Η προσφεύγουσα επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης με αριθμό 6/2019 της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου, η οποία έκανε αποδεκτή την προσφορά του οικονομικού φορέα [....] στον ηλεκτρονικό ανοικτό δημόσιο διαγωνισμό για την «ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ» σε 4 υποομάδες (Λαμπτήρες, Ποικίλο Ηλεκτρολογικό Υλικό, Καλώδια, Χριστουγεννιάτικος Διάκοσμος). Αιτιολογεί ότι η προσφορά του φορέα [....] δεν πληροί τους όρους της διακήρυξης ως προς την εγγύηση συμμετοχής, τον χρόνο παράδοσης και την τεκμηρίωση των τεχνικών προδιαγραφών, ζητώντας τον αποκλεισμό του από τη διαδικασία.

Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Τμήμα κρίνει ότι η εκκαλούσα δεν εδικαιούτο να λάβει την προβλεπόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις αποζημίωση (ΔΙΒΕΕΤ), καθόσον κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα δεν παρείχε πραγματική υπηρεσία λόγω λήψης αναρρωτικής άδειας, σύμφωνα με την εφαρμοστέα 1064071/5180/0016/4.6.1996 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Ως εκ τούτου, ο καταλογισμός σε βάρος της παρίσταται νόμιμος, ο δε προβαλλόμενος λόγος έφεσης περί εσφαλμένης ερμηνείας των εφαρμοστέων διατάξεων, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος..

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Επιδιώκει την ακύρωση α) της 59768/Α.Πλ.6240/28.12.2010 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης (...)Τέλος, προβάλλεται ότι η ελεγκτική ομάδα εσφαλμένα έκρινε ότι η εκκαλούσα παραβίασε τη συμβατική της υποχρέωση περί συμβολής στην απασχόληση, αφού η επιχείρηση κατά το χρονικό διάστημα από 5/6/2009 έως 5/6/2010 απασχόλησε τρεις υπαλλήλους (300 ημερομίσθια). Προς επίρρωση δε του λόγου αυτού προσκομίζει α) βεβαίωση του λογιστή ….σε φωτοαντίγραφο, σύμφωνα με την οποία η εκκαλούσα απασχόλησε κατά το ίδιο ως άνω διάστημα τον Ν.Κ. (25 ημερομίσθια), τον Ι.Ζ. (147 ημερομίσθια), τον Κ.Π. (107 ημερομίσθια) και τον Σ.Π. (21 ημερομίσθια), β) Αντίγραφο Αποδεικτικού Παραλαβής ΑΠΔ (αρ. δήλωσης 9942205), ημερομηνία υποβολής 7/1/2010, με το οποίο η εκκαλούσα δήλωσε για τη χρονική περίοδο 10/2009 -12/2009 δύο ασφαλισμένους και σύνολο ημερών ασφάλισης 44, γ) 4 πίνακες προσωπικού (άρθρο 16 ν. 2874/2000), θεωρημένων από την Επιθεώρηση Εργασίας στις 10.11.2008, 26.11.2009, 18.1.2010 και στις 16.4.2010, σύμφωνα με τους οποίους η εκκαλούσα προσέλαβε τον Ν.Κ. στις 26.6.2007, τον Ι.Ζ. στις 9.11.2009, τον Κ.Π. αρχικώς στις 13.1.2010 και ακολούθως την 1.4.2010, και τον Σ.Π. στις 12.4.2010. Όμως, και ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος. Ειδικότερα, πέραν του ότι η επιχειρηματολογία της εκκαλούσης επεκτείνεται σε χρονικό διάστημα μετά τη διενέργεια του ελέγχου (9.4.2010), από τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν αναιρείται η διαπίστωση της ελεγκτικής ομάδας, αφού, αφενός η ως άνω βεβαίωση του λογιστή Β.Κ. δεν συνοδεύεται από τις αντίστοιχες Α.Π.Δ., αφετέρου διότι από τους προσκομισθέντες πίνακες προσωπικού δεν προκύπτει ο χρόνος απασχόλησης αλλά η ενημέρωση του Σ.ΕΠ.Ε.-Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης ως προς την πρόσληψη των ως άνω εργαζομένων. Περαιτέρω, αλυσιτελώς η εκκαλούσα ζητεί τον περιορισμό της ανάκτησης στο ποσό των 9.668, 20 ευρώ για την συγκεκριμένη παρατυπία, αφού για  την ανάκτηση της καταβληθείσης στην εκκαλούσα δημόσιας επιχορήγησης στο σύνολό της αρκεί αυτοτελώς η κρίση ότι η εκκαλούσα υπέπεσε στις αναφερόμενες στις παραγράφους Β και Γ παρατυπίες.Απορρίπτει την έφεση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Αίτηση ακύρωσης της  55186/Α.Πλ. 7843/15.12.2011  απόφασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι δεν αποδεικνύεται η παραγωγική λειτουργία της επιχείρησης κατά το χρόνο του ελέγχου.  Καταρχήν προκύπτει ότι η επιχείρηση δεν διέθετε εξωτερικά χαρακτηριστικά λειτουργούσας επιχείρησης, συμπέρασμα στο οποίο κατατείνουν τα ακόλουθα στοιχεία, όπως αυτά περιγράφονται από τον έλεγχο: α) Η ακαταλληλότητα του χώρου στον οποίο στεγαζόταν η επιχείρηση (υπόγειο οικίας, χώρος ενιαίος με αποθηκευτικό χώρο όπου αποθηκεύονταν παλαιά μηχανήματα που, κατά τον έλεγχο, δεν συνδέονταν με τη λειτουργία της επιχείρησης), την ακαταλληλότητα δε αυτή η εκκαλούσα αμφισβητεί μεν, πλην χωρίς οποιαδήποτε τεκμηρίωση, β) Η έλλειψη πινακίδας του καταστήματος κατά το χρόνο του ελέγχου, ως προς τούτο δε, στους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της εκκαλούσας δεν προσδιορίζεται ούτε αποδεικνύεται ο χρόνος τοποθέτησης της πινακίδας που φέρεται να έχει έκτοτε τοποθετηθεί, και γ) Η έλλειψη σύνδεσης της επιχείρησης με τα δίκτυα τηλεφωνίας και διαδικτύου, γεγονός που αντίκειται στη συνήθη συναλλακτική πρακτική, αφού καθιστά δυσπρόσιτη την επιχείρηση στις συναλλαγές της, τούτο δε συνομολογεί κατ’ ουσίαν και η ίδια η εκκαλούσα, υποστηρίζοντας αορίστως ότι διακόπτει την σύνδεση κατά τους χειμερινούς μήνες.  Πρωτίστως όμως, η έλλειψη παραγωγικής λειτουργίας προκύπτει από το γεγονός ότι ο εξοπλισμός (φωτοτυπικά μηχανήματα, σελιδοποιητές, οθόνες, κεραίες, ηλεκτρονικοί υπολογιστές) για τον οποίο επιχορηγήθηκε η εκκαλούσα είτε δεν ήταν συνδεδεμένος είτε δεν λειτουργούσε κατά το χρόνο του ελέγχου, οι δε περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της εκκαλούσας, με τους οποίους υποστηρίζει ότι η διακοπή της λειτουργίας των μηχανημάτων ήταν προσωρινή ή επιβεβλημένη για λόγους ασφαλείας είναι παντελώς αναπόδεικτοι, ενώ οι ισχυρισμοί της ότι ο προορισμός του εξοπλισμού ήταν η επίδειξή του σε ενδιαφερόμενους αγοραστές και δεν απαιτούσε τη σύνδεσή του ή ότι η σύνδεση του εξοπλισμού θα καθιστούσε αδύνατο τον έλεγχό του από τους ελεγκτές (βλ. κάμερα), αντίκειται ευθέως στο σκοπό της ενίσχυσης και στις υποχρεώσεις που ανέλαβε η εκκαλούσα.  Τα ανωτέρω ισχύουν και ως προς το επιχορηγηθέν λογισμικό γενικής λογιστικής, που κατά τον έλεγχο δεν ήταν εγκατεστημένο σε κανέναν υπολογιστή, κεντρικό ή μη, αφού ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός πρέπει ομοίως να απορριφθεί ως αναπόδεικτος.  Ενόψει των ανωτέρω, η εμφάνιση από την επιχείρηση εσόδων κατά το πρώτο εξάμηνο λειτουργίας της, τα οποία έσοδα άλλωστε στηρίζονται σε εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό συναλλαγών (βλ. τη δήλωση εισοδήματος του έτους 2009), δεν δύναται να αποδείξει την συνεχή λειτουργία αυτής, πολύ περισσότερο που ήδη κατά το χρόνο του ελέγχου και εφεξής εμφανίζει μηδενικά εισοδήματα.  Συνεπώς, απορριπτομένου ως αβάσιμου του ανωτέρω λόγου έφεσης στο σύνολό του, το Δικαστήριο κρίνει ότι, εφόσον η επιχείρηση της εκκαλούσας δεν λειτουργούσε παραγωγικά για το σκοπό για τον οποίο ενισχύθηκε, αυτή παρέβη τις μακροχρόνιες υποχρεώσεις που ανέλαβε με τη σύμβαση χρηματοδότησής της.  Η κρίση δε αυτή, δεν αναιρείται από το γεγονός ότι η ενισχυθείσα επιχείρηση εμφανίζει παραγωγική λειτουργία σε μεταγενέστερο χρόνο (2013), αφού η δραστηριότητα αυτή δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη αναδρομικά, ως συμμόρφωσή της στις υποχρεώσεις της. Απορρίπτει την έφεση.​

Προμήθεια υγειονομικού υλικού: Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα ανωτέρω (σκ.ΙΙΙ), μη νομίμως η αναθέτουσα αρχή δεν προέβη, για τη σύναψη της ελεγχόμενης συμφωνίας – πλαίσιο, στην επιλογή  όλων των συμμετεχόντων οικονομικών φορέων, που πληρούσαν τα κριτήρια επιλογής της οικείας διακήρυξης και των οποίων οι προσφορές κρίθηκαν τεχνικά και οικονομικά αποδεκτές, διότι, σύμφωνα με τη διακήρυξη (άρθρο 4 και παραπομπή στο άρθρο 39 παρ.5 του ν.4412/2016), η αναθέτουσα αρχή όφειλε να συνάψει σύμβαση με όλους τους συμμετέχοντες οικονομικούς φορείς που πληρούσαν τα κριτήρια επιλογής και είχαν υποβάλει αποδεκτές προσφορές, και όχι μόνο με εκείνον (μόνο) εκ των παραδεκτώς συμμετεχόντων φορέων που προσέφερε τη χαμηλότερη ανά υλικό τιμή, δυνατότητα για την οποία δεν υπήρχε σχετική πρόβλεψη στην οικεία διακήρυξη (άρθρο 39 παρ.4 του ν.4412/2016). Επομένως, η ελεγχόμενη συμφωνία-πλαίσιο είναι νόμιμη μόνο κατά το μέρος που αφορά στην ανάθεση των υλικών με α/α 13 και 14, για τα οποία κατατέθηκε μία μόνο για κάθε ένα από αυτά αποδεκτή προσφορά από τις εταιρείες  ….και …., αντίστοιχα, ενώ δεν είναι νόμιμη, όσον αφορά στην ανάθεση των λοιπών υλικών, καθώς αυτά έπρεπε να ανατεθούν στους περισσότερους προσφέροντες οικονομικούς φορείς που υπέβαλαν παραδεκτή τεχνική και οικονομική προσφορά, για κάθε επιμέρους υλικό. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι κωλύεται η υπογραφή των υποβληθέντων προς έλεγχο σχεδίων συμφωνίας-πλαίσιο για τα λοιπά υλικά, πλην αυτών με α/α 13 και 14. ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.6/48/2018

Κρατικές Προμήθειες. Προσφυγή στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης λόγω ύπαρξης αποκλειστικών δικαιωμάτων (πνευματική ιδιοκτησία).Συντρέχει νόμιμη περίπτωση, κατ’ άρθρο 2 παρ.13 περ.ΙΙ του Ν 2286/1995, προστασίας δικαιωμάτων αποκλειστικότητας και προσφυγής στην διαδικασία της διαπραγμάτευσης του άρθρου 2 παρ.12 εδαφ.δ’ του Ν 2286/1995, σε περίπτωση που η Υπηρεσία θελήσει να δημιουργήσει διαφημιστικό σποτ με βάση τις υπόλοιπες διαφημιστικές ιδέες που προσέφερε συγκεκριμένη εταιρεία στον προαναφερθέντα διαγωνισμό, εφ’ όσον οι διαφημιστικές αυτές ιδέες έχουν ή θα έχουν ως βασικό πυρήνα την ανωτέρω διαφημιστική ιδέα «Wonderful Greece» ως οπτικοακουστικό έργο και την αυτονόητη προϋπόθεση ότι στον υλικό φορέα του διαφημιστικού αυτού σποτ θα αναφέρεται η επωνυμία της ως άνω αναδόχου εταιρείας.

Ζητείται η ακύρωση της 256/2017 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ελευσίνας, κατά το μέρος που με αυτή αποφασίσθηκε η επιστροφή από την εκκαλούσα, υπάλληλο του Δήμου Ελευσίνας, ποσού 3.740,22 ευρώ, με παρακράτηση 1/10 των καθαρών μηνιαίων αποδοχών της.(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2 της παρούσας, νομίμως καταρχήν με την προσβαλλόμενη απόφαση καταλογίστηκε σε βάρος της εκκαλούσας το προαναφερόμενο ποσό επιδόματος θέσης ευθύνης που αυτή είχε λάβει κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα, αφού η ανάκληση των άνω αποφάσεων παράνομης τοποθέτησής της ως Προϊσταμένης, η οποία ενεργεί αναδρομικώς, αποκαθιστώντας τη νομική κατάσταση που ίσχυε πριν από την έκδοσή των αποφάσεων αυτών και αίροντας όλες τις έννομες συνέπειες που απέρρευσαν από την έκδοσή τους, οδηγεί κατ’ αρχήν σε άρση όλων των ωφελειών που η εκκαλούσα άντλησε από την τοποθέτησή της ως Προϊσταμένης, συμπεριλαμβανομένου και του ληφθέντος από αυτή επιδόματος θέσης ευθύνης, το οποίο οφείλει καταρχήν να επιστρέψει προς αποκατάσταση της δημοσιονομικής νομιμότητας, στο βαθμό που ανατράπηκε το νόμιμο δικαίωμα προς απόληψή του, κατ’ άρθρο 152 παρ. 4 β του ν. 4270/2014. Η δε διάταξη του άρθρου 67 παρ. 6 του ν. 4316/2014 (Α΄ 270), σύμφωνα με την οποία «αποδοχές που καταβλήθηκαν σε Προϊσταμένους οργανικών μονάδων, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και των οποίων η επιλογή ακυρώθηκε για τυπικό λόγο με απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου, δεν αναζητούνται», δεν πλήττει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης καταλογιστικής απόφασης, διότι αυτή δεν εδράζεται στην ακύρωση για τυπικό λόγο της απόφασης επιλογής της εκκαλούσας ως Προϊσταμένης, αλλά στην, κατά τα ανωτέρω, ουσιαστικά παράνομη τοποθέτησή της στη θέση αυτή, μετά από την αυτοδίκαια επαναφορά της στην υπηρεσία λόγω μη εκλογής της κατά τις βουλευτικές εκλογές, όπως σαφώς προκύπτει από το σώμα της ως άνω 454/23.5.2016 ανακλητικής απόφασης του Δημάρχου Ελευσίνας, στην οποία ρητά παραπέμπει η προσβαλλόμενη καταλογιστική απόφαση, εμπεριέχοντας, ως εκ τούτου, πλήρη και επαρκή αιτιολογία.Εντούτοις, το Δικαστήριο συνεκτιμώντας α) ότι η εκκαλούσα άσκησε πραγματικά τα καθήκοντα της Προϊσταμένης κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα, κατά τα οποία ίσχυε το τεκμήριο νομιμότητας των 125/2015 και 156/2016 αποφάσεων του Δημάρχου Ελευσίνας, έχοντας τα νόμιμα προς τούτο προσόντα (βλ. 19/15.11.2013 και 1/17.2.2016 Πρακτικά Υπηρεσιακού Συμβουλίου Υπαλλήλων Ο.Τ.Α. Δυτικής Αττικής), β) το δυσερμήνευτο και την ιδιαίτερη πολυπλοκότητα των διατάξεων, στη συνδυαστική ερμηνεία των οποίων θεμελιώνεται η κατά τα ανωτέρω παράνομη τοποθέτησή της ως Προϊσταμένης, που καθιστούσε αδύνατη την εκ μέρους της γνώση του παράνομου χαρακτήρα την άσκησης των σχετικών καθηκόντων και γ) ότι η εκκαλούσα δεν προκάλεσε την έκδοση των άνω παράνομων αποφάσεων τοποθέτησης της ως Προϊσταμένης, παρά μόνο αιτήθηκε την επαναφορά της στην υπηρεσία μετά τη μη εκλογή της κατά τις ως άνω βουλευτικές εκλογές, κρίνει ότι ο ένδικος καταλογισμός, παρά το σχετικά μικρό ύψος του, αντίκεται στο σύνολό του στην αρχή της αναλογικότητας, όπως, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, προβάλλει και η εκκαλούσα, αφού δεν τελεί σε σχέση εύλογης αναλογίας με τον επιδιωκόμενο με αυτόν σκοπό, που συνίσταται στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής νομιμότητας και, ως εκ τούτου, πρέπει να ακυρωθεί καθ’ ολοκληρίαν. Μετά δε από την επί της ουσίας ευδοκίμηση της έφεσης παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων με αυτή λόγων τυπικής νομιμότητας, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε αναρμοδίως από το Δημοτικό Συμβούλιο Ελευσίνας χωρίς την προηγούμενη ακρόαση της εκκαλούσας και δίχως να προηγηθεί εισήγηση της Οικονομικής Επιτροπής του ως άνω Δήμου.      

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την προδικαστική προσφυγή της αιτήθηκε την ακύρωση της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της αναθέτουσας αρχής, με την οποία έγινε αποδεκτή η προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας και αναδείχθηκε αυτή ως οριστική ανάδοχος της σύμβασης. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορούσε την προμήθεια υλικών (συγκεκριμένα προϊόντων από 100% ανακυκλωμένο υλικό) για την κάλυψη αναγκων μιας δημόσιας υπηρεσίας. Η προσφεύγουσα διαμαρτυρήθηκε ότι η παρεμβαίνουσα δεν προσκόμισε το απαιτούμενο πιστοποιητικό ISO 18706 ή ισοδύναμο για την απόδειξη της προέλευσης του υλικού, παρά τον σαφή όρο της διακήρυξης που όριζε αυτό ως αναγκαία προϋπόθεση για την αποδοχή της προσφοράς.

Εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων..Δημοσιονομική διόρθωση ...Με την έφεση αυτή, η εκκαλούσα επιδιώκει την ακύρωση της 2946/0052/17.10.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών. ...H προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, αφού στο σώμα αυτής δεν εξειδικεύεται η ακριβής αιτία του καταλογισμού, ήτοι σε τι έγκειται η παρανομία της ανάλωσης των απροβλέπτων, η δε παραπομπή στην έκθεση ελέγχου δεν αρκεί για την υποκατάσταση της ελλείπουσας αιτιολογίας, ενώ, περαιτέρω, δεν αναφέρεται ο επιμερισμός των πληρωμών κατά πηγή προέλευσης των εθνικών και κοινοτικών πόρων. Ομοίως, ο ως άνω λόγος έφεσης είναι απορριπτέος, ως αβάσιμος. Τούτο διότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη, εφόσον σε αυτήν αναφέρεται ρητά ότι η δημοσιονομική διόρθωση ποσού 283.508,99 ευρώ, πλέον τόκων υπολογιζόμενων σύμφωνα με την Κανονισμό 794/2004 και την ΥΑ 448/0052/4.5.2011, επιβάλλεται λόγω μη ορθής ανάλωσης των απροβλέπτων, σύμφωνα με το άρθρο 57 του ν.3669/2008, ενώ, όσον αφορά στον προσδιορισμό της παρανομίας της ανάλωσης του κονδυλίου απροβλέπτων, η προσβαλλόμενη ρητώς παραπέμπει στο σημείο Δ.2. της από 22-26/4/2013 οριστικής έκθεσης αποτελεσμάτων ελέγχου, η οποία είχε ήδη κοινοποιηθεί στην εκκαλούσα με το 1508/0051/15.11.20013 έγγραφο της 51ης Διεύθυνσης της ΕΔΕΛ, και λήφθηκε υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης, από την οποία προκύπτει και εξειδικεύεται η ιστορική και νομική αιτία της επίδικης δημοσιονομικής διόρθωσης (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 2770/2009 πρβλ. 127/2019), ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία στην εκκαλούσα σχετικά με το λόγο που δικαιολογεί την έκδοση της απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης. Τούτο άλλωστε αποδεικνύεται και από το περιεχόμενο του κρινόμενου δικογράφου, από το οποίο προκύπτει ότι η τελευταία έχει αντιληφθεί με σαφήνεια την αιτία του καταλογισμού, χωρίς η αοριστία την οποία επικαλείται να επηρεάσει τα δικαιώματα άμυνάς της (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 242/2019, 1859/2017). Εξάλλου, ο επιμερισμός του προς ανάκτηση ποσού αποσκοπεί προεχόντως στη λογιστική τακτοποίηση των ανακτώμενων ποσών, αντίστοιχα προς τα ποσοστά συμμετοχής των φορέων χρηματοδότησης στην επιχορήγηση, και δεν επιδρά στα έννομα συμφέροντα της εκκαλούσας, η οποία οφείλει να επιστρέψει το σύνολο της αχρεωστήτως καταβληθείσας επιχορήγησης, ανεξαρτήτως του τρόπου επιμερισμού της. Ως εκ τούτου, αλυσιτελώς προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η έλλειψη επιμερισμού του επιστρεπτέου από την εκκαλούσα ποσού καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση πλημμελή και ακυρωτέα (βλ. Ε.Σ.  Ι Τμ. 1450/2018, 1813/2016, 6654/2015)..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη και  να διαταχθεί η κατάπτωση του κατά νόμο οφειλόμενου, για την άσκηση αυτής, παραβόλου (βλ. άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο), το οποίο, όμως περιλαμβάνει και το κατατεθέν ως υπερβάλλον αυτού, ύψους 1.335,00  ευρώ, το οποίο για τον λόγο αυτό πρέπει να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και να  μην αποδοθεί στην εκκαλούσα ως αχρεωστήτως καταβληθέν. 

Καθορισμός ειδικού γνωρίσματος και λοιπών χαρακτηριστικών των σάκων, στους οποίους κλείνεται το υλικό της ψηφοφορίας κατά την εκλογή βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου.