Η απόφαση 20/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ενός πρώην Ταγματάρχη Υγειονομικού Ιατρών ε.α. κατά της απόφασης 1257/2019 του V Τμήματος. Η αρχική πράξη καταλογισμού αφορούσε το ποσό των 180.921,73 ευρώ για πρόωρη αποχώρηση πριν τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής. Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι η υποχρέωση παραμονής στο στράτευμα και η καταβολή αποζημίωσης δεν αντίκειται στις συνταγματικές αρχές (ισότητα, αναλογικότητα) και τις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις (ΕΣΔΑ, ΔΣΕ 29). Ωστόσο, έκανε δεκτό εν μέρει τον λόγο αναίρεσης περί εσφαλμένου υπολογισμού της αποζημίωσης, καθώς κρίθηκε ότι δεν έπρεπε να συμπεριληφθούν στις εκκαθαρισμένες πραγματικές αποδοχές, η οικογενειακή παροχή και η προσαύξηση του επιδόματος εξομάλυνσης λόγω οικογενειακής κατάστασης. Κατόπιν αυτού, η Ολομέλεια αναίρεσε εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση στο Πρώτο Τμήμα για επανεκδίκαση και επαναϋπολογισμό του ποσού.

Η απόφαση 455/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Γ' Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού ιατρού κατά καταλογιστικής πράξης για αποζημίωση λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο αναιρεσείων αμφισβήτησε το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (€101.217,55), επικαλούμενος παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισότητας. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους περί αναλογικότητας και τη νομιμότητα της πενταετούς υποχρέωσης παραμονής μετά την ειδικότητα. Έκρινε, ωστόσο, ότι η αποζημίωση, ως αποκαταστατικό αντιστάθμισμα, υπολογίστηκε εσφαλμένα. Συγκεκριμένα, αποφάνθηκε ότι στον υπολογισμό του ποσού δεν πρέπει να συμπεριληφθούν οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε μισθολογική προαγωγή χωρίς βαθμολογική αλλαγή, ούτε η οικογενειακή παροχή. Το Δικαστήριο αναιρεί εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και παραπέμπει την υπόθεση στο Πρώτο Τμήμα για περαιτέρω εκδίκαση.

Η απόφαση 452/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης ενός Υποπλοιάρχου Υγειονομικού Ιατρών ε.α. κατά της απόφασης του V Τμήματος, η οποία περιόρισε το ποσό καταλογισμού του λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις στα 172.380,23 ευρώ. Ο αξιωματικός αμφισβήτησε τη νομιμότητα και την αναλογικότητα της υποχρέωσης παραμονής (πρόσθετα 5 έτη λόγω ειδίκευσης) και του τρόπου υπολογισμού της αποζημίωσης, επικαλούμενος διατάξεις του Συντάγματος και διεθνών συμβάσεων περί ελεύθερης επιλογής επαγγέλματος και απαγόρευσης αναγκαστικής εργασίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι τόσο η υποχρέωση παραμονής όσο και ο αντικειμενικός καταλογισμός δεν συνιστούν αναγκαστική εργασία ούτε αντίκεινται στην αρχή της αναλογικότητας, καθώς εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον της στελέχωσης των Ενόπλων Δυνάμεων και έχουν αποκαταστατικό χαρακτήρα για τη ζημία του Δημοσίου. Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίφθηκε στο σύνολό της.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της 1261/2019 απόφασης του V Τμήματος, η οποία επικύρωνε τον καταλογισμό ποσού 139.659,46 ευρώ σε απόφοιτο της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ - Ιατρικής), Ανθυπολοχαγό (ΥΙ) ε.α., λόγω πρόωρης αποχώρησής του από τις Ένοπλες Δυνάμεις πριν τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής (12 έτη). Το Δικαστήριο έκρινε ότι η υποχρέωση παραμονής και η συνακόλουθη υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης, η οποία υπολογίζεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια (εκκαθαρισμένες αποδοχές επί υπολειπόμενους μήνες) έχει αποκαταστατικό χαρακτήρα των δαπανών και του διαφυγόντος κέρδους του Δημοσίου. Ως εκ τούτου, η ρύθμιση δεν αντιβαίνει στις αρχές της αναλογικότητας, της απαγόρευσης αναγκαστικής εργασίας, της αξίας του ανθρώπου ή των περιουσιακών δικαιωμάτων, καθώς πρόκειται για θεμιτό περιορισμό που εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον της εύρυθμης λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η Απόφαση 0392/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την εκ νέου κρίση έφεσης πρώην Λοχαγού Υγειονομικού Ιατρών κατά καταλογιστικής πράξης (160.406,76 ευρώ) λόγω πρόωρης παραίτησης. Η υπόθεση αναπέμφθηκε από την Ολομέλεια (546/2022) λόγω εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου, καθώς η προηγούμενη απόφαση (1273/2017) είχε συνυπολογίσει το επίδομα οικογενειακών βαρών τέκνων στις εκκαθαρισμένες πραγματικές αποδοχές, κάτι που θεωρήθηκε μη νόμιμο. Το Τμήμα έκρινε εν μέρει βάσιμο τον λόγο της έφεσης μόνο ως προς τον μη συνυπολογισμό του επιδόματος οικογενειακών βαρών. Με βάση τον υπολογισμό του χρόνου παραμονής του εκκαλούντος (12 έτη και 8 μήνες, με υπολειπόμενη υποχρέωση 52 μήνες) και χωρίς τον συνυπολογισμό του οικογενειακού επιδόματος, το καταλογιστέο ποσό περιορίστηκε στις 71.171,88 ευρώ. Κατά συνέπεια, η έφεση έγινε εν μέρει δεκτή και η καταλογιστική πράξη μεταρρυθμίστηκε.

Η απόφαση αφορά την έφεση Υποπλοιάρχου Υγειονομικού εν αποστρατεία κατά της καταλογιστικής πράξης του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, ύψους 161.289,33 ευρώ, λόγω πρόωρης αποχώρησης από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Το Πρώτο Τμήμα απέρριψε τους ισχυρισμούς του εκκαλούντος περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων για την υποχρεωτική παραμονή και την καταβολή αποζημίωσης. Ωστόσο, έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό ότι ο χρόνος εξειδίκευσης του αξιωματικού στην Ιατρική (2 έτη, 2 μήνες και 20 ημέρες) μη νομίμως δεν προσμετρήθηκε ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, αλλά ως χρόνος εκπαίδευσης που δημιούργησε πρόσθετη υποχρέωση παραμονής. Ως εκ τούτου, ο υπολειπόμενος χρόνος υποχρεωτικής παραμονής του μειώνεται σημαντικά. Επίσης, έκρινε ότι η αποζημίωση εσφαλμένα υπολογίστηκε με βάση τον μισθό του Πλωτάρχη (λόγω μισθολογικής προαγωγής) αντί του κατεχόμενου βαθμού (Υποπλοίαρχος). Το Δικαστήριο αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης και ζητά από το ΓΕΝ να προσκομίσει αναλυτική βεβαίωση των εκκαθαρισμένων αποδοχών του Υποπλοιάρχου για τον ορθό επανυπολογισμό.

Με την άνω με αριθμ. 240/2022 Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Α΄ Ακυρωτικό), έγινε δεκτή η με αριθμ. καταχ. ΑΚ 57/7- 2-2022 αίτηση ακυρώσεως του προσφεύγοντος κατά της συντελεσθείσας σιωπηρής απόρριψης της άνω προσφυγής του και η υπόθεση αναπέμφθηκε στην Α.Ε.Π.Π., ήδη Ε.Α.ΔΗ.ΣΥ., προκειμένου να ασκήσει την εκ του νόμου αρμοδιότητά της. 

Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε πρώην εργαζόμενο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ., ο οποίος είχε μεταφερθεί σ’ αυτόν από Δημοτική Επιχείρηση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 269 του ΚΔΚ, καθόσον νομίμως προσμετράται για τον υπολογισμό της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης  του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ, και ο χρόνος προϋπηρεσίας του ανωτέρω στη δημοτική επιχείρηση , ως χρόνος συνεχούς υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 29 του ν. 4257, ΦΕΚ Α΄ 93/2014. Η διάταξη του άρθρου αυτού καταλαμβάνει και υπαλλήλους που αποχώρησαν πριν την έναρξη ισχύος του.

Η απόφαση 563/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης των πρώην διαχειριστών της Αναπτυξιακής Δημοτικής Επιχείρησης Αγίου Κηρύκου (ΑΔΕΑΚ) κατά της 1674/2021 απόφασης του Δευτέρου Τμήματος. Η αρχική καταλογιστική πράξη για έλλειμμα 170.229,80 ευρώ είχε περιοριστεί μερική, αλλά οι αναιρεσείοντες ζήτησαν την ολική αναίρεση λόγω έλλειψης νόμιμης βάσης. Το δικαστήριο έκρινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αιτιολογεί επαρκώς τη δημοσιονομική ευθύνη των υπολόγων διαχειριστών, καθώς δεν προσδιορίζει σε ποιες επιμέρους διαχειριστικές πράξεις προέβη έκαστος κατά την περίοδο της ευθύνης του ούτε τον ακριβή χρόνο δημιουργίας του ελλείμματος. Κατόπιν τούτου, η αίτηση αναίρεσης έγινε δεκτή και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο αρμόδιο Δεύτερο Τμήμα για επανεκδίκαση.

Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης 2000-2006 – (Μέτρο 2.1. Κανονισμοί 2079/1992 και 1257/1999) – Πρόγραμμα Πρόωρης Συνταξιοδότησης Αγροτών.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Συνέπειες μη τήρησης των όρων του Προγράμματος. Διακοπή συμμετοχής στο Πρόγραμμα για ένα χρόνο και επιστροφή της αποζημίωσης που καταβλήθηκε από την ημερομηνία που πραγματοποιήθηκε η παράβαση. Καθυστέρηση της Διοίκησης να επανελέγξει και ενδεχομένως να επανεντάξει τη δικαιούχο στο ΠΠΣΑ. Αναδρομική επανένταξη υπό προϋποθέσεις.