Η απόφαση 564/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της 115/2022 οριστικής απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία είχε κρίνει ως απαράδεκτη την έφεση του αναιρεσείοντος. Ο αναιρεσείων, υπάλληλος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, ζητούσε την αναγνώριση δικαιώματος σύνταξης ως πατέρας ανήλικου τέκνου, βάσει των ευνοϊκών διατάξεων για τις γυναίκες υπαλλήλους. Το Δικαστήριο έκρινε την αίτηση αναίρεσης εκπρόθεσμη. Συγκεκριμένα, η προθεσμία των εξήντα (60) ημερών για την άσκηση αναίρεσης ξεκίνησε στις 24.3.2022, μετά την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στον ίδιο τον αναιρεσείοντα, και έληξε στις 23.5.2022. Δεδομένου ότι η αίτηση κατατέθηκε στις 27.5.2022, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.

Η απόφαση 571/2025 της Γ' Ελάσσονος Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης μιας πρώην υπαλλήλου της Βουλής κατά της 1610/2021 απόφασης του Τρίτου Τμήματος. Η αναιρεσείουσα ζητούσε τον επανυπολογισμό της σύνταξής της αποκλειστικά με βάση τον Κανονισμό της Βουλής, χωρίς την εφαρμογή των διατάξεων του ν. 4024/2011. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο κανονισμός της σύνταξής της με βάση τις συντάξιμες αποδοχές του Οκτωβρίου 2011, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 4024/2011 (που ενσωματώθηκε στον Κανονισμό της Βουλής), είναι νόμιμος. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4024/2011, κρίνοντας ότι συνιστούν μεταβατικά μέτρα δημοσίου συμφέροντος για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος. Η αίτηση αναίρεσης κρίθηκε ως αβάσιμη, με εντολή κατάπτωσης του παραβόλου.

Η απόφαση 103/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της απόφασης 447/2022 του ΙΙΙ Τμήματος. Ο αιτών ζητούσε αποζημίωση 27.054,52 ευρώ για διαφορές σύνταξης και 15.000,00 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ισχυριζόμενος εσφαλμένο αρχικό υπολογισμό της σύνταξής του για το διάστημα 1.4.2014 έως 31.12.2015. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφόσον έγινε δεκτή η έφεσή του (με την 797/2018 απόφαση) και επανακανονίστηκε αναδρομικά η σύνταξή του με την ορθή βαθμίδα (Αστυνομικού Διευθυντή), η νομιμότητα αποκαταστάθηκε. Κατά συνέπεια, δεν υφίσταται πλέον η επικαλούμενη περιουσιακή ζημία, ούτε η βάση για καταλογισμό τόκων, καθώς ελλείπει το κεφάλαιο της αποζημίωσης. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί ηθικής βλάβης ως αβάσιμο. Ως εκ τούτου, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

Η απόφαση 559/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Ολομέλεια) απέρριψε την αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 1184/2021, η οποία επικύρωσε τη διακοπή της σύνταξης του αναιρεσείοντος. Ο αναιρεσείων, ενήλικο ανίκανο άρρεν τέκνο θανόντος συνταξιούχου, είχε λάβει σύνταξη κατά μεταβίβαση, η οποία αφαιρέθηκε από το Γ.Λ.Κ. το 2015, επειδή τέλεσε γάμο το 2011, γεγονός που συνεπαγόταν την απώλεια του δικαιώματος. Στον αναιρεσείοντα καταλογίστηκαν 56.047,04 ευρώ (συντάξεις και πρόστιμο). Το Δικαστήριο έκρινε ότι η αγαμία είναι αυτονόητη και απαραίτητη προϋπόθεση για τη θεμελίωση και διατήρηση συνταξιοδοτικού δικαιώματος κατά μεταβίβαση, καθώς ο γάμος σημαίνει αυτονόμηση από την πατρική οικογένεια. Η απόφαση κρίνει τη νομοθετική επιλογή συνταγματική και σύμφωνη με το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, απορρίπτοντας όλους τους λόγους αναίρεσης.

Η Απόφαση 379/2024 του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας κατά της επιβολής δημοσιονομικής διόρθωσης ύψους 8.466.013,20 ευρώ (πλέον τόκων). Η χρηματοδότηση είχε ληφθεί από το ΕΤΠΑ για επενδυτικό σχέδιο, αλλά ανακλήθηκε λόγω διαπίστωσης υπερτιμολόγησης και χρήσης μερικώς εικονικών τιμολογίων, θεωρούμενη ως σοβαρή παρατυπία. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους αναίρεσης της εταιρείας σχετικά με την αρμοδιότητα του ΣΔΟΕ, τις διαδικαστικές πλημμέλειες, την αιτιολογία και την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, επιβεβαιώνοντας την ολική ανάκτηση της ενίσχυσης. Ωστόσο, λόγω της ύπαρξης μεταγενέστερης αμετάκλητης αθωωτικής ποινικής απόφασης για τα ίδια γεγονότα, εξέτασε τον σχετικό πρόσθετο λόγο ως αίτηση αναθεώρησης και τον παρέπεμψε στο Έβδομο Τμήμα, διασφαλίζοντας την αρχή του τεκμηρίου αθωότητας.

Η υπ' αριθμ. 791/2025 απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του πρώην δημάρχου Καλυμνίων. Η αίτηση στρεφόταν κατά της 1925/2020 απόφασης του VII Τμήματος, η οποία είχε περιορίσει τον καταλογισμό του, για έλλειμμα διαχείρισης του 1997, από 242.904,00 ευρώ σε 11.346,00 ευρώ (1/20 των μη νόμιμων δαπανών ύψους 226.929,00 ευρώ). Η Ολομέλεια έκρινε ότι δεν παραβιάστηκε το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης, καθώς και ότι η υπαιτιότητα του αναιρεσείοντα (λόγω ελαφράς αμέλειας) τεκμηριωνόταν από την υπογραφή των μη νόμιμων χρηματικών ενταλμάτων. Ακόμα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι το Τμήμα είχε ήδη προβεί σε μετριασμό του καταλογισθέντος ποσού εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας.

Η απόφαση 2927/2015 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης κατά της 886/2012 απόφασης, η οποία αφορούσε τον καταλογισμό του αναιρεσείοντα, Ελεγκτή Εξόδων Ο.Τ.Α. του Δήμου Άνω Λιοσίων. Ο καταλογισμός, ύψους 7.255.403,86 ευρώ πλέον προσαυξήσεων, επιβλήθηκε λόγω ελλείμματος στη χρηματική διαχείριση (2000-2003) που προκλήθηκε από τη διπλή εξόφληση χρηματικών ενταλμάτων, χωρίς πλήρη και νόμιμα δικαιολογητικά. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο αναιρεσείων επέδειξε τουλάχιστον βαρεία αμέλεια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και απέρριψε τόσο τους ισχυρισμούς περί συγγνωστής πλάνης όσο και την εφαρμογή νομιμοποιητικών διατάξεων, καθώς οι δαπάνες αφορούσαν ήδη εξοφληθείσες απαιτήσεις.

Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει την αναίρεση της 1592/2016 οριστικής απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση, κατά το μέρος που ζητείται η αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης πρέπει να απορριφθεί, ενώ ως προς τον τρίτο λόγο, εκτιμώμενο ως λόγο αίτησης αναθεώρησης, πρέπει να παραπεμφθεί προς κρίση στο Έβδομο Τμήμα (άρθρο 8 παρ. 1 περ. ζ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 (φ. 52 Α΄) Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 339 του ν. 4700/2020, φ. 127 Α΄).Απορρίπτει την από 13.2.2017 αίτηση αναίρεσης του ….. του …..Παραπέμπει την υπόθεση στο Έβδομο Τμήμα να κρίνει επί της αιτήσεως αναθεώρησης της 1592/2016 οριστικής απόφασης κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα

Η Απόφαση 1455/2022 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Μείζονα Ολομέλεια) αφορά την αίτηση αναίρεσης υπαλλήλου, μέλους επιτροπής παραλαβής του νομαρχιακού διαμερίσματος Καβάλας, ο οποίος είχε καταλογιστεί με 18.900 ευρώ (10.000 ευρώ έλλειμμα πλέον προσαυξήσεις) για έλλειμμα που προκλήθηκε από την πληρωμή για ανύπαρκτες υπηρεσίες. Η Ολομέλεια απέρριψε την εφαρμογή του άρθρου 67 του ν. 4735/2020, αλλά έκρινε ότι το δικάσαν Τμήμα εσφαλμένα υπήγαγε τα πραγματικά περιστατικά στην έννοια της βαρείας αμέλειας, δεχόμενη ελαφρά αμέλεια. Εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, το Δικαστήριο αναιρεί την προσβαλλόμενη απόφαση, απαλλάσσει τον αναιρεσείοντα από τις προσαυξήσεις ύψους 8.900 ευρώ και περιορίζει τον καταλογισμό στο ποσό των 1.000,00 ευρώ.