Η απόφαση 436 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης που ασκήθηκε στις 07.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος (συνολικά 2018-2022), λόγω της μη ανταπόκρισης της επιχείρησης στην πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθώς διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για δεύτερη προσφυγή ασκηθείσα κατά των ίδιων πράξεων, η οποία δεν επιτρέπεται.

Η απόφαση 435/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου (φορολογικά έτη 2018 έως 2022), συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ ανά έτος). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν διότι η προσφεύγουσα δεν ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, κρίνοντας ότι η υποχρέωση διαφύλαξης των αρχείων για τουλάχιστον πέντε έτη παραμένει, ανεξάρτητα από μεταγενέστερες δηλώσεις παύσης λειτουργίας ή απώλειας των ΦΗΜ.

Η απόφαση 488/31.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνεταιρισμού κατά πολλαπλών πράξεων της φορολογικής διοίκησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών, ταμειακών βεβαιώσεων, οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) ύψους €26.396,23 και πράξης επιβολής προστίμου €500 (ΦΕ 2024). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβολές κατά των ταμειακών πράξεων ήταν απαράδεκτες, καθώς ανάγονται στο στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και επιλύονται με ανακοπή. Επιπλέον, η προσφυγή κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου και προστίμου κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση των πράξεων στις 29.10.2024, με αποτέλεσμα την συνολική απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 1150/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ασκούντος ατομική επιχείρηση (υπηρεσίες αργυραμοιβού). Η προσφυγή στρεφόταν κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου 250,00€ έκαστη, συνολικού ύψους 500,00€, του Προϊσταμένου της Ε΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης τελών χαρτοσήμου του 2024. Η προσφυγή, η οποία υποβλήθηκε στις 25.02.2025, κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς η κοινοποίηση των πράξεων είχε συντελεστεί νομίμως στις .. .05.2024. Επιπρόσθετα, η ενδικοφανής προσφυγή δεν έφερε ψηφιακή βεβαίωση εγγράφου ούτε περιελάμβανε συγκεκριμένους ισχυρισμούς.

Απαγόρευση εισαγωγής / παραγωγής, σφράγισης και διάθεσης παλαιών μοντέλων ΦΗΜ και φορολογικών μνημών αυτών, των οποίων η άδεια καταλληλότητας υπερβαίνει τα 4 έτη από την ημερομηνία χορήγησης της. πολ 1063/2008

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που στρεφόταν κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 300€ (100€ η κάθε μία), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, δικαιολογώντας την καθυστέρηση λόγω κληρονομικής διαδοχής του ακινήτου και των επακόλουθων διαφωνιών με τον μισθωτή (ΔΕΔΔΗΕ) σχετικά με την ημερομηνία έναρξης της νέας μίσθωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (μη επιτρεπτή δεύτερη ενδικοφανής προσφυγή), επικαλούμενη ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, επί της οποίας είχε ήδη εκδοθεί η υπ' αρίθμ. 1119/16-06-2025 απόφαση, παραβιάζοντας έτσι τον κανόνα της εφάπαξ ασκήσεως.

Η απόφαση 322/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο αλληλεγγύως ευθυνόμενος της εταιρείας «........». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πολλαπλών πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, συμπεριλαμβανομένων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α., τελών χαρτοσήμου, καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων (άρθρα 58, 58α και 54 του Ν. 4987/2022) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά στις 02.10.2024. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η νόμιμη προθεσμία των 30 ημερών για την υποβολή της προσφυγής έληξε την 01/11/2024, ενώ η προσφυγή κατατέθηκε μεταγενέστερα, δηλαδή εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα την συνολική απόρριψή της.

Η Απόφαση 502 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση παροχής γευμάτων ταχείας εξυπηρέτησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 20.942,81€ (10.032,93€ για το 2018 και 10.909,88€ για το 2019) για παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Οι κυρώσεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε 32.685 περιπτώσεις μη έκδοσης αποδείξεων, έπειτα από αντιπαραβολή των ηλεκτρονικών αρχείων του Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ) της επιχείρησης με δεδομένα παραγγελιών που λήφθηκαν από τις συνεργαζόμενες ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί αντισυνταγματικότητας, αοριστίας των πράξεων και έκδοσης χειρόγραφων στοιχείων, καθώς αυτοί ήταν αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι.

Η απόφαση 526/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη τη δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 15 Νοεμβρίου 2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών και καταλόγιζαν διαφορά φόρου και προσαυξήσεις, βάσει επανεκτίμησης της αξίας των δωρηθέντων οικοπέδων. Ο προσφεύγων υποστήριζε ότι τα ακίνητα έπρεπε να εκτιμηθούν ως αγροτεμάχια, καθώς ο οικισμός εντάσσεται στους κατολισθαίνοντες. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι είχε ήδη εκδοθεί άλλη απόφαση (αρ. 05-03-2025) επί προγενέστερης ενδικοφανούς προσφυγής με το ίδιο περιεχόμενο, η οποία είχε απορριφθεί ως προς την ουσία της. Ως εκ τούτου, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 221/10-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε., συνολικού ποσού 1.038,95 ΕΥΡΩ. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά των οφειλών αυτών, οι οποίες αφορούν ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2021 του αποβιώσαντος πατέρα της, ισχυριζόμενη ότι βάσει διαθήκης —που δεν έχει δημοσιευτεί λόγω ολιγωρίας του αδερφού της— μοναδικός κληρονόμος του ακινήτου είναι ο αδερφός της, ενώ η ίδια προέβη σε αποποίηση της εξ αδιαθέτου επαγωγής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης αναφύονται διαφορές στο στάδιο της είσπραξης, οι οποίες προσβάλλονται μόνο με την άσκηση ανακοπής στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια και όχι με ενδικοφανή προσφυγή.