και 161.710,92€ το 2019) και μη εκπιπτόμενες δαπάνες. Η εταιρεία αμφισβήτησε τους υπολογισμούς των ελλειμμάτων και την απόρριψη αποσβέσεων και δαπανών. Η ΔΕΔ, μετά από συμπληρωματική έκθεση ελέγχου, έκρινε βάσιμη την απόρριψη των ελλειμμάτων αποθεμάτων, καθώς και την απόρριψη αποσβέσεων μεταφορικών μέσων, διότι τα οχήματα είχαν μεταβιβαστεί. Ωστόσο, αναγνώρισε εν μέρει την έκπτωση δαπανών και του ΦΠΑ τους, με αποτέλεσμα την μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση 971/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής αγρότη του κανονικού καθεστώτος Φ.Π.Α. κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € της Δ.Ο.Υ. Ηγουμενίτσας, για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε αρχικά λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης Φ.Π.Α. για την περίοδο 01/04/2024 έως 30/06/2024. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε εσφαλμένα με βάση το άρθρο 53 του Ν. 5104/2024 (€100.00). Αντ' αυτού, έπρεπε να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 23 παρ. 3 περ. γ) και του άρθρου 54 παρ. 2, καθώς η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε μετά από εντολή ελέγχου και προέκυψε χρεωστικό υπόλοιπο. Κατά συνέπεια, η Δ.Ε.Δ. τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη και μείωσε το καταλογιζόμενο πρόστιμο σε 88,46 € (το 50% της διαφοράς φόρου ύψους 176,92 €).

Η απόφαση 785/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, η οποία προσδιόρισε συνολικό ποσό φόρου προς καταβολή ύψους 122.857,33€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο συνυπολογισμό τόκων επαγγελματικού δανείου στον πίνακα ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, ισχυρισμός που κρίθηκε βάσιμος. Ωστόσο, απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του περί μη συνυπολογισμού εισοδήματος από περαιώσεις και ποσών δανείων (στεγαστικού και κεφαλαίου κίνησης) για κάλυψη τεκμηρίων, καθώς δεν αποδείχθηκαν ή δεν αποτελούσαν πραγματικό εισόδημα για ανάλωση. Παρά τη μερική αποδοχή, η απόφαση δεν τροποποίησε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να παραμένει στο αρχικό ποσό των 122.857,33€.

Η απόφαση 1021/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους €300, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωνίας Θεσσαλονίκης. Δύο πρόστιμα (€100 έκαστο) αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών περιοδικών δηλώσεων Φ.Π.Α. για τις περιόδους 1/1/2024 - 31/3/2024 και 1/7/2024 - 31/8/2024. Βάσει του άρθρου 53 παρ. 7 του Ν. 5104/2024, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε αυτά τα δύο πρόστιμα, καθώς οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Το τρίτο πρόστιμο (€100) αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή διορθωτικού ανακεφαλαιωτικού πίνακα ενδοκοινοτικών αποκτήσεων (VIES) μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου. Αυτό το πρόστιμο επικυρώθηκε, καθώς υπήρξαν μεταβολές στα ποσά των ενδοκοινοτικών συναλλαγών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά τριών ατομικών ειδοποιήσεων χρεών, ημερομηνίας 17.09.2024, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φλώρινας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε οφειλές συνολικού ύψους 8.281,56 € (3.541,07 € + 3.560,14 € + 1.180,35 €) που προέρχονται από κατάπτωση εγγύησης δανείου της Εθνικής Τράπεζας, ισχυριζόμενος ότι η αξίωση είχε παραγραφεί με απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ατομικές ειδοποιήσεις χρεών αποτελούν πράξεις που ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι του προσδιορισμού φορολογικών βαρών. Ως εκ τούτου, κατά των πράξεων αυτών προβλέπεται η άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή.