Η απόφαση 0495/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά έφεση κατά της 191/29.12.2021 απόφασης του Δημάρχου Κιλελέρ, με την οποία είχε καταλογιστεί στον εκκαλούντα, ως ταμία δημοτικών νομικών προσώπων, έλλειμμα ύψους 18.829,11 ευρώ για τα έτη 2011 έως και 2014. Το Δικαστήριο, εξετάζοντας τους διαδικαστικούς τύπους, έκρινε ότι η συζήτηση της έφεσης είναι απαράδεκτη. Ο λόγος ήταν η εκπρόθεσμη κατάθεση του αποδεικτικού κοινοποίησης του δικογράφου στον παθητικώς νομιμοποιούμενο Δήμο Κιλελέρ, μόλις μία ημέρα πριν τη δικάσιμο (7.10.2024) αντί των τεσσάρων μηνών που προβλέπει ο ν. 4700/2020. Δεδομένου ότι ο Δήμος δεν παραστάθηκε, διατάχθηκε ο ορισμός νέας δικασίμου.

Η απόφαση 394/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την έφεση της εκκαλούσας, συνδικαιούχου του τραπεζικού λογαριασμού του θανόντος συζύγου της. Σε βάρος της είχε καταλογιστεί το συνολικό ποσό των 13.734,82 ευρώ, το οποίο προέκυψε από αχρεωστήτως καταβληθείσες συντάξεις (12.150,34 ευρώ) για το διάστημα Δεκεμβρίου 2010 έως Σεπτεμβρίου 2012, καθώς και πρόστιμο (1.584,48 ευρώ). Το Δικαστήριο έκρινε νόμιμο τον καταλογισμό, καθώς η εκκαλούσα δεν κατάφερε να καταρρίψει το νόμιμο τεκμήριο ότι εισέπραξε τα ποσά. Απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς της περί αντίθεσης στις αρχές της χρηστής διοίκησης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου.

Η απόφαση αφορά έφεση κατά των καταλογιστικών πράξεων της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στην Π.Ε. Λασιθίου Κρήτης, με τις οποίες επιβλήθηκε καταλογισμός συνολικού ποσού 11.575,60 ευρώ σε βάρος του εκκαλούντος, Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Αγίου Νικολάου (ΔΕΥΑΑΝ). Το ποσό αφορούσε έλλειμμα στη χρηματική διαχείριση του ν.π.ι.δ. Κατά τη συζήτηση, το ν.π.ι.δ. ΔΕΥΑΑΝ, το οποίο ήταν παθητικός διάδικος, δεν παραστάθηκε. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η κλήση προς τη ΔΕΥΑΑΝ επιδόθηκε μόλις 12 ημέρες πριν τη συζήτηση, παραβιάζοντας την ελάχιστη προθεσμία των τριάντα (30) πλήρων ημερών του ν. 4700/2020. Επιπλέον, στην έκθεση επίδοσης δεν αναφερόταν ρητά η ιδιότητα της παραλαμβάνουσας ως νόμιμης εκπροσώπου. Ως εκ τούτου, κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της έφεσης και διατάχθηκε ο ορισμός νέας δικασίμου για τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των διαδίκων.

Η υπ' αριθμ. 0040/2025 απόφαση του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά έφεση κατά της πράξης 1/2021 της Επιτρόπου στην Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας. Με την προσβαλλόμενη πράξη καταλογίστηκε η εκκαλούσα με συνολικό ποσό 32.878 ευρώ (υπέρ ΔΟΥ Κατερίνης και Δήμου Πύδνας-Κολινδρού), για έλλειμμα που φέρεται να προκάλεσε στη διαχείριση του Δήμου κατά τα οικονομικά έτη 2011, 2012 και 2013, υπό την ιδιότητά της ως διαχειρίστρια εισπράξεων. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο παραστάθηκε, στον Δήμο Πύδνας-Κολινδρού, υπέρ του οποίου έγινε καταλογισμός, επιδόθηκε μόνο κλήση για τη συζήτηση, όχι όμως αντίγραφο του δικογράφου της έφεσης, όπως απαιτεί ο νόμος. Συνεπώς, κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης και διέταξε την κοινοποίηση αντιγράφου της έφεσης στον Δήμο, τον ορισμό νέας δικασίμου και την εκ νέου κλήτευση όλων των διαδίκων.

Με την υπό κρίση έφεση – ανακοπή και το από 25.5.2023 δικόγραφο προσθέτων λόγων αυτής (Α.Β.Δ. 1755/2023), όπως οι λόγοι τους αναπτύσσονται με το από 20.6.2023 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση α) της 11/2019 πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Δήμο Αθηναίων, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος της εκκαλούσας - ανακόπτουσας το συνολικό ποσό των 229.097,24 ευρώ, για αποδοχές που φέρεται να εισέπραξε αχρεώστητα λόγω ανάκλησης του διορισμού της και β) κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, της 78/4/2020 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του ως άνω χρέους του Τμήματος Εσόδων της Διεύθυνσης Οικονομικών του Δήμου Αθηναίων, η οποία κοινοποιήθηκε στην εκκαλούσα - ανακόπτουσα με την 44751/2020 ταμειακή πρόσκληση του προαναφερόμενου Τμήματος. 

Η Απόφαση 760/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την έφεση απόστρατου Ταγματάρχη Υγειονομικού κατά της καταλογιστικής πράξης του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, η οποία του καταλόγισε το ποσό των 154.765,52 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε αποζημίωση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου λόγω της αποχώρησής του από τις Ένοπλες Δυνάμεις με παραίτηση πριν τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής, σύμφωνα με το άρθρο 64 του ν.δ/τος 1400/1973. Κατά τη δημόσια συνεδρίαση, το καθ' ου Ελληνικό Δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, δεν παραστάθηκε. Το Δικαστήριο, εξετάζοντας αυτεπαγγέλτως τη νομιμότητα της κλήτευσης, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε έκθεση επίδοσης που να αποδεικνύει τη νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του Ελληνικού Δημοσίου, κατά παράβαση του άρθρου 110 του ν. 4700/2020. Ως εκ τούτου, η συζήτηση της έφεσης κηρύχθηκε απαράδεκτη και διατάχθηκε ο ορισμός νέας δικασίμου με ταυτόχρονη νόμιμη κλήτευση όλων των διαδίκων.

Το υπό κρίση δικόγραφο, μολονότι επιγράφεται «προσφυγή», συνιστά κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του έφεση που ασκείται για την επίλυση δημοσιονομικής διαφοράς και ορθώς ως εκ τούτου παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 514/2021 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών. Με την έφεση αυτή, όπως οι λόγοι της αναπτύσσονται με το από 11.11.2020 υπόμνημα και αντικρούονται με τα από 14.2.2023 και 15.2.2023 υπομνήματα των αντιδίκων, άπαντα νομίμως κατατεθέντα, ζητείται η ακύρωση: α) του ΕΜΠ 522/19.10.2016 εγγράφου του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της 6ης Δ.Υ.Πε., με το οποίο ενημερώθηκε η εκκαλούσα ότι η υπηρεσία εμμένει στα διαλαμβανόμενα στην ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφαση του ίδιου ως άνω Διοικητή και κλήθηκε όπως, εντός 10 ημερών από την παραλαβή του πρώτου εγγράφου, επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ, β) του Α2β/Γ.Π.οικ.72587/29.9.2016 εγγράφου της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων Νομικών Προσώπων του Υπουργείου Υγείας, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στην 6η Δ.Υ.Πε., ότι η θητεία της εκκαλούσας ως Υποδιοικήτριας της εν λόγω Δ.Υ.Πε. έληξε αυτοδικαίως μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης από το νόμο διετίας από το διορισμό της στην ως άνω θέση, γ) της ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφασης του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της ως άνω Δ.Υ.Πε., με το οποίο κλήθηκε η εκκαλούσα να επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ που αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα από 11.10.2014 έως 7.4.2015, λόγω αυτοδίκαιης λήξης της θητείας της ως Υποδιοικήτριας της 6ης Δ.Υ.Πε. στις 11.10.2014, 

Η Απόφαση 1016/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου ασχολείται με έφεση κατά έξι καταλογιστικών πράξεων της Υπηρεσίας Επιτρόπου στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης. Οι πράξεις αφορούσαν την επιβολή καταλογισμού σε βάρος εκκαλούντων για διαχειριστικά ελλείμματα στον Δήμο Αβδήρων κατά τα έτη 2003 έως 2008. Το Δικαστήριο έκανε δεκτή την έφεση για τους πρώτη, δεύτερη, τρίτο, τέταρτη, πέμπτο, έκτο, έβδομο και ένατη εκκαλούντες και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι η αξίωση αναπλήρωσης των ελλειμμάτων είχε υποπέσει στη δεκαετή παραγραφή του ν. 4820/2021. Ωστόσο, η έφεση απορρίφθηκε ως απαράδεκτη για τον όγδοο εκκαλούντα λόγω μη νομιμοποίησης του πληρεξουσίου δικηγόρου, ενώ η δίκη κηρύχθηκε διακοπείσα για τη δέκατη εκκαλούσα λόγω θανάτου.

Με την κρινόμενη έφεση ζητείται η ακύρωση της 1179/27.2.2014 απόφασης της Διευθύντριας του Περιφερειακού Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Πειραιώς, με την οποία καταλογίστηκε η εκκαλούσα με το ποσό των 38.967,88 ευρώ, που φέρεται να εισέπραξε αχρεωστήτως ως αποδοχές κατά το χρονικό διάστημα από 18.11.2010 έως 31.7.2013, λόγω αυτοδίκαιης έκπτωσή της από την υπηρεσία, συνεπεία αμετάκλητης ποινικής καταδίκης της. 

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ (...) είχε καταλογισθεί με το ποσό των 4.257,45 ευρώ, το οποίο φερόταν ότι είχε εισπράξει αχρεωστήτως ως αναδρομικές αποδοχές ενέργειας για το χρονικό διάστημα από 29.6.1999 έως 7.7.2000. Περαιτέρω, με την παραδεκτώς σωρευόμενη στο δικόγραφο της έφεσης αγωγή, η εκκαλούσα-ενάγουσα ζητεί, με βάση τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, να υποχρεωθεί το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να επιστρέψει σε αυτή, νομιμοτόκως, το ποσό των 4.257,45 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο ποσό του ως άνω καταλογισμού που φέρεται ότι κατέβαλε χωρίς νόμιμη αιτία.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, η ως άνω προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή καταλογιστική πράξη που προσβάλλεται παραδεκτώς με έφεση, αλλά απάντηση της δημοσιολογιστικής Διοίκησης επί αίτησης θεραπείας της εκκαλούσας-ενάγουσας, η οποία, μάλιστα, στερείται εκτελεστότητας, αφού δεν εκδόθηκε κατόπιν νέας έρευνας του πραγματικού της υπόθεσης. Εξάλλου, η Διοίκηση, σε κάθε περίπτωση, δεν είχε υποχρέωση, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εκκαλούσα-ενάγουσα, να επανεξετάσει την υπόθεση και να ανακαλέσει την προαναφερόμενη καταλογιστική απόφαση, λόγω της έκδοσης της προαναφερόμενης 1985/2006 απόφασης του Τμήματος τούτου που αφορά ομοίου περιεχομένου ατομική διοικητική (καταλογιστική) πράξη. Τούτο δε, καθόσον, ενόψει του ότι, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η οποία έχει εφαρμογή εφόσον ο νόμος δεν ορίζει το αντίθετο, η Διοίκηση δεν έχει, κατ’ αρχήν, υποχρέωση να ανακαλεί τις παράνομες πράξεις της, για τις οποίες έχει παρέλθει η κατά νόμο προθεσμία προσβολής τους ή έχουν προσβληθεί ανεπιτυχώς, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί, κατ’ εξαίρεση, η υποχρέωση αυτή, θα έπρεπε η τελευταία αυτή πράξη να έχει ακυρωθεί για το λόγο ότι στηρίχθηκε σε διάταξη αντίθετη προς υπέρτερης τυπικής ισχύος κανόνα δικαίου ή σε κανονιστική διοικητική πράξη χωρίς νόμιμο εξουσιοδοτικό έρεισμα, προϋπόθεση που δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση. Κατά συνέπεια, η ένδικη έφεση, αφού στρέφεται κατά πράξης που δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με έφεση, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.(...)Πλην όμως, μεταξύ των στοιχείων του φακέλου της υπόθεσης δεν περιλαμβάνονται τα ακόλουθα: α) η ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών σχετικά με την αποκατάσταση της εκκαλούσας-ενάγουσας στην υπηρεσία, β) οι διοικητικές πράξεις, με τις οποίες, σε συμμόρφωση προς την εν λόγω δικαστική απόφαση, η ανωτέρω αποκαταστάθηκε στην υπηρεσία τόσο βαθμολογικά, όσο και μισθολογικά και γ) τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι η εκκαλούσα-ενάγουσα επέστρεψε στην Υπηρεσία της τις καταλογισθείσες εις βάρος της, ως αχρεωστήτως ληφθείσες, αποδοχές. Για τους λόγους αυτούς Απορρίπτει την έφεση. Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 6 Ιουνίου 2007 αγωγής της … του …. Διατάσσει τη συμπλήρωση των αποδείξεων κατά τα διαλαμβανόμενα στο σκεπτικό της απόφασης.