Η απόφαση αφορά την εκδίκαση ανακοπής που υπέβαλε πρώην υπάλληλος κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας την ακύρωση πράξης ταμειακής βεβαίωσης (11246/15.7.2019) από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Α΄ Αθηνών, σχετικής με χρέος ύψους 142.368,10 ευρώ. Το χρέος προήλθε από καταλογισμό αχρεωστήτως καταβληθεισών καθαρών αποδοχών (2005-2014) λόγω ανάκλησης του διορισμού του. Το Δικαστήριο απέρριψε την ανακοπή ως προς την ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων χρεών ως μη εκτελεστή πράξη. Ωστόσο, έκανε δεκτή την ανακοπή ως προς την πράξη ταμειακής βεβαίωσης. Διαπίστωσε ότι η υποκείμενη καταλογιστική απόφαση είχε ήδη ακυρωθεί εν όλω με προηγούμενη απόφαση (1447/2024) του ίδιου Τμήματος, λόγω αντίθεσης στην αρχή της αναλογικότητας. Κατά συνέπεια, η πράξη ταμειακής βεβαίωσης απώλεσε το νόμιμο έρεισμά της και ακυρώθηκε. Διατάχθηκε τέλος η απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον ανακόπτοντα.

Η απόφαση αφορά την έφεση κατά της καταλογιστικής πράξης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»), με την οποία είχε καταλογιστεί στον εκκαλούντα ποσό 81.813,69 ευρώ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων αποδοχών, λόγω της αναδρομικής ανάκλησης του διορισμού του. Η ανάκληση είχε βασιστεί στην εκ των υστέρων διαπίστωση ότι ο τίτλος σπουδών του εκκαλούντος δεν αποτελούσε διδακτορικό δίπλωμα, όπως απαιτείτο για τη θέση Ερευνητή Α’ βαθμίδας. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την έφεση, δεσμευόμενο από την προηγηθείσα ακυρωτική απόφαση 1346/2024 του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Το ΣτΕ είχε κρίνει ότι ο εκκαλών, ως Ιταλός πολίτης, πληρούσε τα τυπικά προσόντα του ερευνητή Α' βαθμίδας βάσει της προκήρυξης και της προϋπηρεσίας του, καθιστώντας έτσι την πράξη ανάκλησης παράνομη. Ως εκ τούτου, η καταλογιστική πράξη απώλεσε το νόμιμο έρεισμά της και ακυρώθηκε.

Αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα άγεται, κατ’ αρχάς, στην κρίση ότι νομίμως καταλογίστηκε, διά της προσβαλλομένης πράξης, σε βάρος του εκκαλούντος το ποσό των 26.341,66 ευρώ, το οποίο εισέπραξε κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αχρεωστήτως ως σύνταξη. Τούτο, καθόσον, η επιγενόμενη της ήδη συντελεσθείσας μονιμοποίησής του ακύρωση του διορισμού του, με την 2114/2009 απόφαση του ΣτΕ, στέρησε από αυτήν το νόμιμο έρεισμά της και για το λόγο αυτό, η μονιμοποίησή του κατά την κρίσιμη χρονική περίοδο παρίστατο ανίσχυρη, μη παράγουσα έννομες συνέπειες και ιδίως δικαιώματα υπέρ του εκκαλούντος, όπως αυτό της μισθοδοσίας, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών αυτού.(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη έφεση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη, ενώ, περαιτέρω, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Τροποποίηση της Τ. 392/8/Β0019/16.12.2002 (ΦΕΚ 136/Β/03) κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του Υπουργού Ανάπτυξης «περί εξουσιοδότησης: α) του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) ως εκδοτικού και εγγυοδοτικού οργανισμού και β) των Λοιπών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων ως εκδοτικών οργανισμών, κατ’ εφαρμογή της από 26 Ιουνίου 1990 Διεθνούς Τελωνειακής Σύμβασης «περί προσωρινής εισαγωγής» (ν. 2401/1996) καθώς και της από 6.12.1961 Διεθνούς Τελωνειακής Σύμβασης «επί του Δελτίου ΑΤΑ δια την προσωρινήν εισδοχήν εμπορευμάτων» (ν. 132/1975).

Τροποποίηση της υπ' αρ. T. 392/8/B0019/16.12.2002 (Β' 136) κοινής απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του Υπουργού Ανάπτυξης «περί εξουσιοδότησης: α) του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) ως εκδοτικού και εγγυοδοτικού οργανισμού και β) των Λοιπών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων ως εκδοτικών οργανισμών, κατ' εφαρμογή της από 26 Ιουνίου 1990 Διεθνούς Τελωνειακής Σύμβασης «περί προσωρινής εισαγωγής» (ν. 2401/1996) καθώς και της από 6.12.1961 Διεθνούς Τελωνειακής Σύμβασης «επί του Δελτίου ΑΤΑ δια την προσωρινήν εισδοχήν εμπορευμάτων» (ν. 132/1975).

Κατά συνέπεια, στον έλεγχο αυτό δεν υπόκεινται τροποποιήσεις όρων σύμβασης υποβληθείσας στο προσυμβατικό έλεγχο, όταν οι τροποποιήσεις αυτές λαμβάνουν χώρα μετά τη σύναψη και κατά το στάδιο εκτέλεσης της τροποποιούμενης σύμβασης (πρβλ. Πράξη 261/2007 VI Τμ. Ε.Σ.) το δε οικονομικό τους αντικείμενο δεν υπερβαίνει το εκάστοτε θεσπιζόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις χρηματικό όριο υπαγωγής στον προσυμβατικό έλεγχο (Πράξη 39/2008 VI Τμ. Ε.Σ.). Εξάλλου, αν λάβουν χώρα επανειλημμένες τροποποιητικές συμβάσεις, η επαύξηση του οικονομικού αντικειμένου που επιφέρουν θα υπολογίζεται αθροιστικά προκειμένου να κριθεί αν υπάγονται σε προσυμβατικό έλεγχο ή όχι.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ:..ζητείται η ανάκληση της 249/2009 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις IV, V και VI, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι ορθά αποφάνθηκε το Κλιμάκιο ότι η 3722/19.5.2008 απόφαση του Δ.Σ. της ..., (όπως τροποποιήθηκε εν μέρει με την 3842/247η Συνεδρίαση/26.9.2008 απόφαση του ίδιου οργάνου), περί ματαίωσης του 113/2006 διαγωνισμού και προσφυγής στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού, είναι αναιτιολόγητη, καθόσον α) η λήξη του χρόνου ισχύος των προσφορών του ως άνω διαγωνισμού δεν αποτελεί νόμιμο λόγο προσφυγής στη διαδικασία αυτή, β) δεν μπορεί να προβληθεί ότι η προηγηθείσα διαγωνιστική διαδικασία απέβη άγονη, αφού υποβλήθηκαν παραδεκτές και κατάλληλες προσφορές και τέλος γ) δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι συνέτρεχε κατεπείγουσα ανάγκη, μη απορρέουσα από ευθύνη της αναθέτουσας αρχής, οφειλόμενη σε γεγονότα απρόβλεπτα, καθόσον η αναθέτουσα αρχή μπορούσε ευχερώς να συμμορφωθεί προς την κρίση του Ζ΄ Κλιμακίου (Πράξη 298/2007) και του VI Τμήματος (Πράξη 240/23.11.2007), και να θεραπεύσει τις διαπιστωθείσες πλημμέλειες της διαγωνιστικής διαδικασίας του 113/2006 διαγωνισμού, κάτι που θα οδηγούσε σε έγκαιρη σύναψη σύμβασης για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας ήδη από το έτος 2007.Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι, ι) μετά την έκδοση της 240/2007 Πράξης του Τμήματος τούτου, με την οποία είχε κριθεί μη νόμιμη η διαδικασία του διαγωνισμού και δεδομένου ότι είχε ήδη εκδοθεί κατακυρωτική απόφαση, ενώ οι προσφορές των διαγωνιζομένων είχαν ήδη λήξει, δεν υπήρχε πλέον η δυνατότητα είτε να ζητηθεί η παράταση των προσφορών είτε να επιχειρηθεί η θεραπεία των πλημμελειών που είχαν επισημανθεί από την ως άνω Πράξη, και συνεπώς ο διαγωνισμός είχε ματαιωθεί εν τοις πράγμασι, ιι) προκειμένου να αποσαφηνισθεί ο τρόπος συμμόρφωσής της προς τις Πράξεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η ... απέστειλε το 742/22.1.2008 έγγραφο προς το Υπουργείο Ανάπτυξης ..με θέμα «Ερώτημα για διαγωνιστική διαδικασία», με το οποίο ζητήθηκε η γνώμη σχετικά με την εξέλιξη του διαγωνισμού,..και ιιι) αμέσως μετά την παραλαβή του ως άνω εγγράφου από την ... στις 28.3.2008, η επιτροπή στις 11.4.2008 με το Πρακτικό 9 πρότεινε τη ματαίωση του διαγωνισμού και την προσφυγή στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης,(..)το Τμήμα κρίνει, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου ανάκλησης, ότι η αναθέτουσα ... συγγνωστώς προέβη στην επιλογή της διαδικασίας με διαπραγμάτευση, θεωρώντας εύλογα και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των διατάξεων του νόμου ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις προσφυγής στη διαδικασία αυτή..Ανακαλεί την 249/2009 Πράξη του Z΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Συμμόρφωση διοικήσεως προς ακυρωτικό δεδικασμένο. Δυσμενής κρίση αξιωματικού από το Συμβούλιο Προαγωγών Αξιωματικών Κοινών Σωμάτων. Αίτηση ακυρώσεως. Παράλειψη της Διοικήσεως να προβεί σε οφειλομένη νόμιμη ενέργεια.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Ενόψει του ότι το Διοικητικό Εφετείο εδέχθη την αίτηση ακυρώσεως του αιτούντος έπεται ότι η διοίκηση οφείλει να προβεί σε όλες εκείνες τις ενέργειες που περιγράφονται στην άνω αίτηση. Ειδικότερα οφείλει το μεν να διαπιστώσει ότι η δυσμενής κρίση του αιτούντος ως αποστρατευτέου δεν έγινε ποτέ, περαιτέρω δε να ανακαλέσει το περί αποστρατείας του διάταγμα, αφού αυτό απώλεσε το νόμιμο έρεισμά του ως και να συγκαλέσει το αρμόδιο συμβούλιο κρίσεων προς επανάκριση αυτού κατά τα υπό του Δ. Εφετείου δεκτά γενόμενα. (πλειοψ.)

Κατάργηση της υπ’ αριθμ. 194/2007 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (ΦΕΚ Β΄ 1111), περί του ωραρίου εργασίας των διοικητικών υπαλλήλων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Η απόφαση 393/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση πρώην ιατρού Παθολόγου κατά πράξης καταλογισμού ποσού 404.995,74 ευρώ, το οποίο φέρεται να του καταβλήθηκε αχρεωστήτως. Ο καταλογισμός βασίστηκε στην αναδρομική ανάκληση των αποφάσεων διορισμού του λόγω αμφισβήτησης της γνησιότητας του πτυχίου του από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης «FEDERICO II». Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τις ακυρωτικές αποφάσεις 345 και 346/2023 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, οι οποίες ακύρωσαν τις ανακλητικές αποφάσεις του Υπουργού Υγείας (διότι αποδείχθηκε ότι ο ιατρός είχε αποφοιτήσει επιτυχώς), έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη καταλογισμού έχει απωλέσει το νόμιμο έρεισμά της. Κατά συνέπεια, δέχτηκε την έφεση, ακύρωσε την πράξη καταλογισμού και διέταξε την απόδοση του παραβόλου.