Η απόφαση 607 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η ειδοποίηση αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 19.905,11 ευρώ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι οι οφειλές, που χρονολογούνταν από τα έτη 2004, 2005 και 2006, είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή (άρθρο 65 ΚΕΔΕ), και όχι η ενδικοφανής προσφυγή που προβλέπεται για πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.

Πρόκειται για την Απόφαση 1339/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, η οποία αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής - υπερημερίας ληξιπρόθεσμων οφειλών, ύψους 64.152,73€, που εξέδωσε η ΔΟΥ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι οφειλές (φορολογικών ετών 2013 - 2015) έχουν παραγραφεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση κρίνει ότι η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που ανακύπτουν σε αυτό το στάδιο επιλύονται με ανακοπή (ΚΔΔ) και όχι με ενδικοφανή προσφυγή (άρθρο 72 ΚΦΔ), η οποία εφαρμόζεται μόνο σε πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, που εκδόθηκε από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η οφειλή, ύψους 9.757,50 € (συμπεριλαμβανομένων προστίμων Φ.Π.Α., Κ.Β.Σ., τόκων και προσαυξήσεων) προερχόταν από την αποβιώσασα μητέρα του. Ο προσφεύγων ζητούσε την απαλλαγή από τις προσαυξήσεις λόγω άγνοιας της οφειλής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής – Υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη προσδιορισμού φόρου, αλλά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, ο νόμος προβλέπει την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι την ειδική διοικητική διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά τριών ατομικών ειδοποιήσεων χρεών, ημερομηνίας 17.09.2024, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φλώρινας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε οφειλές συνολικού ύψους 8.281,56 € (3.541,07 € + 3.560,14 € + 1.180,35 €) που προέρχονται από κατάπτωση εγγύησης δανείου της Εθνικής Τράπεζας, ισχυριζόμενος ότι η αξίωση είχε παραγραφεί με απόφαση του Ειρηνοδικείου Φλώρινας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ατομικές ειδοποιήσεις χρεών αποτελούν πράξεις που ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι του προσδιορισμού φορολογικών βαρών. Ως εκ τούτου, κατά των πράξεων αυτών προβλέπεται η άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή.

Η απόφαση 328/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Ο προσφεύγων υπέβαλε προσφυγή ζητώντας την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης για εκπρόθεσμη ηλεκτρονική υποβολή καταστάσεων φορολογικών στοιχείων εσόδων-εξόδων (ΜΥΦ) του έτους 2018. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε ήδη πληρώσει πρόστιμο για την ίδια παράβαση το 2020. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε την 01.10.2024 και δεδομένου ότι η προσφυγή ασκήθηκε στις 05.11.2024, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των 30 ημερών, απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 318 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, ύψους 13.775,15€, που εξέδωσε το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του για οφειλές ΕΝΦΙΑ ετών 2020-2022, ισχυριζόμενος ότι η Ομοσπονδία που αφορούσαν οι οφειλές είχε διαλυθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη έναρξης της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Κατά των πράξεων αυτών οι διαφορές ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 444 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της με αριθ. πρωτ. ............./15-10-2024 Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 440.134,60 ευρώ (εκ των οποίων 147.643,94 ευρώ βασική οφειλή). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής αποτελεί πράξη που εκδίδεται στα πλαίσια της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που αναφύονται από αυτή ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, η πράξη αυτή δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, αλλά σε ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης.

Η υπ' αριθμόν 346/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 21/10/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας κοινοποιήθηκε οφειλή 1.158,00 ευρώ (πλέον προσαυξήσεων) για τέλος επιτηδεύματος οικονομικού έτους 2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση λόγω παραγραφής, καθώς ενημερώθηκε 11 χρόνια μετά τη λήξη της οφειλής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης και ως εκ τούτου, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ, αλλά προσβάλλεται μόνο μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Η απόφαση 639/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 27.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (βασική οφειλή 1.704,00 ευρώ πλέον πρόσθετου φόρου & τόκου 2.402,64 ευρώ), το οποίο αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές θανόντος, του οποίου φέρεται κληρονόμος. Η Διεύθυνση αποφάσισε ότι η εν λόγω ειδοποίηση καταβολής δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο βάσει των διατάξεων του ν. 5104/2024 (άρθρα 36 και 44). Κατά συνέπεια, εφόσον πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, η προσφυγή απορρίπτεται.