Η απόφαση 98/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια λυθείσα και εκκαθαρισθείσα ομόρρυθμη εταιρεία γραφείου τελετών. Η εταιρεία προσέβαλε τέσσερις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις διαχειριστικές/φορολογικές περιόδους 01/01/2013 – 31/12/2013, 01/01/2014 – 31/12/2014, 01/01/2015 – 31/12/2015 και 01/01/2016 – 31/12/2016, συνολικού ποσού φόρου και προστίμων άνω των 160.000€. Ο κύριος λόγος της προσφυγής ήταν ότι δαπάνες που έγιναν για λογαριασμό πελατών δεν λογίζονται ως αμοιβή της εταιρείας. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι η ίδια εταιρεία είχε ήδη υποβάλει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 537/12.03.2020 απόφαση, παραβιάζοντας την αρχή του μη επιτρεπτού της άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η απόφαση 852/14.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «....... .............. .......................... ΜΟΝ. Ι.Κ.Ε.» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις επιβλήθηκαν λόγω της μη αναγνώρισης δαπανών από φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 17.160,00€, τα οποία κρίθηκαν εικονικά ως προς το πρόσωπο του εκδότη, παρότι αφορούσαν πραγματικές συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρίας περί έλλειψης αιτιολογίας και καλής πίστης, καθώς και περί παράλειψης κοινοποίησης εγγράφων, επικυρώνοντας τη συνολική καταλογιζόμενη οφειλή ύψους 13.642,20€ (φόροι και πρόστιμα).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ετερόρρυθμης εταιρίας παροχής υπηρεσιών αισθητικής, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Η εταιρεία προσέβαλε τις πράξεις που εκδόθηκαν κατόπιν επανελέγχου λόγω προηγούμενης ακύρωσης από τη Δ.Ε.Δ. για τυπική πλημμέλεια (έλλειψη αιτιολογίας). Η φορολογική αρχή συμμορφώθηκε, εκδίδοντας νέες πράξεις βασισμένες σε στοιχεία αποκρυβείσας ύλης, λόγω ανακριβούς ή μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (ΑΠΥ). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ως αβάσιμους ή αλυσιτελώς προβαλλόμενους, επικυρώνοντας τις συνολικές οφειλές φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 435/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου (φορολογικά έτη 2018 έως 2022), συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ ανά έτος). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν διότι η προσφεύγουσα δεν ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, κρίνοντας ότι η υποχρέωση διαφύλαξης των αρχείων για τουλάχιστον πέντε έτη παραμένει, ανεξάρτητα από μεταγενέστερες δηλώσεις παύσης λειτουργίας ή απώλειας των ΦΗΜ.

Η απόφαση 440 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «...............». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος από 2018 έως 2022), οι οποίες επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη προσκόμισης φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, επειδή διαπίστωσε ότι η εν λόγω προσφυγή αποτελούσε τη δεύτερη κατά σειρά που ασκήθηκε από την προσφεύγουσα κατά των ίδιων οριστικών πράξεων.

Η απόφαση 41/10.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στο εμπόριο ψαριών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 58Α Ν.4987/2022) για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, συνολικού ύψους 5.177,27€, που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και απόκρυψης συναλλαγών. Η προσφυγή κρίθηκε απαράδεκτη διότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγουμένως ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων ακριβώς πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί με την απόφαση 2708/19.12.2024, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη βάσει δικονομικών κανόνων.

Η απόφαση 435 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων των φορολογικών ετών 2019, 2020 και 2021. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση αποκρυβείσας ύλης (αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας) μέσω της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας μόνο για το φορολογικό έτος 2019, αναγνωρίζοντας λάθη στον υπολογισμό των προσωπικών δαπανών, μειώνοντας έτσι τη μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη από 53.605,17€ σε 39.209,86€ και το συνολικό φόρο για το 2019 από 30.219,25€ σε 20.739,91€. Οι πράξεις για τα έτη 2020 και 2021 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 1008/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οκτώ οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Οι πράξεις εκδόθηκαν λόγω διαπίστωσης αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης (συνολικής αξίας 93.823,50€) από μη έκδοση 793 φορολογικών στοιχείων για εξ αποστάσεως πωλήσεις μέσω αντικαταβολής, μέσω εταιριών ταχυμεταφορών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι πωλήσεις αφορούσαν εκποίηση προσωπικών αντικειμένων, αλλά η αρχή απέρριψε τους ισχυρισμούς του ως αβάσιμους, καθώς ο έλεγχος βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία εισπράξεων. Επίσης, απορρίφθηκαν οι αιτιάσεις του περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και του τεκμηρίου αθωότητας.

Η απόφαση (Αριθμός 566/7-3-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της απορριπτικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. Αττικής. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή φόρων κατοχής ακινήτων (ΦΑΠ, ΕΤΑΚ) φορολογικών ετών 2010 και εντεύθεν, οι οποίοι είχαν βεβαιωθεί σε αποβιώσασα συγκυρία της (θεία). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απορριπτική απάντηση στερείται εκτελεστότητας, καθώς η διαφορά αφορά βεβαιωμένες οφειλές και ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ανακοπής (και όχι ενδικοφανούς προσφυγής). Περαιτέρω, κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα στερείται ενεργητικής νομιμοποίησης, καθώς οι φόροι δεν επιβλήθηκαν σε αυτήν και δεν προσκόμισε νομιμοποιητικά έγγραφα που να αποδεικνύουν την ιδιότητα του κληρονόμου της αποβιωσάσης, ώστε να θεωρείται υπόχρεη για την καταβολή τους.

Η απόφαση 1095/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά έξι πράξεων επιβολής προστίμων, φορολογικών ετών 2021, 2022 και 2023. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (Άρθρο 58Α) και μη συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις του Κ.Φ.Δ. (Άρθρο 54). Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα καθαρή αξία ύψους 2.147.617,56€, κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε τεχνικά προβλήματα στη διαβίβαση των στοιχείων στο myDATA και λανθασμένο υπολογισμό των επιστροφών. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι ισχυρισμοί ήταν αναπόδεικτοι και επικύρωσε το σύνολο των προστίμων (265.214,11€), καθώς τα late-submitted στοιχεία είχαν εκδοθεί συνεπεία του ελέγχου.