Η απόφαση (451/2025) του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης επιβολής δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης ποσού 61.601,84 ευρώ από δικαιούχο αγροτουριστικού έργου. Η ανάκτηση επιβλήθηκε λόγω φερόμενης μεταβολής της χρήσης της ενισχυόμενης επένδυσης, καθώς διαπιστώθηκαν μακροχρόνιες μισθώσεις δωματίων (άνω των 90 ημερών), κατά παράβαση του ν. 2160/1993 και των όρων ένταξης. Το Δικαστήριο δέχθηκε την αναίρεση. Έκρινε ότι οι εθνικές διατάξεις που όριζαν ως έναρξη της πενταετίας τη λήξη του έργου ήταν μη εφαρμοστέες (αντίθεση με τον Κανονισμό 1260/1999). Επιπλέον, αποφάνθηκε ότι η εκμίσθωση σε τρίτο δεν συνιστά αυτομάτως σημαντική τροποποίηση της επένδυσης, αλλά απαιτείται κρίση βασισμένη στα κοινοτικά κριτήρια του άρθρου 30 παρ. 4 του Κανονισμού 1260/1999. Συνεπώς, αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση και αναπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο Τμήμα για επανεξέταση.

Η απόφαση 461/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) δέχεται την αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας («…Α.Ε.») κατά της 1332/2020 απόφασης του Ι Τμήματος. Η εταιρεία ζητούσε την αναίρεση της απόφασης του Τμήματος που απέρριψε ως εκπρόθεσμη τη δεύτερη έφεσή της κατά δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 335.243,57 ευρώ. Το Τμήμα είχε βασίσει την κρίση του στο ότι η προθεσμία άσκησης της δεύτερης έφεσης ανατρέχει στον χρόνο κοινοποίησης της αρχικής καταλογιστικής πράξης. Η Ολομέλεια έκρινε ότι το Τμήμα παραβίασε ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, ερμηνεύοντας εσφαλμένα το άρθρο 54 του π.δ/τος 1225/1981. Διευκρίνησε ότι η προθεσμία άσκησης της κατ’ εξαίρεση επιτρεπόμενης δεύτερης έφεσης αρχίζει από την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης που απορρίπτει την πρώτη έφεση για τυπικό λόγο. Κατά συνέπεια, αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση, διατάσσεται η απόδοση του παραβόλου και η υπόθεση αναπέμπεται στο Δέκατο Τμήμα για νέα κρίση.

Εγγραφή εμπράγματου βάρους σε ακίνητο επιχείρησης, που έχει υπαχθεί στις διατάξεις του επενδυτικού ν. 3299/2004 και συγχρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους και από κοινοτικά κονδύλια.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η εγγραφή εμπράγματου βάρους σε ακίνητο επιχείρησης που έχει υπαχθεί στον επενδυτικό νόμο 3299/2004 και συγχρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους και από κοινοτικά κονδύλια, το οποίο έχει εγγραφεί προς εξασφάλιση δανείου που δεν έχει χορηγηθεί για την υλοποίηση της συγκεκριμένης επένδυσης, δεν αντίκειται στο κοινοτικό και εθνικό δίκαιο, με δεδομένο δε ότι ο επενδυτικός νόμος 3299/2004 στο άρθρο 10 αυτού, το οποίο καθορίζει τις υποχρεώσεις του φορέα της επένδυσης, δεν προβλέπει και απαγόρευση εγγραφής εμπράγματου βάρους στο ακίνητο της επένδυσης, η εγγραφή τούτου στο ακίνητο της επένδυσης, μη συνιστώσα παράβαση υποχρέωσης, δεν επιφέρει τις συνέπειες της παραγράφου 2Α του ίδιου άρθρου και νόμου (ανάκληση απόφασης υπαγωγής κ.λπ). (πλειοψ.)

Η απόφαση 0719/2012 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ελεγκτή εξόδων Ο.Τ.Α., η οποία είχε καταλογιστεί εις ολόκληρον με το ποσό των 7.146.431 δραχμών (ή 20.972,65 ευρώ), λόγω ελλείμματος στη διαχείριση του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Αλμυρού (Π.Ο.Δ.Α.). Το έλλειμμα προέκυψε από πληρωμές που επετράπησαν χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά, με το δικάσαν Τμήμα να διαπιστώνει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια. Αν και η Ολομέλεια έκρινε ορθή την αρχική κρίση ευθύνης, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης και αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση. Η υπόθεση αναπέμπεται στο IV Τμήμα, προκειμένου να κρίνει (υπό το πρίσμα του μεταγενέστερου νόμου 3801/2009) τη δυνατότητα μείωσης του καταλογισθέντος ποσού ως το ένα δέκατο ή την απαλλαγή της αναιρεσείουσας.

Η απόφαση 563/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Α΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 393/2022 του ΙΙ Τμήματος του Συνεδρίου. Ο αιτών επιδίωκε την αναίρεση της προαναφερθείσας απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριπτε αγωγή του για καταβολή διαφορών συντάξεων. Πριν από την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, ο αιτών κατέθεσε έγγραφη δήλωση στη Γραμματεία, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του, με την οποία παραιτήθηκε από την αίτηση αναίρεσης. Με βάση τα άρθρα 81 και 83 του ν. 4700/2020, η παραίτηση από το δικόγραφο ένδικου μέσου συνεπάγεται αυτοδικαίως την κατάργηση της δίκης. Συνεπώς, το Δικαστήριο διαπίστωσε και κήρυξε καταργημένη τη δίκη που ανοίχθηκε με την άσκηση της αίτησης.

Νομιμότητα απόφασης ολοκλήρωσης επένδυσης ναυπήγησης ΕΓ/ΟΓ πλοίου. Ανάκληση ή μη της απόφασης αυτής, καθώς και της απόφασης υπαγωγής της επένδυσης στις ενισχύσεις της ΚΥΑ 30512/1991.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Για την καταβολή της προβλεπόμενης από την ΚΥΑ 30512/1991 επιχορήγησης για τη ναυπήγηση πλοίου απαιτείται, εφόσον η δαπάνη ναυπήγησης υπερβαίνει τα 60 εκατ. δραχμές, να συσταθεί εταιρία και η ίδια συμμετοχή του επενδυτή να αποτελέσει αποδεδειγμένα καταβεβλημένο κεφάλαιο της εταιρίας. Ως εκ τούτου, εφόσον στην προκειμένη περίπτωση η συμπλοιοκτησία που υπήχθη στις ενισχύσεις της ΚΥΑ 30512/91 δεν προέβη σε μετατροπή της εταιρικής της μορφής και δεν δημιούργησε εταιρικό κεφάλαιο για την κάλυψη της ιδίας συμμετοχής της, πρέπει να ανακληθεί η απόφαση υπαγωγής καθώς και η απόφαση με την οποία πιστοποιήθηκε η ολοκλήρωση της επένδυσης.

Η απόφαση 557/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια, αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της 1132/2021 οριστικής απόφασης του Δευτέρου Τμήματος, η οποία είχε απορρίψει έφεση κατά καταλογιστικής πράξης σε βάρος υπολόγων της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κυκλάδων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο πέμπτος αναιρεσείων απεβίωσε, με αποτέλεσμα η δίκη να θεωρηθεί διακοπείσα ως προς αυτόν, και διέταξε τον ορισμό νέας δικασίμου για την κλήση των δικαιουμένων σε επανάληψη κληρονόμων. Ως προς τους λοιπούς αναιρεσείοντες, κρίθηκε ότι η αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθώς ο πληρεξούσιος δικηγόρος, παρά τη χορηγηθείσα προθεσμία, δεν προσκόμισε τα αναγκαία νομιμοποιητικά έγγραφα ούτε το αποδεικτικό καταβολής του νόμιμου παραβόλου, κατά παράβαση των άρθρων 36, 39, 308 και 309 του ν. 4700/2020.

Η απόφαση 450/2025 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 1190/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η Ολομέλεια έκρινε ότι η έφεση του στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της σιωπηρής απόρριψης της ένστασής του ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία άσκησής της είχε λήξει το 2009, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 4151/2013, καθιστώντας τα συνταξιοδοτικά δεδομένα οριστικά. Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Λόγω της στενής συνάφειας και αλληλεξάρτησης, αναιρέθηκε επίσης και το κεφάλαιο της απόφασης που απέρριπτε την αγωγή αποζημίωσης του αναιρεσίβλητου για το χρονικό διάστημα από 30.11.2007 έως 31.5.2012 και αναπέμπεται στο Έκτο Τμήμα προς νέα νόμιμη κρίση.

Η απόφαση 458/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Β΄ Ελάσσονα Ολομέλεια) αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 549/2021 του Δευτέρου Τμήματος. Η αρχική υπόθεση σχετιζόταν με τον καταλογισμό του αναιρεσείοντος (πρώην Προϊσταμένου του Τμήματος Κατασκευών της Ν.Α. Κιλκίς) με συνολικό ποσό 125.986,29 ευρώ λόγω έλλειμματος που προκλήθηκε κατά την εκτέλεση έργων, μεταξύ των οποίων το "Κατασκευή Τοιχίου στην Ε.Ο. προς Άνω Θεοδωράκια". Επειδή διαπιστώθηκε ότι εκκρεμούν ενώπιον της Ολομέλειας πέντε άλλες συναφείς υποθέσεις που αφορούν το ίδιο έργο, το Δικαστήριο ανέβαλε τη συζήτηση. Η αναβολή έγινε για να αποτραπεί η έκδοση αντιφατικών αποφάσεων από διαφορετικούς σχηματισμούς της Ολομέλειας. Ορίστηκε νέα δικάσιμος για όλες τις υποθέσεις με ενιαία σύνθεση στις 4 Ιουνίου 2025.

α) Δυνατότητα υπαγωγής ανηλίκων πολιτών τρίτων χωρών στην έννοια του «επενδυτή» των διατάξεων του άρθρου 20 Κεφάλαιο Β΄ παρ. 1 (β΄) του ν. 4251/2014 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης», όπως ισχύουν σήμερα. β) Δυνατότητα χορήγησης της μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή των ιδίων ως άνω διατάξεων στο γονέα ανήλικου πολίτη τρίτης χώρας, ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, ως φορέα της γονικής του μέριμνας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Ως προς το πρώτο υποερώτημα διατυπώθηκαν δύο (2) γνώμες. Κατά την πρώτη γνώμη, ανήλικος πολίτης τρίτης χώρας μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του «επενδυτή» των παραπάνω διατάξεων, συντρεχουσών των λοιπών νομίμων προϋποθέσεων. Κατά τη δεύτερη γνώμη, ο ανήλικος πολίτης τρίτης χώρας δεν μπορεί να υπαχθεί στην έννοια του «επενδυτή» των ιδίων ως άνω διατάξεων. Το πρώτο υποερώτημα παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. β) Ως προς το δεύτερο υποερώτημα γίνεται, ομόφωνα, δεκτό ότι δεν είναι επιτρεπτή η χορήγηση μόνιμης άδειας διαμονής «επενδυτή» των παραπάνω διατάξεων στο γονέα ανήλικου πολίτη τρίτης χώρας, ιδιοκτήτη ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα, ως φορέα της γονικής του μέριμνας. Εκδόθηκε η υπ' αριθ. 22/2020 γνωμοδότηση της Β΄ Τακτικής Ολομέλειας ΝΣΚ.